Το εναλλακτικό μονοπάτι προς τη βιώσιμη σύνδεση του πρωτογενούς τομέα με τον τουρισμό, με σκοπό την ηθική οικονομική ανάπτυξη.

«Κι απ’ τ΄ Άργος το Πελασγικόν όσ’ ήλθαν και απ’ την Άλον και απ’ την Τραχίνα πληθυσμοί και απ’ την Αλόπην όσοι, κι όσοι απ’ την καλλιγύναικα Ελλάδα και την Φθίαν, και Μυρμιδόνες και Αχαιοί και Έλληνες λέγονταν, πενήντα πλοία και αρχηγός εις όλους ήταν ο Αχιλλέας». Ιλιάδα, ραψ. Β΄, στίχοι 681-685

Ο όρος βιοτουρισμός προέρχεται από τις λέξεις βίος=ζωή, & τουρισμός, έχοντας ως επίκεντρο την διάσωση του πολύτιμου αγαθού της ζωής. Η φιλοσοφία του όρου βασίζεται στις υπηρεσίες τουρισμού, που σέβονται το περιβάλλον, διαφυλάσσοντας τους φυσικούς, πολιτισμικούς πόρους και τη βιοποικιλότητα. Εστιάζει σε σύστημα αξιών όπως και ο αγροτουρισμός, που προάγει την εκτίμηση του βίου, σε μια αμφίπλευρα κερδοφόρα κατάσταση, αφενός για την οικονομία κι αφετέρου για το περιβάλλον, τη βιοποικιλότητα, τον πολιτισμό και εντέλει για τις τοπικές αγροτικές κοινότητες.

Η Νοτιοανατολική Φθιώτιδα δύναται να γνωρίσει στο «βιο-επισκέπτη» τη φυσική και σπάνια ομορφιά της, αλλά και την ιστορία και το πολιτισμό της, μαγεύοντας τον και αναδεικνύοντας την, γη ιδανική για δραστηριότητες θερινού αλλά και χειμερινού βιοτουρισμού. Τόπος προικισμένος με φυσικούς πόρους, δάση, ορυκτό πλούτο αλλά και ακρογιαλιές θα καλλιεργήσει κώδικα ηθικής για τους ταξιδιώτες, να μην αφήνουν πίσω τους απορρίμματα αλλά και αποφεύγοντας την αγορά ή χρήση προϊόντων που απειλούν τη βιοποικιλότητα.

Το εύφορο πλούσιο έδαφος με ελαιώνες, αμπελώνες και λοιπές αγροτικές καλλιέργειες, άριστο κλίμα, συνδυασμένο με το υδάτινο στοιχείο του ποταμού Σπερχειού και των Λιμνών Νεβρόπολη και Παλιοσουβάλα, τις βουνοκορφές με τις καταπράσινες πλαγιές (Οίτης, Κνημίδας και Όθρυος) μέσα στις οποίες προβάλλουν πολιτιστικοί ναοί, ακροπόλεις, μαντεία, λατρευτικοί χώροι, οι ιστορικές Θερμοπύλες, μάχες (με Αθηναίους, Σπαρτιάτες, Μακεδόνες, Αιτωλούς, τους Γαλάτες και Ρωμαίους) αλλά και οι παραδοσιακοί μύθοι (Απόλλωνα, Αρτέμιδος, Ηρακλή, Λεωνίδα, Δευκαλίωνα και Πύρρας, Αμφικτύωνα, Αχιλλέα, Αίαντα) θα διατηρήσουν ζωντανό το ενδιαφέρον.

Οι εναλλαγές των δαντελωτών ακτών του Μαλιακού Κόλπου, με την αύρα των ιστορικών ιαματικών λουτρών, κάτω από ένα λαμπερό ήλιο που καταυγάζει τις περισσότερες ημέρες του χρόνου σε αυτή τη γωνιά της Φθιώτιδας, διεγείρει το βιοταξιδιώτη. Διασχίζοντας μονοπάτια που οδηγούν στη καρδιά της φύσης, σε κορυφές, μεγάλες ρεματιές, βαθιές χαράδρες, σπήλαια και πηγές, οι ταξιδιώτες θα απολαύσουν βιωματικές πεζοπορικές και ορειβατικές διαδρομές, θα γνωρίσουν και το Όρος Χλωμό, θα εξερευνήσουν τα Αταλαντονήσια και το Φαράγγι του Ασωπού

Ο “βιο-ταξιδιώτης” με αυτό το τρόπο, «σχετίζεται» με τους ντόπιους κατοίκους, βιώνει τον πολιτισμό, την ιστορία, τις παραδόσεις, τον τρόπο ζωής, το φυσικό περιβάλλον της φθιωτικής γής, με τρόπο άμεσο και και βιωματικό. Η εμπειρία αυτή, περιλαμβάνει εμπειρίες γαστρονομικού ενδιαφέροντος, ακόμα και μαθήματα μαγειρικής, υφαντικής, μουσικής παράδοσης. Ο επισκέπτης γνωρίζει την χλωρίδα και την πανίδα ταχύτερα και ενισχύεται η ενεργό συμμετοχή του στις πολιτιστικές δραστηριότητες της περιοχής.

Ο κοινωνικά υπεύθυνος τουρισμός ως ιδιαίτερα σημαντική οικονομική δραστηριότητα, ενισχύσει την κοινωνική και πολιτιστική πράσινη επιχειρηματικότητα, γίνεται μια διαφορετική πηγή έμπνευσης και εργαλείο προώθησης για τις τοπικές αγροικίες, που δεν προσφέρει μόνο διασκέδαση και αναψυχή, αλλά συμβάλλει καθοριστικά στην καλλιέργεια περιβαλλοντικής ηθικής και αναδεικνύει νέες αγροτικές κοινότητες, που γίνονται προσιτές ενθαρρύνοντας τις τοπικές ιδιαιτερότητες. Επομένως, αποτελούν πηγή ουσιαστικού κέρδους, τόσο χρηματικού, όσο και κοινωνικού για τη περιφερειακή πράσινη επιχειρηματικότητα.

Η αμφίρροπη φύση της οικονομικής και περιβαλλοντικής κρίσης ως πρόκληση, και ταυτόχρονα ως ευκαιρία για φιλική προς το περιβάλλον οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, μπορεί να αποτελέσει μια διαφορετική πηγή έμπνευσης και κίνητρο για τις τα τοπικά, αειφορικά αγροτικά οικοσυστήματά και ο Βιοτουρισμός το κλειδί προς αυτή τη στρατηγική αυτή κατεύθυνση, ως ολιστικό προϊόν κοινωνικής εμπειρίας.

Ματίνα Κανάκη