«Νομίζω ότι πρόκειται για τέμπατσου (θεϊκή τιμωρία), αν και, φυσικά, λυπάμαι τους πληγέντες». Αυτά είπε ένας κορυφαίος Ιάπωνας πολιτικός έπειτα από το σεισμό 9 βαθμών και το τσουνάμι που έπληξαν τη χώρα του το Μάρτιο του 2011.

Όταν 220.000 και πλέον άνθρωποι πέθαναν στο σεισμό που χτύπησε την Αϊτή τον Ιανουάριο του 2010, ένας επιφανής ευαγγελιστής της τηλεόρασης ισχυρίστηκε ότι αυτό συνέβη επειδή ο λαός «έκανε συμφωνία με τον διάβολο» και επομένως έπρεπε να «επιστρέψει στον θεό».

«Ο Θεός θέλει να αφυπνίσει την πωρωμένη και αναίσθητη συνείδησή μας», δήλωσε κάποιος Καθολικός ιερέας όταν 79 άτομα ποδοπατήθηκαν μέχρι θανάτου στη Μανίλα των Φιλιππίνων. Σύμφωνα με τοπική εφημερίδα, «το 21 τοις εκατό των ενηλίκων πιστεύει ότι ο Θεός εξαπολύει την οργή του με κατολισθήσεις, τυφώνες και άλλες καταστροφές» που ταλανίζουν κάθε τόσο τη χώρα.

Η ΑΝΤΙΛΗΨΗ ότι ο Θεός τιμωρεί τους κακούς με καταστροφές δεν είναι καινούρια. Το 1755, όταν περίπου 60.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από το σεισμό, τη φωτιά και το τσουνάμι που έπληξαν τη Λισαβώνα της Πορτογαλίας, ο πασίγνωστος φιλόσοφος Βολτέρος ρώτησε: «Υπήρχε, λοιπόν, περισσότερη εξαχρείωση στην ισοπεδωμένη Λισαβώνα από ό,τι στο Παρίσι, όπου αφθονούν οι φιλήδονες απολαύσεις;» Πράγματι, εκατομμύρια αναρωτιούνται αν ο Θεός τιμωρεί τους ανθρώπους με φυσικές καταστροφές. Μάλιστα, σε πολλές χώρες τέτοιες καταστροφές αποκαλούνται «θεομηνίες».

Έχοντας όλα αυτά υπόψη, προκύπτουν επιτακτικά τα ερωτήματα: Τιμωρεί όντως ο Θεός τους ανθρώπους με φυσικές καταστροφές; Αποτελούν τιμωρία από τον Θεό τα αλλεπάλληλα καταστροφικά γεγονότα που συνέβησαν πρόσφατα;

Σπεύδοντας να κατηγορήσουν τον Θεό, κάποιοι χρησιμοποιούν ως παράδειγμα Γραφικές αφηγήσεις, σύμφωνα με τις οποίες Εκείνος επέφερε καταστροφή μέσω στοιχείων της φύσης. (Γένεση 7:17-22· 18:20· 19:24, 25· Αριθμοί 16:31-35) Ωστόσο, η εξέταση των συγκεκριμένων αφηγήσεων αποκαλύπτει ότι, σε κάθε περίπτωση, τρεις κύριοι παράγοντες διαφοροποιούν αυτά τα περιστατικά. Πρώτον, δόθηκε προειδοποίηση. Δεύτερον, ανόμοια με τις σημερινές φυσικές καταστροφές, που αφανίζουν αδιακρίτως καλούς και κακούς, η καταστροφή από τον Θεό ήταν επιλεκτική. Καταστράφηκαν μόνο όσοι ήταν αθεράπευτα πονηροί ή όσοι έκλειναν τα αφτιά τους στις προειδοποιήσεις. Τρίτον, ο Θεός προμήθευσε διαφυγή για τους αθώους.—Γένεση 7:1, 23· 19:15-17· Αριθμοί 16:23-27. – πηγή