Οι γυναίκες ως μάνες είναι προικισμένες από τον Θεό με το αίσθημα της λατρείας, της προστασίας, της αφοσίωσης, της θυσίας, της φροντίδας, προκειμένου να είναι οι φύλακες άγγελοι για τα μωρά τους.

Αυτή η τρυφερότητα επεκτείνετε και στους άνδρες τους. Προσφέρουν με αγάπη το φαγητό στο τραπέζι τον καφέ, τα καθαρά ρούχα, το καθαρό και περιποιημένο σπίτι, το θερμό καλοδέξιμο όταν ο άνδρας τους έρχεται από την δουλιά. Το μήνυμα που λαβαίνουν οι άνδρες είναι, ότι η γυναίκα τους εκτιμά και αγαπά τον άνθρωπο άνδρα, οπότε ο άνδρας άνθρωπος είναι δικός τους πλέον. Όταν λέμε άνθρωπο δεν εννοούμε αυτό που βλέπουμε. Παράδειγμα: Εάν κάνουμε μια ακτινογραφία στο κεφάλι θα δούμε το μυαλό. Δεν θα δούμε όμως τον νου με τον οποίο εννοούμε, σκεφτόμαστε, κρίνουμε, αποφασίζουμε.

Η ύπαρξής μας λοιπόν είναι αυτό  που δεν φένετε, όπως ήταν πριν ενσαρκωθεί και θα εξακολουθήσει να είναι και όταν θα έρθει η μέρα λήξης του σώματός μας. Το σώμα είναι μόνο για να γινόμαστε ορατοί. Είναι ο μανδύας της ύπαρξής μας.

Στην ανθρωπότητα σε όλους τους αιώνες, άραγε πόσοι άνδρες προσπάθησαν να κερδίσουν πρώτα τον άνθρωπο γυναίκα, οπότε η γυναίκα άνθρωπος θα ήταν έπειτα δική τους; Μάλλον λοίγοι. Γι αυτό οι γυναίκες επαναστάτησαν και δημιούργισαν τα φεμινιστικά κινήματα. Έβαλαν παντελόνια και έκοψαν τα μαλιά. Δεν τις ενδιέφερε πλέον να είναι όμορφες εφόσον ήταν μόνο αντικείμενα προς χρησιμοποίηση. Έβαλαν σκοπό τουλάχιστον αυτές να σεβαστούν οι ίδιες τον εαυτόν τους και να κερδίσουν την ζωή τους μόνες τους. Και επειδή το ένα φέρνει το άλλο, άρχισαν έπειτα οι ανδροπαρέες, και οι γυναικοπαρέες, για να λένε τον καϋμό τους μεταξύ τους.

Οι μεν άνδρες έλεγαν: Δουλεύουμε από το πρωί μέχρι το βράδυ, φέρνουμε τα λεφτά και το μόνο που αντικρίζουμε είναι η ψυχρότητα και η αδιαφορία. Οι δε γυναίκες έλεγαν: Πως να αντέξουμε άλλο αυτούς τους άνδρες να μας λένε: Σε παντρεύτηκα και είσαι υποχρεωένη να ασκείς τα συζηγικά σου καθήκοντα. Και επειδή το πρόβλημα δεν λύθηκε ποτέ, η κατάληξη ήταν να δημιουργηθούν ερωτικές σχέσεις μεταξύ ανδρών και ερωτικές σχέσεις μεταξύ γυναικών.

Άραγε έστω και τώρα θα μπορούσε να διορθωθεί κάτι; Χάθηκαν τόσα πολλά.

Θα ήταν θεάρεστο έργο εάν θα διδαχθούν οι νέοι από κάποια ειδικά σεμινάρια η από βιβλία η από κάποιο πνευματικό ούτως ώστε να θέσουν την ζωή τους σε σωστές βάσεις

Από την συλλογή μου  ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΣΚΕΨΕΙΣ Μαρίνα Χατζηδάκη