Σε πολλά τρόφιμα και ποτά εκείνα τα χρόνια οι συσκευασίες έγραφαν “Προμηθευτές της Βασιλικής Αυλής” και είχαν το Εθνόσημο.

Πήγαινες λοιπόν στον μπακάλη να αγοράσεις μακαρόνια και διάλεγες εκείνη την μάρκα που υποτίθεται ότι έτρωγε ο Βασιλιάς και οι Αυλικοί.

Χόρταινες ρε αδερφέ ένοιωθες άρχοντας μέσα στην κάμαρα της δικής σου αυλής πίσω από την Ομόνοια ήσουν αυλικός έστω και με μικρό “α”.

Η Αυλή βέβαια έτρωγε κι άλλα τρόφιμα που δυστυχώς οι ένοικοι της άλλης αυλής τα βλέπανε στο σινεμά στα επίκαιρα.

Η Αυλή δεν γνώριζε το κατεψυγμένο κρέας Νέας Ζηλανδίας τύπου Γκοτζίλα που έβραζε στην γκαζιέρα ώωωωρες την ανάμικτη φυτίνη γιατί το φρέσκο βούτυρο ήταν ακριβό.

Υπήρχε μπύρα που έγραφε “Προμηθευτής της Βασιλικής Αυλής” στα κουτούκια παρήγγελνες και μια Βασιλικιά στον κάπελα.

Πολλά τα ευτράπελα τότε.

Η μπύρα έφερνε ανάγκη για τουαλέτα.

“Πάω εκεί που και ο Βασιλιάς πάει μόνος του και ήπια και την ίδια μπύρα μ΄αυτόν πού διαφέρουμε;”

“Γειά ρε Άνακτα” απαντούσε η παρέα και δώστου γέλια.