Υπάρχει ένας μύθος στην Ελληνική Μυθολογία και αφορά την Στυξ, τη Στύγα. Η Στύγα ήταν κόρη του Ωκεανού και της Θέτιδας (μαμάς του Αχιλλέα επίσης;) και, από την ένωσή της με τον Πάλλαντα, έκανε τέσσερα παιδιά: το Ζήλο, τη Νίκη, το Κράτος και τη Βία. Το παλάτι της βρισκόταν στα Τάρταρα και από εκεί προέρχονταν τα νερά της πηγής όπου η Θέτιδα, βούτηξε τον γιο της Αχιλλέα και τον έκανε άτρωτο, εκτός από την φτέρνα, όπως είναι γνωστό. Σύμφωνα με τον μύθο, τα νερά της Στυγός ήταν θανατηφόρα για όποιον ζωντανό τολμούσε να έρθει σε επαφή. Και κάθε μέταλλο, έλιωνε. Εξ ου και θεωρείται πως μόνο οι νεκροί περνούσαν από τα νερά της Στυγός για να φτάσουν στον Άδη, με τη βοήθεια του Χάροντα. Μία τέτοια θανατηφόρα λίμνη υπάρχει στη βόρεια Τανζανία, στα σύνορα με την Κένυα, η λίμνη Νάτρον.

Η λίμνη Νάτρον έχει μία τρομερή ιδιότητα: η αλκαλικότητα του νερού της κυμαίνεται από το 9 έως 10,5 pH. Η θερμοκρασία της μπορεί να φτάσει και τους 60 βαθμούς κελσίου και με την εξάτμιση, λόγω του pH, σχηματίζεται το νάτρον, ένα είδος σόδας. Η ποσότητα σε ανθρακικό νάτριο είναι τόσο μεγάλη που το νερό, στην αφή, είναι σχεδόν παχύρευστο.

Τα στάσιμα νερά της λίμνης αποτελούν παγίδα για τα πουλιά και τα ζώα που περνούν από πάνω της και κάνουν το λάθος να αναζητήσουν νερό στη Λίμνη Νάτρον. Μπερδεύονται από την αντανάκλαση, βυθίζονται στο ιξώδες νερό και όταν βγαίνουν, νεκρώνουν, αλλά και τα πτώματά τους διατηρούνται από αυτό το μείγμα σόδας και αλατιού. Ή όταν η εξάτμιση είναι έντονη, προσκροούουν με δύναμη στους κρυστάλλους που έχουν δημιουργηθεί στην επιφάνεια και πεθαίνουν ακαριαία: Με αποτέλεσμα τα μακάβρια ευρήματα γύρω από τη λίμνη να είναι κάπως έτσι:

Ο φωτογράφος Nick Brandt δεν μπορούσε παρά να αποτυπώσει το μακάβριο θέαμα που θυμίζει την κόλαση του Δάντη. Και οι φωτογραφίες αυτές να εκδοθούν σε ένα βιβλίο με φωτογραφικό υλικό από την πανίδα της ανατολικής Αφρικής, με τίτλο Across the Ravaged Land.

Είναι ελάχιστα τα ζώα που ζουν στη λίμνη. Είναι ένα ψάρι, η αλκαλική τιλάπια που, επιβιώνει σε τέτοιες αντίξοες συνθήκες, αλλά και φοινικόπτερα που θρέφονται από την σπιρουλίνα που φύεται στη λίμνη. Η σπιρουλίνα, ευθύνεται και για το απόκοσμο κόκκινο χρώμα που παίρνουν τα νερά σε συγκεκριμένες ώρες της ημέρας.

Διαβάστε περισσότερα για την απόκοσμη λίμνη Νάτρον, στη Wikipedia, εδώ