Το γεγονός ότι κάποιοι πειρατές είχαν καλυμμένο το ένα τους μάτι , είχε να κάνει μάλλον με το ότι ήθελαν να… βλέπουν καλύτερα πάνω από τις γέφυρες των πλοίων και κάτω από αυτές, παρά με το ότι… τους έλειπε ένα μάτι! Σύμφωνα με τον επιστήμονα και διευθυντή του Ινστιτούτου Vision Performance του πανεπιστημίου Pacific του Όρεγκον, Jim Sheedy, ο οποίος μίλησε στη Wall Street Journal, ενώ τα μάτια προσαρμόζονται γρήγορα όταν περνούν από το σκοτάδι στο φως, έρευνες έχουν δείξει ότι μπορεί να πάρει μέχρι και 25 λεπτά προκειμένου να συμβεί το αντίθετο, δηλαδή από το δυνατό φως στο σκοτάδι.

Οι πειρατές αναγκάζονταν συχνά να κινούνται πάνω και κάτω στα διάφορα καταστρώματα, από το φως της ημέρας στο σκοτάδι και όπως υποστηρίζει ο Sheedy, «Οι πιο έξυπνοι κάλυπταν το ένα τους μάτι, προκειμένου να το κρατούν στο σκοτάδι. Έτσι όταν έπρεπε να πάνε στα κάτω καταστρώματα, μπορούσαν να το ανοίγουν και να βλέπουν με αυτό». Κι ενώ δεν υπάρχουν ιστορικές μαρτυρίες που να το αναφέρουν ως γεγονός, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η πρακτική του να κρατά κανείς το ένα μάτι… στο σκοτάδι, λειτουργεί.

Μάλιστα, ένα στρατιωτικό εγχειρίδιο για πιλότους γράφει ότι: «Ακόμη κι αν δυνατό φως ενοχλήσει το ένα μάτι, το άλλο θα διατηρήσει την προσαρμοστικότητά του στο σκοτάδι, αν προστατεύεται από το φως. Είναι μια χρήσιμη πληροφορία, που ένας πιλότος μπορεί αν εφαρμόσει απλά καλύπτοντας το ένα του μάτι»…

πηγή: gr.omg.yahoo.com