Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν είναι απαραίτητο να έχουν νομική καταχώριση για να επιτελούν τη θρησκευτική τους δραστηριότητα. Ωστόσο, η καταχώριση μας επιτρέπει να κατέχουμε ή να νοικιάζουμε ακίνητα για τη διεξαγωγή συναθροίσεων και να εισάγουμε τα θρησκευτικά μας έντυπα.

Το 2004, τα ρωσικά δικαστήρια διέλυσαν το σωματείο των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη Μόσχα. Ως αποτέλεσμα, οι αδελφοί μας εκεί αντιμετώπισαν αυξημένη εχθρότητα. Αστυνομικοί τούς παρενοχλούσαν, ορισμένα άτομα τους επιτίθονταν ενόσω εκείνοι συμμετείχαν στη δημόσια διακονία και ιδιοκτήτες κάποιων χώρων που νοικιάζαμε για συναθροίσεις ακύρωναν τα συμβόλαια, με αποτέλεσμα να μην έχουν οι αδελφοί μας χώρους προκειμένου να συγκεντρώνονται για λατρεία. Μια απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) το 2010 επιβεβαίωσε ότι η Ρωσία είχε παραβιάσει τα δικαιώματα των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη Μόσχα και διέταξε την αποκατάσταση του σωματείου τους. Με χαρά σάς πληροφορούμε ότι, στις 27 Μαΐου 2015, το τμήμα του Υπουργείου Δικαιοσύνης της Ρωσικής Ομοσπονδίας που είναι αρμόδιο για τη Μόσχα καταχώρισε μια νέα Τοπική Θρησκευτική Οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη Μόσχα.

Φορολόγηση

Τα νομικά πρόσωπα που χρησιμοποιούν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σε όλο τον κόσμο γενικά απαλλάσσονται από τη φορολόγηση, όπως συμβαίνει με τις περισσότερες θρησκευτικές και φιλανθρωπικές οργανώσεις. Κατά καιρούς όμως, διάφορες κυβερνήσεις δεν αναγνωρίζουν ότι δικαιούμαστε και εμείς φοροαπαλλαγή.

Στη Σουηδία, οι αρχές ισχυρίζονται ότι το Μπέθελ είναι εμπορική επιχείρηση που «απασχολεί» Μπεθελίτες και όχι θρησκευτική κοινότητα ειδικών ολοχρόνιων διακόνων. Το κράτος έχει υπολογίσει ότι το Μπέθελ και κάποιοι Μπεθελίτες πρέπει να καταβάλουν δεκάδες χιλιάδες ευρώ σε εισφορές εργοδότη και εργαζομένου. Για να αντιμετωπίσουν αυτό το ζήτημα, οι Μάρτυρες στη Σουηδία έχουν καταθέσει προσφυγές σε τοπικά δικαστήρια και έξι ξεχωριστές προσφυγές στο ΕΔΔΑ.

Ουδετερότητα και Άρνηση Στράτευσης για Λόγους Συνείδησης

Οι υπηρέτες του Ιεχωβά παίρνουν στα σοβαρά τη Γραφική εντολή να «σφυρηλατήσουν τα σπαθιά τους σε υνιά» και να μη «μάθουν πια τον πόλεμο». (Ησ. 2:4) Διατηρούν την ουδετερότητά τους παρότι ορισμένες κυβερνήσεις δεν έχουν διατάξεις που να προβλέπουν την εναλλακτική κοινωνική υπηρεσία.

Η ισχύουσα νομοθεσία στη Νότια Κορέα δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης. Τα τελευταία 60 χρόνια, πάνω από 18.000 Μάρτυρες φυλακίστηκαν επειδή αρνήθηκαν τη στράτευση. Σχεδόν κάθε Μάρτυρας στη χώρα είχε κάποια στιγμή έναν φίλο ή συγγενή στη φυλακή. Το 2004 και το 2011, το Συνταγματικό Δικαστήριο της Νότιας Κορέας αποφάνθηκε ότι αυτού του είδους η φυλάκιση είναι συνταγματική. Ωστόσο, τον Ιούλιο του 2015, το Δικαστήριο διεξήγαγε μια δημόσια ακροαματική διαδικασία για να επανεξετάσει το ζήτημα. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά παγκόσμια προσεύχονται να έρθει αίσια έκβαση σε αυτό το μακροχρόνιο ζήτημα ώστε να μη φυλακίζονται πλέον οι νεαροί αδελφοί στη Νότια Κορέα λόγω της πίστης τους.

