Η γνώση μας για το εξωτερικό τμήμα του πυρήνα της Γης και ο ρόλος του στο μαγνητικό πεδίο του πλανήτη μας βασίζονται ως επί το πλείστον στη θεωρία. Οι επιστήμονες δεν έχουν παρατηρήσει ποτέ απευθείας τη συναγωγή θερμότητας και πώς αυτή μπορεί να αλλάζει…έως τώρα. Η Ying Zhou του Virginia Tech προσφέρει για πρώτη φορά αποδείξεις.

Μελέτησε λοιπόν τα σεισμικά κύματα από δύο διαφορετικούς σεισμούς σε κοντινές τοποθεσίες με διαφορά 20 ετών. Έτσι, εντόπισε αλλαγές που λαμβάνουν χώρα μεταξύ του εξωτερικού πυρήνα και του μανδύα. Ο σίδηρος που υπάρχει στον εξωτερικό πυρήνα επηρεάζει άμεσα το μαγνητικό πεδίο της Γης, προσφέροντας προστασία από κοσμική και ηλιακή ακτινοβολία, που μπορούν να κάνουν τη Γη μία ακατοίκητη έρημο. Η κατανόηση λοιπόν αυτών των μηχανισμών και η εξέλιξή τους είναι κρίσιμη.

Τα δεδομένα έδειξαν λοιπόν πως τα σεισμικά κύματα ταξίδεψαν περνώντας από την ίδια περιοχή του εξωτερικού πυρήνα, ένα δευτερόλεπτο πιο γρήγορα και στους δύο σεισμούς.

Κάτι άλλαξε στο μονοπάτι των κυμάτων και μπορούν να ταξιδέψουν ταχύτερα τώρα. Το υλικό που βρισκόταν εκεί πριν 20 χρόνια, εξαφανίστηκε. Αυτό είναι νέο υλικό και είναι ελαφρύτερο. Αυτά τα ελαφριά στοιχεία θα κινηθούν προς τα πάνω και θα αλλάξουν την πυκνότητα της περιοχής όπου βρίσκονται.

Ο πρώτος σεισμός έλαβε χώρα στα νησιά Kermadec του νότιου Ειρηνικού ωκεανού το Μάιο του 1997 και ο δεύτερος το Σεπτέμβριο του 2018, δίνοντας στους ερευνητές μία μοναδική ευκαιρία να δουν πώς αλλάζει ο πυρήνας της Γης στο χρόνο.

Αν δείτε το βόρειο γεωμαγνητκό πόλο, κινείται με μία ταχύτητα 50 χιλιομέτρων το χρόνο. Απομακρύνεται από τον Καναδά και πάει προς Σιβηρία. Το μαγνητικό πεδίο δεν είναι ίδιο κάθε μέρα. Αλλάζει. Αφού αλλάζει, υποθέτουμε πως και η συναγωγή θερμότητας στο εξωτερικό τμήμα του πυρήνα αλλάζει με τον καιρό, αλλά δεν υπήρχαν αποδείξεις, δεν το είχαμε δει ποτέ. Τώρα μπορούμε να το δούμε. Αν μπορούμε να το δούμε από σεισμικά κύματα στο μέλλον, θα μπορούμε να εγκαταστήσουμε σεισμικούς σταθμούς και να παρακολουθούμε τη ροή.

Η Zhou υποστηρίζει πως τα ελαφρύτερα στοιχεία, όπως το υδρογόνο, ο άνθρακας και το οξυγόνο απελευθερώθηκαν στον εξωτερικό πυρήνα από το 1997 και ανταποκρίνονται σε μία μείωση πυκνότητας 2-3%, καθώς και σε μία συναγωγή ταχύτητας περίπου 40 χιλιομέτρων την ώρα.

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Nature Communications Earth & Environment. {πηγή}