Δυο γνωστούς Καλαματιανούς ηθοποιούς φιλοξενεί σήμερα η «Ε» – και μάλιστα δυο ηθοποιούς που διάλεξαν τη γενέτειρά τους για να ζήσουν και να δημιουργήσουν, μέσα της και μαζί της, ό,τι καλύτερο μπορούν. Δυο ηθοποιούς που είναι όμως παράλληλα και φίλοι. Στενοί φίλοι, από εκείνους που περνούν μαζί ώρες αμέτρητες και καταλήγουν να μιλούν την ίδια γλώσσα – ή μάλλον, δεν χρειάζεται καν να μιλήσουν για να συνεννοηθούν.

Αφορμή για την κουβέντα μας με τον Αλέκο Κολιόπουλο και το Γιώργο Τσαπόγα στάθηκε αρχικά ο κοινωνικός τους συνεταιρισμός: η ΚΟΙΝΣΕΠ  «Πράματα και Θάματα», ιδρυτικά μέλη της οποίας είναι οι δυο τους μαζί με δύο εξίσου αγαπητές κυρίες του χώρου, την Εύη Γιαννακοπούλου και τη Γιώτα Μηλίτση.

Η από κάθε άποψη ενδιαφέρουσα συζήτησή μας, όμως, δεν περιστράφηκε μόνο γύρω από το «Ενα Μπαούλο Θέατρο», το οποίο μας ξενάγησε το καλοκαίρι στην Ιστορία του Θεάτρου μέσα σε μια ώρα· ούτε καν μείναμε στις νέες παραγωγές της εταιρείας, που τώρα ετοιμάζονται: Αναφερθήκαμε αναγκαστικά στο χθες και το σήμερα του «ακέφαλου» πια ΔΗΠΕΘΕΚ (στο οποίο και οι δύο άντρες έχουν θητεύσει ως ηθοποιοί, ενώ ο  Αλέκος Κολιόπουλος υπήρξε πριν από λίγα χρόνια και καλλιτεχνικός του διευθυντής). Μιλήσαμε επίσης συνολικά για το θέατρο στην Καλαμάτα κι αγγίξαμε… χωρίς φόβο και πάθος θέματα που αφορούν τα δραστήρια ερασιτεχνικά σχήματα της πόλης.

Είπαμε πολλά. Τόσα που δεν χωρούν σε μία-δυο σελίδες. Είναι άλλωστε πάντα συναρπαστικό να κουβεντιάζεις με ανθρώπους ανοιχτούς αλλά με δουλεμένη σκέψη· που κουράζουν το μυαλό τους όσο και το σώμα τους· που δε φοβούνται να πουν την άποψή τους ακόμα κι αν δεν είναι πολιτικώς ορθή ή ευχάριστη· που ζουν κι εργάζονται με κόστος δικό τους, προσωπικό· που πέρασαν από φωτιές, που αναλαμβάνουν την ευθύνη, που έχουν όραμα· που το βλέμμα τους είναι στραμμένο εξίσου προς τα μπρος και προς τα πίσω, μα και στο βάθος των πραγμάτων· που παλεύουν με όρους σύγχρονους και δίχως αγκυλώσεις να προσφέρουν κάτι αξιόλογο στην πόλη τους, αλλά και στην ψυχή τους.  … διαβάστε εδώ την συνέχεια