Τους πρόσφατους μήνες, η κατευθυνόμενη από το πνεύμα δράση του λαού του Ιεχωβά έχει αντιμετωπίσει τις πιο σοβαρές απειλές από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και έπειτα. Στις 8 Δεκεμβρίου 2009, το Ανώτατο Δικαστήριο της Ρωσίας επικύρωσε την απόφαση ενός κατώτερου δικαστηρίου στο Ροστόφ η οποία είχε ως αποτέλεσμα τη διάλυση της τοπικής θρησκευτικής μας οργάνωσης στο Ταγκανρόγκ, την κατάσχεση της Αίθουσας Βασιλείας της και το χαρακτηρισμό 34 εντύπων μας ως εξτρεμιστικών, μεταξύ αυτών και βιβλίων που διαβάζονται ευρέως, όπως τα βιβλία Τι Διδάσκει Πράγματι η Αγία Γραφή;, Το Βιβλίο μου με τις Βιβλικές Ιστορίες και «Έλα να Γίνεις Ακόλουθός Μου».

Λίγες εβδομάδες αργότερα, το Ανώτατο Δικαστήριο της Δημοκρατίας του Αλτάι, στη νότια Ρωσία, εξέδωσε παρόμοια απόφαση σχετικά με την τοπική θρησκευτική μας οργάνωση στην πόλη Γκόρνο-Αλτάισκ, με αποτέλεσμα άλλα 18 έντυπα να θεωρηθούν εξτρεμιστικά. Αυτές οι δικαστικές αποφάσεις καθιστούν αδύνατη, προς το παρόν, την εισαγωγή οποιουδήποτε από τα εν λόγω έντυπα στη Ρωσία. Επιπρόσθετα, οι δικαστικές αποφάσεις έχουν δώσει το θάρρος στους εχθρούς του Χριστού να εκτοξεύουν απειλές και να επιτίθενται στους ειρηνικούς ακολούθους του σε διάφορες πόλεις. Από την απόφαση της 8ης Δεκεμβρίου και έπειτα, έχουν καταγραφεί 300 και πλέον περιστατικά εφόδων, συλλήψεων, ερευνών σε σπίτια και διατάραξης της λατρείας με άλλους τρόπους.

Αναλαμβάνοντας δράση για την αντιμετώπιση αυτής της διογκούμενης απειλής, το Κυβερνών Σώμα ενέκρινε τη διανομή 12 εκατομμυρίων αντιτύπων ενός ειδικού φυλλαδίου με τίτλο Θα Μπορούσε να Ξανασυμβεί; Ένα Ερώτημα για τους Πολίτες της Ρωσίας (Could It Happen Again? A Question for the Citizens of Russia). Το φυλλάδιο καταδείκνυε με σαφήνεια τις ομοιότητες ανάμεσα στις ταλαιπωρίες που υφίσταντο οι Μάρτυρες του Ιεχωβά υπό τον κομμουνισμό και στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά διένειμαν αυτό το ειδικό φυλλάδιο σε όλη τη Ρωσία από τις 26 ως τις 28 Φεβρουαρίου του 2010. Παρά τις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, οι οποίες έφταναν τους μείον 40 βαθμούς Κελσίου, πολλές εκκλησίες διένειμαν όλα τα φυλλάδιά τους μέσα σε δύο μόλις μέρες.

Περνώντας στην αντεπίθεση, στις 26 Απριλίου 2010, η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Επίβλεψης των Επικοινωνιών, της Πληροφορικής και της Μαζικής Επικοινωνίας (Roskomnadzor) ανακάλεσε την άδεια που είχαμε να εισάγουμε οποιαδήποτε μελλοντικά τεύχη των περιοδικών Σκοπιά και Ξύπνα!

