Δε θέλω να παραστήσω το συνήγορο του διαβόλου για τις πολιτικές ή ποινικές ευθύνες του τέως υπουργού των οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου. Έχω όμως να κάνω μερικές σκέψεις που με ανησυχούν βαθύτατα. Από ότι προκύπτει με βάση την ειδησιογραφία των τριών τελευταίων ετών, η πρώτη σοβαρή προσπάθεια πάταξης της φοροδιαφυγής ξεκίνησε το 2010 με υπουργό οικονομικών τον κ. Παπακωνσταντίνου. 1) Με τη θεσμοθέτηση των κριτηρίων διαβίωσης βάσει των οποίων καταβάλλουν φόρους (έστω και μικρότερους των αναλογούντων) κατηγορίες πολιτών, κυρίως ελεύθεροι επαγγελματίες, που μέχρι τότε δεν πλήρωναν κανένα φόρο.

2) Θεσμοθετήθηκε το άνοιγμα και άνοιξαν για πρώτη φορά τραπεζικοί λογαριασμοί βάσει των οποίων καταρτίσθηκαν δύο λίστες καταθετών σε ξένες και Ελληνικές τράπεζες με αρκετές δεκάδες δις Ευρώ, οι οποίες παραμένουν ακόμη αναξιοποίητες, παρά το γεγονός ότι έχουν ήδη βεβαιωθεί για πολλούς καταθέτες μεγάλων ποσών ότι υπάρχει πλήρης αναντιστοιχία μεταξύ καταθέσεων και δηλούμενων εισοδημάτων (πάλι σύμφωνα με ρεπορτάζ των ΜΜΕ). Θα μπορούσε άμεσα το δημόσιο, με βάσει αυτές τις λίστες, να είχε εισπράξει ήδη αρκετά δις Ευρώ.

Δυστυχώς τίποτε δεν έγινε μέχρι σήμερα και αμφιβάλλω αν θα γίνει κάτι στο μέλλον. Συμπέρασμα, ο μεν τέως υπουργός βρίσκεται αντιμέτωπος με τη δικαιοσύνη (δικαίως ή αδίκως, δεν το γνωρίζω), ή δε προσπάθεια πάταξης της φοροδιαφυγής, κυρίως τον τελευταίο χρόνο, να παραμένει αδρανής και ουσιαστικά ανεκπλήρωτη. Αναρωτιέμαι, για να μην πω ότι είμαι βέβαιος, μήπως όλη αυτή η ιστορία με τη λίστα Λαγκάρντ αποτελεί μια οργανωμένη προσπάθεια αποπροσανατολισμού του κοινού ώστε να παραμείνουν άθικτοι, για μια ακόμη φορά, οι μεγάλοι οφειλέτες του δημοσίου και οι φοροφυγάδες. Φαίνεται πως η διαπλοκή καλά κρατεί σε αυτόν τον τόπο.

http://sotiras.blogspot.gr