Από εφημερίδες του 1923 διαβάζουμε την απίστευτη περιπέτεια που βίωσε η μόλις επτάμιση τότε χρονών, μεγαλύτερη από τις δύο αδελφές:

«Θα ενθυμούνται βεβαίως οι Αθηναίοι πόσος λόγος έγινε το καλοκαίρι διά την απώλειαν της εξαετούς θυγατρός του ζεύγους των ηθοποιών Καλουτά εις τα βουνά της Μ. Ασίας.

Το ζεύγος Καλουτά συνέπραττεν εις τον θίασον του Μετώπου πέραν του Αφιόν Καραχισάρ, όταν συνέβη η υποχώρησις του στρατού μας και η γνωστή καταστροφή η οποία συνεπήρε και τους ηθοποιούς.

Επειδή η μικρούλα Μαρία δεν ημπορούσε να παρακολουθή τους φεύγοντας γονείς της ανά τα Μικρασιατικά όρη, ένας ευσπλαχνικός λοχίας του ιππικού προσεφέρθη να της δώση θέσιν εις το άλογό του. Έκτοτε οι γονείς και η κόρη εχωρίσθησαν. Ο λοχίας συνελήφθη αιχμάλωτος από τους Τούρκους και μαζί με αυτόν και η προστατευόμενή του.

Η σύζυγος Καλουτά έφθασε μόνη εις Σμύρνην όπου ματαίως επερίμενε και τον άνδρα της, συλληφθέντα αιχμάλωτον και τον λοχίαν με την μικρούλα. Απελπισμένη έφυγε και ήλθε εις τας Αθήνας. Επέρασε πολύς καιρός χωρίς να γίνη γνωστόν τι απέγινε το μικρό κοριτσάκι.

Υπήρχαν μόνον πληροφορίαι ότι ο λοχίας που την παρέλαβε εφονεύθη. Τούτο δεν ήτο ακριβές. Διότι εις το μέρος όπου εκρατείτο αιχμάλωτος ο λοχίας επέρασεν ισχυρόν τμήμα του ελληνικού στρατού το οποίον ελευθέρωσε τους ολίγους εκεί Έλληνας αιχμαλώτους.

Η μικρούλα ελεύθερη πλέον αλλά και φοβισμένη, διότι εις την επακολουθήσασαν φυσικά ταραχήν ο προστάτής της λοχίας είχεν εξαφανισθή, έτρεχεν μέσα εις το πλήθος και εφώναζε: «μαμά μου, μαμά μου».

Ένας στρατοδίκης την ήκουσε, την επλησίασε, την είδε ωραία και χαριτωμένη, ερώτησε και έμαθε ότι είναι Ελληνοπούλα και την έφερε μαζί του εις την Ελλάδα.

Επέρασαν μήνες, όταν προχθές ο κ. Στρατοδίκης παρακολουθών την παράστασιν του θεάτρου Παπαϊωάννου, είδε εις το πρόγραμμα το όνομα Καλουτά. Θυμήθηκε πως κάποτε η μικρούλα προστατευόμενή του του είπε το όνομα αυτό. Όταν εγύρισε σπίτι την ηρώτησε:

-Πως την λέγουν την μαμά σου;
-Καλουτά.
-Και πως είναι η μαμά σου; Υψηλή, χοντρή;

Η μικρούλα περιέγραψε την μητέρα της και ήταν εκείνη ακριβώς που είδε ο στρατοδίκης εις το θέατρο. Και η μικρά Καλουτά μετά την τραγικήν πράγματι περιπέτειάν της ευρίσκεται πλέον στην αγκαλιά του μπαμπά της, επιστρέψαντος προ εβδομάδων μετά των αιχμαλώτων εκ της Μικράς Ασίας, και της μαμάς της».

Σιταράς Θωμάς (Αθηναιογράφος)
Διαβάστε περισσότερα στο www.paliaathina.com