Τρεις Μάρτυρες του Ιεχωβά στην Ερυθραία διανύουν πλέον το 22ο έτος κράτησης επειδή αρνούνται τη στράτευση για λόγους συνείδησης. Ο Παύλος Ίγιασου, ο Νέγκεντε Τέκλεμαρίγιαμ και ο Ισάκ Μόγκος δεν κατηγορήθηκαν ποτέ επίσημα για κάτι ούτε είχαν την ευκαιρία να υπερασπιστούν τον εαυτό τους ενώπιον δικαστηρίου. Μαζί με πάνω από 50 ακόμα αδελφούς και αδελφές, συνεχίζουν να διακρατούν την ακεραιότητά τους παρά τη σκληρή μεταχείριση και τις άθλιες συνθήκες φυλάκισης. Είμαστε πεπεισμένοι ότι ο Ιεχωβά ακούει “τον αναστεναγμό” όσων έχουν φυλακιστεί για την πίστη τους και θα ενεργήσει για χάρη τους.—Ψαλμ. 79:11.

Στην Ουκρανία, ο Βιτάλι Σαλάικο κλήθηκε τον Αύγουστο του 2014 για στρατιωτική υπηρεσία λόγω επιστράτευσης. Ως αντιρρησίας συνείδησης αρνήθηκε τη στράτευση, αλλά ήταν πρόθυμος να προσφέρει εναλλακτική κοινωνική υπηρεσία. Αν και ο εισαγγελέας άσκησε δίωξη εναντίον του με την κατηγορία της ανυπακοής σε καιρό επιστράτευσης, τόσο το πρωτοβάθμιο δικαστήριο όσο και το εφετείο τον αθώωσαν. Το εφετείο έκρινε ότι η ανησυχία για την ασφάλεια του Κράτους δεν δικαιολογεί τον περιορισμό κατοχυρωμένων δικαιωμάτων και ότι «το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης δεν μπορεί να περιορίζεται χάριν της εθνικής ασφάλειας». Ο εισαγγελέας προσέβαλε και πάλι την απόφαση. Στις 23 Ιουνίου 2015, το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο της Ουκρανίας για Αστικές και Ποινικές Υποθέσεις υποστήριξε τις αποφάσεις των κατώτερων δικαστηρίων. Ως εκ τούτου, επιβεβαίωσε ότι το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης και στην εναλλακτική υπηρεσία ισχύει ακόμα και σε περιόδους έκτακτης εθνικής ανάγκης.

Σχετικά με τη θετική έκβαση της υπόθεσης, ο αδελφός Σαλάικο αναφέρει: «Ενισχύθηκα από τα λόγια του εδαφίου Ιερεμίας 1:19. Ήμουν έτοιμος για κάθε ενδεχόμενο—αυτό που είχε σημασία ήταν να μείνω πιστός στον Ιεχωβά. Είμαι σίγουρος ότι ποτέ δεν θα με εγκαταλείψει αλλά θα μου δίνει τη δύναμη να παραμένω πιστός. Ωστόσο, το αποτέλεσμα ξεπέρασε κάθε προσδοκία μου. Αθωώθηκα και από τα τρία δικαστήρια. Σε όλες τις δίκες ένιωθα την υποστήριξη των αδελφών. Ποτέ δεν αισθάνθηκα μόνος».

Ουδετερότητα και Πατριωτικές Τελετές

Οι πατριωτικές τελετές αποτελούν άλλη μια πρόκληση για τη Χριστιανική ουδετερότητα. Ιδίως οι νεαροί ίσως δέχονται πίεση να συμβιβάσουν την ακεραιότητά τους στον Ιεχωβά, καθώς οι σχολικές αρχές μπορεί να προσπαθήσουν να τους αναγκάσουν να ψάλουν τον εθνικό ύμνο ή να χαιρετήσουν τη σημαία.

