Στις νοτιοδυτικές ακτές της Κέρκυρας, κοντά στο χωριό Αργυράδες, βρίσκεται η περιοχή της λιμνοθάλασσας Κορισσίων. Η περιοχή περιλαμβάνει τη λίμνη Κορισσίων, που είναι η μεγαλύτερη λίμνη της Κέρκυρας, τις παρόχθιες περιοχές της λίμνης, καθώς και τις παράκτιες περιοχές, οι οποίες χαρακτηρίζονται από διάφορους τύπους μεσογειακής βλάστησης.

Η Λιμνοθάλασσα Κορισσίων καλύπτει έκταση 6.000 περίπου στρεμμάτων. Στις αμμώδεις παραλίες που βρίσκονται κοντά στη λιμνοθάλασσα και κυρίως στο νοτιότερο τμήμα της περιοχής εμφανίζεται το μοναδικό για την περιοχή δάσος κέδρων.

Οι θαλασσόκεδροι (Juniperus macrocarpa) είναι ένα είδος κέδρου, ενδημικό στη βόρεια Μεσόγειο, που αναπτύσσεται σε παράκτιες αμμοθίνες.

Η ήρεμη λιμνοθάλασσα Κορισσίων χωρίζεται από το πέλαγος με μεγάλους αμμόλοφους. Οι πετρόμορφες αμμοθίνες, η δημιουργία των οποίων ξεκινά από τόσο παλιά όσο 120-240 χιλιάδες χρόνια και το ύψος τους ξεπερνά τα 15 μέτρα,  σε συνδυασμό με το δάσος των κέδρων δημιουργούν ένα μοναδικό, ως προς την αισθητική του, τοπίο.

Οι μικροί καλαμιώνες και τα αρμυρίκια, τα άσπρα κρίνα και 14 διαφορετικά είδη ορχιδέας πάνω στην άμμο συμπληρώνουν την πανέμορφη εικόνα της λιμνοθάλασσας.

Μια λωρίδα ξηράς χωρίζει τη λίμνη Κορισσίων από τη θάλασσα. Η λωρίδα αυτή είναι το πιο σημαντικό τμήμα της περιοχής, αφού αποτελεί ένα αδιατάρακτο φυσικό οικοσύστημα. Η αξία και της λίμνης, οικολογική, βιολογική αλλά και αισθητική είναι μεγάλη.

Στο έντονα αναπτυγμένο από τουριστικής απόψεως νησί της Κέρκυρας, η λίμνη αποτελεί τον κυριότερο υγρότοπο. Ένα καταφύγιο άγριας ζωής, κυρίως της ορνιθοπανίδας και των διαφόρων τύπων αυτοφυούς βλάστησης.

Βλάστηση με Salicornia και άλλα είδη των λασπωδών και αμμωδών ζωνών, μεσογειακές και θερμοατλαντικές αλόφιλες λόχμες (Arthrocnemetalia fruticosae), υποτυπώδεις κινούμενες θίνες, λόχμες των παραλιών με άρκευθους (Juniperus spp.), αλλά και τα πανέμορφα κρινάκια της θάλασσας.

Στην πανίδα της περιοχής περιλαμβάνονται: είδη χελώνας όπως: η χερσοχελώνα (Testudo hermanni ),  η ευρωπαϊκή νεροχελώνα (Emys orbicularis), η χελώνα της Κασπίας (Mauremys caspica), είδη ψαριών, όπως το μεσογειακό killifish (Aphanius fasciatus), το άκρως απειλούμενο Valencia hispanica, είδη εντόμων, όπως η πολύ όμορφη νυχτοπεταλούδα callimorpha quadripunctata, λιβελλούλες κ.ά.

Πολλά υδρόβια πτηνά καταφεύγουν στην ήρεμη λιμνοθάλασσα, κυρίως το χειμώνα.

Η περιοχή έχει χαρακτηρισθεί Ζώνη Ειδικής Προστασίας της ορνιθοπανίδας, αφού έχουν παρατηρηθεί 126 είδη πουλιών: κορμοράνοι, σφυριχτάρια, αργυροτσικνάδες, φλαμίνγκος, πάπιες, χιλιάδες πεταλούδες κ.ά.

Η παραλία του Χαλικούνα, η παραλία του Ίσσου βρίσκονται δίπλα στη λιμνοθάλασσα. Το τοπίο μαγευτικό! Από τη μια πλευρά τα γαλάζια νερά του Ιονίου και από την άλλη τα ήρεμα γαλαζοπράσινα νερά της λίμνης

.

Η περιοχή της λιμνοθάλασσας είναι ενταγμένη στο Δίκτυο Natura 2000, για την πανίδα και την χλωρίδα της.

Στον σημαντικό αυτό υγροβιότοπο συνυπάρχουν επτά διαφορετικά οικοσυστήματα: το κεδροδάσος, η λίμνη, οι αμμοθίνες, η θάλασσα. Πραγματική πανδαισία βιοποικιλότητας!

Εκτός από την τεράστια οικολογική της σημασία, η λιμνοθάλασσα είναι σημαντική και από αρχαιολογικής απόψεως.

Σπάνια αρχαιολογικά ευρήματα μεταθέτουν την χρονολόγηση της προϊστορικής εποχής 400 χιλιάδες χρόνια πριν, απ’ ότι πίστευαν οι επιστήμονες μέχρι σήμερα.

Κροκαλόμορφο εργαλείο που βρέθηκε από Γάλλους γεωλόγους και του οποίου η ηλικία προσδιορίστηκε ανάμεσα στα 950 και στα 750 χιλιάδες χρόνια, επεκτείνει κατά πολύ τα μέχρι σήμερα γνωστά όρια της προϊστορίας του Ελληνικού χώρου.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον προκάλεσε η ανακάλυψη ενός μεγάλου τμήματος μιας δεξιάς κάτω γνάθου ιπποπόταμου και μικρών θραυσμάτων οστών, καθώς και ενός λίθινου τέχνεργου, στη θέση Παλιαύλακο, κοντά στο δίαυλο επικοινωνίας της λιμνοθάλασσας Κορισσίων με τη θάλασσα.

Έχουν βρεθεί επίσης  160 λίθινα τέχνεργα και 61 οστέινα κατάλοιπα. Όλα αυτά δείχνουν, σύμφωνα με αρχαιολόγους, την ανάγκη για εντονότερη διερεύνηση της περιοχής και για τον εντοπισμό και προστασία των στρωμάτων που περιέχουν αρχαιολογικά κατάλοιπα.