Ο Λάιονελ Κάσον, ειδικός στα αρχαία πλοία, εξηγεί τι έκαναν οι ναυπηγοί στους ρωμαϊκούς χρόνους αφού καλαφάτιζαν τα σκάφη τους: «Επικάλυπταν τους αρμούς ή ακόμη και ολόκληρη την εξωτερική επιφάνεια με πίσσα [άσφαλτο] ή με πίσσα και κερί, και κατόπιν άπλωναν ένα στρώμα πίσσας στο εσωτερικό». Πολύ καιρό πριν από τους Ρωμαίους, οι αρχαίοι Ακκάδιοι και οι Βαβυλώνιοι στεγανοποιούσαν και αυτοί τα σκάφη τους με άσφαλτο.

Οι Εβραϊκές Γραφές αναφέρουν μια παρόμοια τεχνική στο εδάφιο Γένεση 6:14. Η εβραϊκή λέξη που μεταφράζεται εδώ «πίσσα» αναφέρεται προφανώς στην άσφαλτο, μια ουσία σχετική με το πετρέλαιο η οποία υπάρχει στη φύση.

Η φυσική άσφαλτος έχει δύο μορφές—υγρή και στερεή. Οι αρχαίοι ναυπηγοί άπλωναν την υγρή άσφαλτο απευθείας στα σκάφη τους. Κατόπιν, όταν αυτή στέγνωνε και σκλήραινε, δημιουργούσε μια αδιάβροχη επίστρωση.

Η άσφαλτος αφθονούσε στους Βιβλικούς τόπους. Η Κοιλάδα Σιδδίμ, στην περιοχή της Νεκράς Θαλάσσης, «ήταν γεμάτη λάκκους με άσφαλτο».—Γένεση 14:10.

http://www.jw.org