ΙΖΟΛΑ: Μια εταιρία-θρύλος ξαναγεννιέται…

Σε χρυσές λίρες και εμφανώς συγκινημένος, πλήρωσε την αξία της πρώτης ηλεκτρικής κουζίνας ΙΖΟΛΑ, ο ιδρυτής της, Παναγιώτης Δράκος, για να «πάει γούρι». Και πράγματι πήγε καθώς η ΙΖΟΛΑ για σχεδόν 60 χρόνια κυριαρχούσε στην ελληνική αγορά μέχρι που βούλιαξε στα χρέη ελπίζοντας σε μια δεύτερη ευκαιρία στην Ελλάδα της κρίσης.

Αλλά, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ήταν 1930, όταν ο Παναγιώτης Δράκος από την Θήβα, ένας πραγματικά δαιμόνιος επιχειρηματίας, αποφασίζει να δημιουργήσει την ΙΖΟΛΑ, μια εταιρία που έμελλε να αλλάξει για πάντα την καθημερινότητα των Ελλήνων.

«Πολιτισμός» σε κάθε σπίτι

Ο Παναγιώτης Δράκος έχει όραμα και βλέπει μπροστά. Όχι, η Ελλάδα δεν θα έμενε για πάντα με το ψυγείο με τον πάγο ή δεν θα μαγείρευε στη γκαζιέρα. Το ηλεκτρικό ρεύμα, θα έμπαινε σε κάθε σπίτι, σε κάθε πόλη και χωριό και οι άνθρωποι θα βελτίωναν τη ζωή τους με νέες, πρωτοποριακές ηλεκτρικές συσκευές, όπως στο εξωτερικό.

Το όραμά του, αντιμετωπιζόταν άλλοτε με απορία και άλλοτε με δυσπιστία καθώς δύσκολα μπορούσαν να πειστούν οι συνομιλητές του, πως η Ελλαδίτσα του 1930 κάποτε θα διαθέτει σπίτια με «επαγγελματικούς» φούρνους και ψυγεία. Εκείνος όμως, δεν το έβαλε κάτω. Ήξερε, πως στη χώρα αυτή, αρκεί ένα όραμα για να σηκωθούν τα μανίκια και να δουλέψουν τα χέρια. Και δεν έπεσε έξω.

Δημιουργεί το πρώτο του εργοστάσιο στη Θήβα, τον τόπο καταγωγής του και αργότερα ένα ακόμη, αυτή την φορά στην Αττική και συγκεκριμένα στην Καλλιθέα. Τα δύο εργοστάσια της ΙΖΟΛΑ, αποτέλεσαν «κυψέλη» όχι μόνο εγχώριας παραγωγής-καθώς έφθασαν να «βγάζουν» πάνω από 800.000 συσκευές ετησίως – αλλά και εργασιακό παράδεισο καθώς εκεί εργάζονταν πάνω από 2.500 υπάλληλοι.

Η ΙΖΟΛΑ, έρχεται σε μια εποχή που η Ελλάδα προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της και που οι μικρές «πολυτέλειες», όπως οι ηλεκτρικές συσκευές αποτελούν όχι απλά μέρος της καθημερινότητάς μας, αλλά τρανές αποδείξεις ευμάρειας και κοινωνικής ανόδου…

Οι χρυσές λίρες που πλήρωσαν την πρώτη ηλεκτρική κουζίνα

Ιστορικής σημασίας είναι πλέον το περιστατικό που είχε αφηγηθεί ο γιος του Παναγιώτη Δράκου, Γιώργος, πως όταν 1951, παρουσιάστηκε στον Τύπο η πρώτη ηλεκτρική κουζίνα, κατασκευής ΙΖΟΛΑ, κόπηκε το τιμολόγιο στο όνομα του ιδρυτή της εταιρίας. Τότε, ο Παναγιώτης Δράκος, φανερά συγκινημένος, εξόφλησε το τιμολόγιο με χρυσές λίρες «για να πάει γούρι». Και πήγε.

Οι πωλήσεις ηλεκτρικής κουζίνας στην αρχή ήταν χαμηλές. Πολλοί ήταν εκείνοι που δίσταζαν να την βάλουν το σπίτι τους και ακόμη περισσότεροι εκείνοι που δεν άντεχαν οικονομικά να την αγοράσουν. Έτσι, στο τετράμηνο του 1951 πουλήθηκαν 260 συσκευές. Τον Αύγουστο του 1952, κυκλοφορεί το πρώτο ελληνικό ψυγείο, ενώ ολόκληρο το 1952 πουλήθηκαν 1.514 συσκευές. Το 1953, οι πωλήσεις έφθασαν τις 4.175.

