Το σνακ που είναι συνυφασμένο όσο κανένα άλλο με τις κινηματογραφικές προβολές είναι το ποπ κορν. Το λαχταριστό σνακ καλαμποκιού με το αλάτι και τη μυρωδιά από λιωμένο βούτυρο είναι η απόλυτη λιχουδιά σε κάθε κινηματογραφική αίθουσα. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό;

Το ποπ κορν είναι μία λιχουδιά ιδιαίτερα δημοφιλής στον κόσμο μας εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Ήδη από τα μέσα του 18ου αιώνα έδινε το παρόν σε φιέστες και καρναβάλια, ενώ το 1885 δημιουργήθηκε η πρώτη ατμοκίνητη μηχανή ποπ κορν.

Πώς όμως έφτασε στα σινεμά; Η αλήθεια είναι πως οι ιδιοκτήτες των κινηματογραφικών αιθουσών στην αρχή δεν το ήθελαν και τόσο. Για την ακρίβεια προσπαθούσαν να κρατήσουν μακριά το σνακ που ενοχλούσε με τη μυρωδιά και το θόρυβο όσους ήθελαν να δουν μία ταινία. Τα πράγματα όμως περνώντας τα χρόνια άλλαξαν… Επηρέασε βέβαια και το γεγονός ότι ο κινηματογράφος πλέον δεν απευθυνόταν σε εκλεπτυσμένο και σοφιστικέ κοινό αλλά σε όλους καθώς μετατράπηκε σε απόλαυση.

Η Παγκόσμια Οικονομική Ύφεση και η “Μεγάλη Ύφεση” του 1927 στις ΗΠΑ τον μετέτρεψε περισσότερο σε μία φτηνή μορφή ψυχαγωγίας για όσους επιχειρούσαν να προσαρμοστούν στη νέα πραγματικότητα. Και σε μία προσπάθεια να προσεγγίσουν περισσότερο κοινό, οι αίθουσες επέτρεψαν σιγά-σιγά στους υπαίθριους πωλητές ποπ κορν να φτάσουν μέχρι τα λόμπι για να πουλήσουν το πολύ φτηνό σνακ τους σε όσους ήθελαν να δουν μία ταινία ή ήταν απλά… περαστικοί.

Η μεγάλη επιτυχία του σνακ έκανε μάλιστα τους ιδιοκτήτες των αιθουσών να ξεκινήσουν να πουλούν οι ίδιοι στους χώρους τους ποπ κορν, δίνοντας ένα ακόμη κίνητρο σε κόσμο για να τους επιλέξει.

Κατά τη διάρκεια του Β’ παγκόσμιου πολέμου στις ΗΠΑ – και καθώς η ζάχαρη ήταν σε έλλειψη λόγω αποστολών στο στρατό – σνακ όπως τα αναψυκτικά ή οι καραμέλες βρίσκονταν φυσικά και αυτά σε έλλειψη. Σχετικό πρόβλημα με το αλάτι ή το καλαμπόκι φυσικά δεν υπήρχε, έτσι το σνακ του ποπ κορν απογειώθηκε. Και η συνέχεια της επιτυχίας του είναι “γραμμένη” στην ιστορία του κινηματογράφου…

πηγή