Στην Περιφέρεια Καρόνγκι της Ρουάντας, οι σχολικές αρχές κατηγόρησαν αρκετούς Μάρτυρες μαθητές ότι έδειξαν έλλειψη σεβασμού για τον εθνικό ύμνο επειδή αρνήθηκαν να τον ψάλουν. Οι μαθητές αποβλήθηκαν από το σχολείο και μάλιστα φυλακίστηκαν. Στις 28 Νοεμβρίου 2014, το Ενδιάμεσο Δικαστήριο του Καρόνγκι αθώωσε τους μαθητές και αποφάνθηκε πως το ότι δεν έψαλαν τον εθνικό ύμνο δεν έδειχνε έλλειψη σεβασμού. Σε άλλες αφρικανικές χώρες, όπως η Ισημερινή Γουινέα, το Καμερούν, η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό και η Μαλάουι, νεαροί Μάρτυρες αντιμετωπίζουν το ίδιο ζήτημα και ενίοτε αποβάλλονται και αυτοί από το σχολείο. Οι αδελφοί μας σε αυτές τις χώρες προσπαθούν να ενημερώσουν τους κυβερνητικούς αξιωματούχους και τις σχολικές αρχές για την ουδέτερη στάση των Μαρτύρων του Ιεχωβά.

Τον Δεκέμβριο του 2013, ένα δημόσιο σχολείο στη Λεπαέρα της Ονδούρας δεν έδωσε απολυτήριο λυκείου σε δύο μαθήτριες Μάρτυρες του Ιεχωβά, επειδή αρνήθηκαν να ψάλουν τον εθνικό ύμνο και να δώσουν όρκο υποταγής στη σημαία. Για να λυθεί το πρόβλημα, δύο δικηγόροι που είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά συνάντησαν έναν εκπρόσωπο του Υπουργείου Παιδείας και τον ενημέρωσαν για νομικά προηγούμενα άλλων χωρών που υποστηρίζουν τη στάση των Μαρτύρων μαθητών. Ο αξιωματούχος ήταν ευγενικός με τους αδελφούς και συμφώνησε να επιτρέψει στις μαθήτριες και στους γονείς τους να παρουσιάσουν γραπτώς τα στοιχεία τους στον νομικό σύμβουλο της Γραμματείας του Υπουργείου Παιδείας της Ονδούρας. Αφού εκείνος εξέτασε την προσφυγή τους, εξέδωσε απόφαση στις 29 Ιουλίου 2014, στην οποία δήλωνε ότι η εκπαίδευση «πρέπει να παρέχεται [σε όλους] στην κοινωνία χωρίς διακρίσεις οποιουδήποτε είδους» και έδωσε εντολή να δοθούν τα απολυτήρια στις μαθήτριες.

Κυβερνητικές Διακρίσεις

Σε κάθε έθνος, ως Μάρτυρες του Ιεχωβά, υπακούμε στην εντολή του Ιησού να μεταδίδουμε τα καλά νέα της Βασιλείας στους πλησίον μας, συναθροιζόμαστε με τους ομοπίστους μας για λατρεία και μελετάμε τακτικά τον Λόγο του Θεού. Επίσης, παίρνουμε στα σοβαρά τις εντολές της Γραφής να ενσταλάζουμε τους νόμους του Ιεχωβά στην καρδιά των παιδιών μας και να “απέχουμε . . . από αίμα”. (Πράξ. 15:20· Δευτ. 6:5-7) Κατά καιρούς, η υπακοή μας σε αυτές τις εντολές μάς φέρνει σε σύγκρουση με κυβερνητικές αρχές που μπορεί να μην κατανοούν τη θέση μας.