Και ενώ μπορεί οι πωλήσεις αυτές να μας φαίνονται χαμηλές σήμερα, όμως είναι ενδεικτικές για το κλίμα της τότε Ελλάδας. Τα χρόνια περνούν, το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων ανεβαίνει και η ανάγκη τους για «καλή ζωή» είναι πλέον έντονη. Τα ψυγεία και οι κουζίνες ΙΖΟΛΑ μπαίνουν σε όλα τα νέα νοικοκυριά και δεν είναι λίγες οι φωτογραφίες της εποχής που απεικονίζουν τη νοικοκυρά του σπιτιού να ποζάρει όλο καμάρι πλάι στην καινούργια της κουζίνα.

Η άνοδος-και η πτώση…

Oι πωλήσεις εκτοξεύονται και το 1974, η ΙΖΟΛΑ φιγουράρει ανάμεσα στις 100 κορυφαίες ελληνικές βιομηχανίες. Ωστόσο, τα πρώτα σύννεφα, δεν αργούν να φανούν. Παρά την εξαιρετική πορεία της εταιρίας, ο ανταγωνισμός δεν αργεί να έρθει. Το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων έχει ανέβει και η ζήτηση για σύγχρονες ηλεκτρικές συσκευές, είναι πλέον μεγάλη. Ο Παναγιώτης Δράκος αποφασίζει να εκσυγχρονίσει το εργοστάσιο της Θήβας διοχετεύοντας αρκετά κεφάλαια σε μια δύσκολη εποχή, την ίδια στιγμή που γερμανικά συμφέροντα, αγοράζουν την Πίτσος, εντείνοντας τον ανταγωνισμό.

Έτσι, είναι ώρα για επιθετικές αποφάσεις. Ο Δράκος αποφασίζει το 1977 μαζί με τη Βιομετάλ Εσκιμό να ιδρύσουν από κοινού την εταιρία Ελίντα ΑΕ με συμμέτοχο την Εθνική Τράπεζα. Μια κίνηση που ενώ φαινόταν σωτήρια στην αρχή, έμελλε να αποτελέσει και το «βατερλό» της ΙΖΟΛΑ. Τα οικονομικά προβλήματα συσσωρεύονται ενώ στην Ελλάδα τα προϊόντα ελληνικής κατασκευής, θεωρούνται πλέον «πασέ» καθώς η ξενομανία της δεκαετίας του ’80 έχει αρχίσει να σαρώνει την χώρα. Έτσι, όλο και περισσότεροι καταναλωτές επιλέγουν ξενόφερτες ηλεκτρικές συσκευές χωρίς καν αντιλαμβάνονται πως με αυτό τον τρόπο βάζουν και το δικό τους λιθαράκι στην αποβιομηχάνιση της χώρας…

Το 1984, η εταιρεία περνά στον Οργανισμό Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων και ως το 1995 που σταμάτησε η βιομηχανική παραγωγή και μερικά χρόνια αργότερα, με κλειστό το εργοστάσιο, η ΙΖΟΛΑ «σημαδεύεται» από σκάνδαλα, κακοδιαχείριση, δικαστήρια και δημόσιες αντιπαραθέσεις.

Μια δεύτερη ζωή για την ΙΖΟΛΑ

Το ιστορικό brand, επιστρέφει στη ζωή από τον επιχειρηματία Γιώργο Δημητρίου, που ίδρυσε την εταιρία Γ.Ε. Δημητρίου Α.Ε.Ε. το 1987 ξεκινώντας μια συνεργασία με την TOYOTOMI, τον μεγαλύτερο κατασκευαστή θερμαστρών κηροζίνης στον κόσμο. Η εταιρία επεκτείνεται μέσα στα χρόνια με την αντιπροσωπεία των ομώνυμων κλιματιστικών ενώ συνεργάζεται και με την Carrier Hellas και την Toshiba. To 2004, ιδρύεται η GED TOYOTOMI ITALIA SRL με έδρα το Μιλάνο και η εταιρία Δημητρίου συνεχίζει την ανάπτυξή της με την ίδρυση τμήματος μικροσυσκευών και ηλεκτρονικών συσκευών, αναλαμβάνοντας την αποκλειστική διανομή των μαρκών KENWOOD, MAC AUDIO, AUDIOVOX και BLAUPUNKT για προϊόντα ήχου και εικόνας ενώ το 2006, επεκτείνει τη δραστηριότητά της και στον ξενοδοχειακό εξοπλισμό μέσω της θυγατρικής της DELTA HOTELIA.

