Το κομψοτέχνημα της φωτογραφίας θεωρείται ότι είναι το αρχαιότερο κρασί στον κόσμο.

Ήρθε στο φως το 1867, κατά την διάρκεια ανασκαφών σε τάφο Ρωμαίου άρχοντα και ευγενή που είχε ταφεί κοντά στη σημερινή γερμανική πόλη Speyer. Το κρασί χρονολογείται περίπου από το 325 μΧ, δηλαδή η ηλικία της φιάλης είναι -ούτε λίγο ούτε πολύ- περίπου 1690 ετών! . Η φιάλη που παρουσιάζεται εδώ ήταν απλά μία από τις πολλές φιάλες που βρίσκονταν στη σαρκοφάγο (16 συνολικά) Ωστόσο, ήταν η μόνη άθικτη! Είναι 1.5 λίτρου και ο σκοπός που τοποθετήθηκε εκεί που βρέθηκε ήταν να συνοδεύσει το ζευγάρι των Ρωμαίων νεκρών στο ταξίδι τους στη μετά θάνατον ζωή.

Η θεωρία λέει ότι τα εκλεκτά κρασιά παλαιώνουν καλά. Ωστόσο, εάν η θεωρία είναι αληθινή, είτε το συγκεκριμένο κρασί δεν είναι «εκλεκτό» ή η θεωρία δεν ισχύει για φιάλες που έχουν ηλικία σχεδόν δύο χιλιετιών. Και μάλλον ισχύει το δεύτερο. Επιστημονικές αναλύσεις έχουν δείξει ότι ένα μέρος του υγρού που περιέχεται στη φιάλη ήταν κάποτε κρασί, αλλά πρέπει να δοθεί έμφαση στο «κάποτε»…

Στην αρχαιότητα, πρόσθεταν συχνά ελαιόλαδο σε φιάλες κρασιού, σε μια προσπάθεια να σφραγίσουν το κρασί από τον εξωτερικό αέρα και έτσι να διατηρηθεί. Η μέθοδος μπορεί να δίνει αποτελέσματα για μερικά χρόνια, αλλά σίγουρα δεν μπορεί να ισχύσει για αιώνες παλαίωσης. Ως εκ τούτου, στην παρούσα κατάστασή της, η φιάλη περιέχει το υπόλειμμα ενόςδιαυγούς υγρού που δεν είναι (δυστυχώς) πλέον αλκοόλ, έχοντας χάσει κάθε ίχνος αιθανόλης. Πάνω από αυτό το υγρό, γεμίζοντας σχεδόν τα δύο τρίτα της φιάλης, υπάρχει ένα πυκνό μείγμα που μοιάζει με στερεοποιημένο ρετσίνι.

Τελικά, οι ερευνητές ισχυρίζονται ότι το ελαιόλαδο είναι αυτό που επέτρεψε το κρασί να επιβιώσει μέχρι σήμερα. Επειδή το στρώμα του λαδιού ήταν τόσο παχύ σε αυτό το μπουκάλι, κατάφερε να σώσει την μικρή ποσότητα των υγρών που βλέπουμε να έχει απομείνει. Επιπλέον, η 1.690 ετών φιάλη ήταν σε θέση να διατηρήσει το υγρό επειδή ήταν σφραγισμένη με κερί, σε αντίθεση με ένα σύγχρονο φελλό, που θα είχε σαπίσει εδώ και πολύ καιρό.

Το γεγονός ότι η φιάλη δεν έχει σπάσει είναι λίγο περίεργο, καθώς το Ρωμαϊκό γυαλί δεν είναι γνωστό για την αντοχή του. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η φιάλη που βρέθηκε στην περιοχή που τώρα αποτελεί τη σύγχρονη Γερμανία κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια του 4ου αιώνα π.Χ., έχει σφραγιστεί και ταφεί κάπου μεταξύ 325 και 350 μ.Χ.

Όπως ήταν αναμενόμενο, έχει μια αρκετά μεγάλη ιστορία. Μετά την ταφή της μαζί με τον Ρωμαίο ευγενή, και την επακόλουθη ανακάλυψη της στα μέσα της δεκαετίας του 1800, η φιάλη ταξίδεψε σε διάφορα μέρη πριν ακόμη αναλυθεί από τους χημικούς του Κάιζερ κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Εκτίθεται στις προθήκες του Ιστορικού Μουσείου Pfalz για περισσότερο από έναν αιώνα, και για αρκετό καιρό ακόμα φαίνεται ότι οι επιστήμονες θα συζητούν αν θα πρέπει να ανοίξουν τη φιάλη. Ωστόσο, ο έφορος του τμήματος οίνου του μουσείου, Ludger Tekampe, δήλωσε ότι το περιεχόμενο είναι πιθανόν να μην επιβιώσει από την δοκιμασία της επαφής του με τον αέρα, λόγω της εξαιρετικά μεγάλης ηλικίας του. Στη δήλωσή του, υποστήριξε, «Δεν είμαστε σίγουροι για το αν ή όχι θα μπορούσε να αντέξει το σοκ της επαφής του με τον αέρα. Εξακολουθεί να είναι υγρό και υπάρχουν κάποιοι που πιστεύουν ότι θα πρέπει να υποβληθεί σε νέα επιστημονική ανάλυση, αλλά αυτό δεν είναι αποδεκτό από όλους. Κράτησα στα χέρια μου τη φιάλη δύο φορές κατά τη διάρκεια της ανακαίνισης του Μουσείου. Ήταν ένα καταπληκτικό συναίσθημα. «

Προς το παρόν η φιάλη παραμένει κλειστή στην προθήκη της. Οι επιστήμονες δεν βιάζονται να καταλήξουν σε απόφαση για το αν θα την ανοίξουν ή όχι, καθώς είναι απίθανο να υπάρξει άμεσα κάποια δραματική αλλαγή στο περιεχόμενο της φιάλης. Πράγματι, ο Tekampe δηλώνει ότι το περιεχόμενο της φιάλης δεν έχει αλλοιωθεί τα τελευταία 25 χρόνια. Η Καθηγήτρια Οίνου Μόνικα Christmann, δήλωσε: «Μικρο-βιολογικά είναι πιθανόν να μην έχει καταστραφεί, αλλά -όπως μπορείτε να συμπεράνετε από την εμφάνισή του- είναι βέβαιο ότι δεν θα φέρει απόλαυση στον ουρανίσκο.»

Νομίζουμε ότι όλοι θα συμφωνήσουμε μαζί της…

Πηγή: houseofwine.gr