Στην πολιτεία της Φλόριντα των ΗΠΑ, ο πρόεδρος ενός δικαστηρίου χορήγησε σε μια μητέρα που δεν είναι Μάρτυρας του Ιεχωβά το αποκλειστικό δικαίωμα να καθορίζει τη θρησκευτική εκπαίδευση των τριών παιδιών της. Ο πατέρας, ο οποίος είναι Μάρτυρας, έλαβε την εντολή να μην τους παρέχει θρησκευτική εκπαίδευση που συγκρούεται με την Καθολική πίστη. Ο πατέρας προσέβαλε τη δικαστική εντολή και, στις 18 Αυγούστου 2014, το εφετείο ανέτρεψε τους περιορισμούς του πρωτοδικείου. Βασιζόμενο σε νομικά προηγούμενα, το δικαστήριο έγραψε: «Οι περιορισμοί οι οποίοι αφορούν το δικαίωμα ενός γονέα που δεν έχει την επιμέλεια του παιδιού να το φέρνει σε επαφή με τα θρησκευτικά του πιστεύω έχουν ανατραπεί επανειλημμένα ελλείψει ξεκάθαρων και κατηγορηματικών αποδείξεων ότι οι εν λόγω θρησκευτικές δραστηριότητες είναι επιζήμιες για το παιδί».

Αυτή η απόφαση δίνει στα παιδιά το δικαίωμα να έχουν απεριόριστη πρόσβαση στην ωφέλιμη διδασκαλία και καθοδηγία του Ιεχωβά Θεού. Όλα τους σημειώνουν πολύ καλή πνευματική πρόοδο καθώς συναναστρέφονται με την τοπική εκκλησία. Ο πατέρας σχολίασε: «Καθώς υπομένω αυτή την κατάσταση, σίγουρα γίνομαι καλύτερος. Τελευταία η πίστη μου δοκιμάστηκε, αλλά ο Ιεχωβά με βοηθάει να στέκομαι σταθερός! Ξέρω πως όταν αποφασίζουμε να υπηρετήσουμε τον Ιεχωβά, πρέπει να είμαστε έτοιμοι να υποστούμε και διωγμό».

Η αδελφή Ιφιτζένια Σεμέντε, μητέρα τριών παιδιών στη Ναμίμπια, αντιμετώπισε μια σοβαρή πρόκληση της ακεραιότητάς της. Καθώς γεννούσε το τρίτο της παιδί στο νοσοκομείο, παρουσιάστηκαν επιπλοκές. Μερικά μέλη του ιατρικού προσωπικού και μη ομόπιστοι συγγενείς της πήραν δικαστική εντολή ώστε να της κάνουν μετάγγιση αίματος παρά τη θέλησή της. Η αδελφή Σεμέντε αντιστάθηκε σθεναρά στη μετάγγιση και ανέλαβε νομική δράση προκειμένου να υπερασπιστεί το δικαίωμά της να επιλέγει μόνη της θεραπεία. Στις 24 Ιουνίου 2015, το Ανώτατο Δικαστήριο της Ναμίμπια υποστήριξε τους ισχυρισμούς της αδελφής Σεμέντε, δηλώνοντας ότι «το δικαίωμα να επιλέγει κάποιος τι μπορεί ή τι δεν μπορεί να γίνει στο σώμα του, είτε ο ίδιος είναι γονέας είτε όχι, αποτελεί αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα». Η αδελφή Σεμέντε είπε: «Νιώσαμε το χέρι του Ιεχωβά με πρωτόγνωρο τρόπο. Είναι υπέροχο να ανήκεις σε αυτή την αδελφότητα. Ο Ιεχωβά νοιάζεται πραγματικά για εμάς».

Οι Μάρτυρες στην Ελβετία χαίρονται να δίνουν δημόσια μαρτυρία σε δρόμους μεγάλων πόλεων. Ωστόσο, η πόλη της Γενεύης εξέδωσε μια απόφαση η οποία απαγόρευε τη χρήση «σταντ που διαδίδουν άμεσα ή έμμεσα πληροφορίες θρησκευτικής φύσης σε δημόσιο χώρο». Οι Μάρτυρες προσέφυγαν στο δικαστήριο, τονίζοντας ότι η γενική απαγόρευση διάδοσης θρησκευτικών πληροφοριών με σταντ «παραβιάζει σημαντικά την ελευθερία θρησκείας και γνώμης». Το δικαστήριο συμφώνησε, και οι Μάρτυρες συνεργάζονται επιτυχώς με τις τοπικές αρχές προκειμένου να ορίσουν μια κατάλληλη τοποθεσία και ώρα για να δίνουν δημόσια μαρτυρία με σταντ.

