Είχατε ποτέ κάποια μικρή περιπέτεια με την υγεία σας; Ίσως αναρρώσατε τόσο γρήγορα ώστε καλά καλά δεν το θυμάστε. Η θλίψη εξαιτίας της απώλειας όμως διαφέρει πολύ. «Δεν γίνεται να “ξεπεράσει” κάποιος τη θλίψη», γράφει ο Δρ Άλαν Γουόλφελτ στο βιβλίο του Γιατρειά για την Καρδιά ενός Συντρόφου που Πενθεί (Healing a Spouse’s Grieving Heart). Ωστόσο, προσθέτει: «Με το πέρασμα του χρόνου και τη συμπαράσταση των άλλων, η θλίψη σας απαλύνεται».

Για παράδειγμα, αναλογιστείτε πώς αντέδρασε ο πατριάρχης Αβραάμ όταν πέθανε η σύζυγός του. Η Αγία Γραφή λέει ότι «ο Αβραάμ άρχισε να θρηνεί και να κλαίει για τη Σάρρα». Η έκφραση «άρχισε να» υποδηλώνει ότι χρειάστηκε κάποιος χρόνος για να αντεπεξέλθει στην απώλεια. * Ένα άλλο παράδειγμα είναι ο Ιακώβ, τον οποίο εξαπάτησαν και πίστεψε ότι ένα άγριο θηρίο είχε σκοτώσει τον γιο του, τον Ιωσήφ. Ο Ιακώβ πενθούσε επί «πολλές ημέρες», και οι συγγενείς του ήταν ανήμποροι να τον παρηγορήσουν. Αρκετά χρόνια αργότερα, ο θάνατος του Ιωσήφ εξακολουθούσε να τον στενοχωρεί πολύ.—Γένεση 23:2, Μετάφραση Νέου Κόσμου (στην αγγλική)· 37:34, 35· 42:36· 45:28.

Το ίδιο ισχύει και σήμερα για πολλούς που θρηνούν εξαιτίας του θανάτου ενός αγαπημένου τους προσώπου. Εξετάστε τα δύο παραδείγματα που ακολουθούν.

«Ο σύζυγός μου, ο Ρόμπερτ, πέθανε στις 9 Ιουλίου 2008. Η μέρα που συνέβη το θανατηφόρο δυστύχημα ξεκίνησε σαν όλες τις άλλες. Φάγαμε πρωινό και μετά, όπως κάναμε πάντα όταν έφευγε για τη δουλειά, ανταλλάξαμε ένα φιλί, μια αγκαλιά και ένα “Σ’ αγαπώ”. Έχουν περάσει έξι χρόνια και η καρδιά μου πονάει ακόμα. Δεν πιστεύω ότι θα ξεπεράσω ποτέ τον χαμό του Ρομπ».—Γκέιλ, 60 χρονών.

«Παρότι ζω χωρίς την αγαπημένη μου σύζυγο 18 χρόνια τώρα, μου λείπει ακόμα και με θλίβει η απώλειά της. Όποτε βλέπω κάτι όμορφο στη φύση, η σκέψη μου ταξιδεύει σε εκείνη και πάντοτε συλλογίζομαι πόσο πολύ θα της άρεσε αυτό που βλέπω».—Ετιέν, 84 χρονών.

Σαφώς, τέτοιου είδους οδυνηρά και διαρκή αισθήματα είναι απολύτως φυσιολογικά. Καθένας πενθεί με τον δικό του τρόπο, και θα ήταν άσοφο να κρίνουμε εμείς το πώς αντιδρά κάποιος άλλος σε ένα τραγικό γεγονός. Παράλληλα, ίσως είναι καλύτερα να μη σπεύσουμε να κατηγορήσουμε τον εαυτό μας αν η αντίδρασή μας στην απώλεια φαίνεται υπερβολική. Πώς μπορούμε να αντεπεξέλθουμε στη θλίψη;

πηγή