To 2010, η εταιρία Δημητρίου εισάγεται στο Χρηματιστήριο Αθηνών, ενώνει τις δυνάμεις της με τη VELL INTERNATIONAL GROUP και δημιουργεί κέντρο LOGISTICS στον Ασπρόπυργο ενώ συμμετέχει στην εταιρία ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΣΥΣΚΕΥΩΝ Α.Ε και στο ΣΒΕΗΣ (Σύνδεσμος Βιομηχανιών και Επιχειρήσεων Ηλεκτρικών Συσκευών).

Τα χρόνια περνούν και η Ελλάδα αλλάζει. Από την σπατάλη και την ευμάρεια, οι Έλληνες προσγειώνονται ανώμαλα σε ζοφερή εποχή κρίσης, ανέχειας και διαρκούς επιτροπείας. Και κάπου εκεί, φαίνεται πως ανακαλύπτουν ξανά, πως η επιστροφή στα γνώριμα, τα «δικά μας», είναι ίσως το μοναδικό καταφύγιο σε δύσκολους καιρούς. Παρατηρείται επομένως στην αγορά μια γενικότερη στροφή στα ελληνικά προϊόντα αλλά και στην αναβίωση παλιότερων, ιστορικών brands που «μιλούσαν» στην καρδιά των Ελλήνων. Και η ΙΖΟΛΑ, που «έφερε τον πολιτισμό στο σπίτι», είναι σίγουρα ένα από αυτά, γεγονός που αντιλαμβάνεται και η εταιρία Γ.Ε. Δημητρίου το 2015, που αναβιώνει την ιστορική ελληνική μάρκα ΙΖΟΛΑ.

Όπως ανέφερε ο πρόεδρος της εταιρείας, Γιώργος Δημητρίου, «η ΙΖΟΛΑ υπήρξε μια θρυλική μάρκα, υπόδειγμα δημιουργικότητας μέσα σε δύσκολες οικονομικές συγκυρίες και νιώθουμε υποχρεωμένοι να δώσουμε στη νέα γενιά καταναλωτών την ευκαιρία να τη γνωρίσει, να την εμπιστευτεί και να την αγαπήσει, όπως οι προηγούμενες».

Η αρχική επένδυση ανερχόταν στα 3 εκατ. ευρώ, ενώ η εταιρεία Γ.Ε. Δημητρίου ΑΕΕ υπολογίζει ότι στην πλήρη εξέλιξη του όλου project, η επένδυση θα ανέλθει στα 10 εκατ. ευρώ. Φιλοδοξία της εταιρείας πάντως είναι, εφόσον αυτή η προσπάθεια εξελιχθεί ικανοποιητικά στην ελληνική αγορά, τα προϊόντα ΙΖΟΛΑ να σταδιοδρομήσουν και σε ξένες αγορές. Η παραγωγή των ηλεκτρικών συσκευών ΙΖΟΛΑ γίνεται στην Πολωνία, σε ένα σύγχρονο εργοστάσιο ευρωπαϊκών προδιαγραφών, ακολουθώντας την πολιτική αρκετών μεγάλων πολυεθνικών ομίλων του κλάδου που παράγουν τα προϊόντα τους σε εργοστάσια που δεν τους ανήκουν.

Τα προϊόντα είναι σχεδιασμένα με γνώμονα όχι μόνο την άρτια απόδοση και την τεχνολογική υπεροχή αλλά και με διακριτικές ρετρό αναφορές που υπενθυμίζουν στον καταναλωτή το ένδοξο παρελθόν της ΙΖΟΛΑ που ως τα μέσα της δεκαετίας του 1990, κατείχε το 48% της ελληνικής αγοράς. Το όραμα του Παναγιώτη Δράκου, να φέρει τον «πολιτισμό σε κάθε σπίτι», αναβιώνει σε μια Ελλάδα, τόσο διαφορετική αλλά και συνάμα τόσο ίδια με αυτή του 1950. Μια Ελλάδα, που γνωρίζει πλέον πολύ καλά, πως το μέλλον της κρύβεται στο παρελθόν της…

businessnews.gr


Discover more from World Reader's Digest

Subscribe to get the latest posts sent to your email.

Recommended For You

Discover more from World Reader's Digest

Subscribe now to keep reading and get access to the full archive.

Continue reading