Κυβερνητικοί αξιωματούχοι στο Αζερμπαϊτζάν εντείνουν τις προσπάθειές τους για να καταπνίξουν τη θρησκευτική δραστηριότητα των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Το Υπουργείο Εθνικής Ασφάλειας καλεί Μάρτυρες σε τακτική βάση για ανάκριση. Επίσης, κάνει έρευνες σε σπίτια Μαρτύρων ψάχνοντας για θρησκευτικά έντυπα που εισάγονται χωρίς την έγκριση του Κράτους. Η διεθνής κοινότητα εξέφρασε την έκπληξή της όταν, τον Φεβρουάριο του 2015, πράκτορες του Υπουργείου έθεσαν υπό κράτηση δύο Μάρτυρες του Ιεχωβά, την Ιρίνα Ζαχάρτσενκο και τη Βαλιντά Ζαμπραγίλοβα, απλώς επειδή μετέδιδαν Βιβλικές διδασκαλίες στους συνανθρώπους τους. Αν και αυτή η κακομεταχείριση μας θλίβει, χαιρόμαστε που οι ευαγγελιζόμενοι στο Αζερμπαϊτζάν διατηρούν τον ζήλο τους και μεταδίδουν με θάρρος «τα καλά νέα της Βασιλείας» στους συνανθρώπους τους.—Ματθ. 24:14.

Οι κυβερνητικές αρχές στη Ρωσία παρεμποδίζουν διαρκώς τη θρησκευτική δραστηριότητα των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Μέχρι σήμερα, η Ρωσική Ομοσπονδία έχει χαρακτηρίσει «εξτρεμιστικά» 80 θρησκευτικά έντυπα των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Αυτό σημαίνει ότι, αν κάποιος διανέμει ή έχει κάποιο αντίτυπο αυτών των «εξτρεμιστικών» εντύπων, όπως είναι Το Βιβλίο μου με τις Βιβλικές Ιστορίες, είναι παράνομος. Επιπλέον, τον Δεκέμβριο του 2014, το Ανώτατο Δικαστήριο της Ρωσικής Ομοσπονδίας χαρακτήρισε «εξτρεμιστικό» τον ιστότοπό μας jw.org. Οι πάροχοι του Ίντερνετ στη Ρωσία απέκλεισαν την πρόσβαση στο jw.org, ενώ η προώθησή του θεωρείται παράνομη. Από τον Μάρτιο του 2015, οι τελωνειακοί δεν επιτρέπουν να μπουν στη χώρα φορτία με έντυπα των Μαρτύρων, ούτε καν Άγιες Γραφές και έντυπα που τα ρωσικά δικαστήρια εξέτασαν στο παρελθόν και έκριναν ότι δεν περιείχαν ίχνος εξτρεμισμού.

Οι νομικές ενέργειες συνεχίζονται στην πόλη Ταγκανρόγκ, όπου οι αρχές έχουν κατηγορήσει 16 ευαγγελιζομένους για το «αδίκημα» της διοργάνωσης και παρακολούθησης θρησκευτικών συνάξεων. Στην πόλη Σαμάρα, οι αρχές εξασφάλισαν δικαστική εντολή για να διαλύσουν το σωματείο μας υποστηρίζοντας ότι είναι «εξτρεμιστικό». Παρά τις πολλές δυσκολίες, οι αδελφοί μας στη Ρωσία είναι αποφασισμένοι να αποδίδουν «αυτά που είναι του Θεού στον Θεό», χωρίς να υποχωρούν εξαιτίας τέτοιων παρεμβάσεων.—Ματθ. 22:21.

πηγή