Εντούτοις, «το χέρι του Ιεχωβά δεν μίκρυνε τόσο πολύ ώστε να μην μπορεί να σώσει». (Ησ. 59:1) Στις 10 Ιουνίου 2010, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) εξέδωσε μια απόφαση-ορόσημο κατά της Ρωσίας και υπέρ των συμφερόντων της Βασιλείας. Η απόφαση σε αυτή την υπόθεση, η οποία έφερε τον τίτλο Μάρτυρες του Ιεχωβά Μόσχας κατά Ρωσίας, δήλωνε ότι η διάλυση και η απαγόρευση των δραστηριοτήτων της Κοινότητας των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη Μόσχα ήταν παράνομη και παραβίαζε τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα της ελευθερίας σκέψης, συνείδησης και θρησκείας. Η διάλυση και η απαγόρευση βρίσκονται σε ισχύ στη Μόσχα από τις 26 Μαρτίου 2004 και είχαν ως αποτέλεσμα την αύξηση των ταλαιπωριών και της κακομεταχείρισης. Αυτή η δικαστική απόφαση αναφέρει ρητά ότι η ρωσική κυβέρνηση «έχει τη νομική υποχρέωση . . . να τερματίσει την παραβίαση που διαπιστώθηκε από το Δικαστήριο και να επανορθώσει, στο βαθμό που είναι δυνατόν, τη βλάβη που έχει προκληθεί».

Σε αυτή την καθοριστική απόφαση γίνεται θετική μνεία σε εννιά νίκες που είχαν κερδίσει οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σε ανώτατα δικαστήρια στις Ηνωμένες Πολιτείες, στο Ηνωμένο Βασίλειο, στην Ιαπωνία, στην Ισπανία, στον Καναδά, στη Νότια Αφρική και στη Ρωσία, καθώς και σε οχτώ προγενέστερες αποφάσεις που εξέδωσε το ίδιο το ΕΔΔΑ υπέρ των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Με αυτόν τον τρόπο, το δικαστήριο επιβεβαίωσε ότι το ΕΔΔΑ συνεχίζει να πιστεύει πως οι αποφάσεις που λήφθηκαν στις προηγούμενες υποθέσεις ήταν σωστές. Βασιζόμενο στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και σε προηγούμενες αποφάσεις, το δικαστήριο υποστήριξε ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν ήταν ένοχοι για καμία από τις κατηγορίες που διατυπώθηκαν εναντίον τους από τις ρωσικές αρχές.

«Η προσφεύγουσα κοινότητα των Μαρτύρων του Ιεχωβά», επισήμανε το δικαστήριο, «υφίστατο και λειτουργούσε νόμιμα στη Μόσχα επί 12 και πλέον χρόνια, από το 1992 ως το 2004. Καθ’ όλη την περίοδο της νόμιμης ύπαρξής της, η προσφεύγουσα κοινότητα, οι πρεσβύτεροί της και μεμονωμένα μέλη της ποτέ δεν κρίθηκαν υπαίτιοι για οποιαδήποτε ποινική ή διοικητική παράβαση ή για κάποιο αστικό αδίκημα». Ως εκ τούτου, το δικαστήριο έκρινε ότι τα δικαιώματα των Μαρτύρων του Ιεχωβά είχαν παραβιαστεί και ότι, όπως επισήμανε περαιτέρω, «το εναγόμενο Κράτος έχει τη νομική υποχρέωση . . . να λάβει . . . μέτρα τα οποία πρέπει να υιοθετηθούν στα πλαίσια της εσωτερικής έννομης τάξης ώστε να τερματίσει την παραβίαση που διαπιστώθηκε από το Δικαστήριο».

Στις 9 Σεπτεμβρίου 2010, η ρωσική κυβέρνηση ζήτησε να παραπεμφθεί η αντιπαράθεση στο Τμήμα Ευρείας Σύνθεσης του δικαστηρίου, αναμφίβολα ως κίνηση τακτικής για να καθυστερήσει να συμμορφωθεί με την απόφαση όπως οφείλει. Είτε ο Ιεχωβά επιτρέψει να γίνει επανεξέταση της υπόθεσης από το Τμήμα Ευρείας Σύνθεσης είτε όχι, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι θα εξακολουθήσει να δίνεται μεγάλη μαρτυρία.

*** yb11 σ. 26-30 Αξιόλογες Ειδήσεις από το Περασμένο Έτος ***