Ο ΤΑΜΠΑ, ένας νεαρός στη Δυτική Αφρική, ετοιμαζόταν να δώσει εξετάσεις στο σχολείο. Η μητέρα του επέμενε ότι, για να περάσει, χρειαζόταν τη βοήθεια των νεκρών συγγενών. Στο Παλέρμο της Σικελίας, οι τουρίστες επισκέπτονται κατακόμβες στις οποίες εκτίθενται εκατοντάδες προσεκτικά συντηρημένα πτώματα. Ορισμένοι πιστεύουν ότι αυτά τα μουμιοποιημένα λείψανα προσφέρουν θεϊκή προστασία στους ζωντανούς. Κάθε χρόνο, πολύς κόσμος επισκέπτεται το Λίλι Ντέιλ, μια κωμόπολη στο δυτικό τμήμα της Πολιτείας της Νέας Υόρκης, στις ΗΠΑ, γνωστή για τον εξαιρετικά μεγάλο αριθμό μέντιουμ που ζουν εκεί. Οι επισκέπτες ελπίζουν να έρθουν σε επαφή με νεκρούς συγγενείς ή φίλους και να λάβουν τη βοήθειά τους.

Η δοξασία ότι οι νεκροί μπορούν να βοηθήσουν τους ζωντανούς διατηρείται ανά την υφήλιο. Ποια είναι η δική σας άποψη; Ίσως σας έχουν διδάξει αυτή τη δοξασία ή ίσως κάποιοι γύρω σας αποδέχονται αυτή την ιδέα. Είναι απολύτως φυσιολογικό να λαχταρούμε να βρεθούμε κοντά στους προσφιλείς μας που έχουμε χάσει στο θάνατο. Τα μέντιουμ, ή αλλιώς πνευματιστικοί μεσάζοντες, υπόσχονται να καλύψουν αυτή την ανάγκη. Το περιοδικό Τάιμ (Time) παρέθεσε τα λόγια μιας γυναίκας μέντιουμ η οποία είπε ότι το πνευματικό βασίλειο «είναι πάντα διατεθειμένο να βοηθήσει αν του ζητηθεί». Αληθεύει κάτι τέτοιο; Μπορούν πράγματι να βοηθήσουν οι νεκροί τους ζωντανούς; Η σαφής απάντηση της Αγίας Γραφής ίσως σας ξαφνιάσει.

Ζουν Κάπου οι Νεκροί;

Η Γραφή εξηγεί την κατάσταση των νεκρών με απλά, ευκολονόητα λόγια. Προσέξτε τι δηλώνει το εδάφιο Εκκλησιαστής 9:5: «Οι ζωντανοί γνωρίζουν ότι θα πεθάνουν· αλλά οι νεκροί δεν γνωρίζουν τίποτα απολύτως». Είναι δυνατόν να έχουν αισθήματα οι νεκροί; Το εδάφιο 6 απαντάει: «Η αγάπη τους και το μίσος τους και η ζήλια τους έχουν κιόλας αφανιστεί, και στον αιώνα αυτοί δεν έχουν πια μερίδα σε τίποτα που πρέπει να γίνει κάτω από τον ήλιο». Προσέξτε επίσης ότι, σύμφωνα με το εδάφιο 10 του ίδιου κεφαλαίου, «δεν υπάρχει ούτε εργασία ούτε επινόηση ούτε γνώση ούτε σοφία στον Σιεόλ, τον τόπο όπου πηγαίνεις». Η εβραϊκή λέξη «Σιεόλ», που χρησιμοποιείται εδώ, σημαίνει τον «κοινό τάφο του ανθρωπίνου γένους». Είναι ενδιαφέρον ότι η αντίστοιχη λέξη ᾅδης του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου χρησιμοποιείται στις Γραφές για να δηλώσει το πού πήγε για λίγο ο Ιησούς Χριστός μετά το θάνατό του.—Πράξεις 2:31.

Ο Ιησούς βοήθησε πολλούς όταν ζούσε, αλλά ήξερε ότι έπρεπε να πεθάνει. Ανέμενε άραγε ότι θα ήταν ακόμη σε θέση να βοηθάει τους ανθρώπους ενόσω θα βρισκόταν στον τάφο; Όχι. Παρέβαλε τον επικείμενο θάνατό του με νύχτα, στη διάρκεια της οποίας θα ήταν ανέφικτη η εργασία. (Ιωάννης 9:4) Ο Ιησούς ήξερε καλά πως, όταν οι άνθρωποι παύουν να ζουν, είναι «ανίσχυροι στο θάνατο».—Ησαΐας 26:14.

Ο Ιησούς χρησιμοποίησε επίσης μια παρομοίωση που τόνιζε κάτι ανάλογο σχετικά με το θάνατο. Όταν πέθανε ο φίλος του ο Λάζαρος, σύγκρινε το θάνατο με τον ύπνο. (Ιωάννης 11:11-13) Μήπως αναμένουμε από κάποιον που κοιμάται να μας βοηθήσει; Όχι βέβαια. Το άτομο που κοιμάται δεν έχει συνειδητότητα και δεν μπορεί να ενεργήσει για λογαριασμό κανενός.

Επιζεί η Ψυχή από το Θάνατο;

Πολλοί έχουν διδαχτεί ότι η ψυχή είναι κάτι το άυλο που επιζεί από το θάνατο. Η Γραφή διδάσκει κάτι διαφορετικό. Το πρώτο βιβλίο της Γραφής, η Γένεση, μας λέει τι είναι η ψυχή. Το εδάφιο Γένεση 2:7 αναφέρει ότι, κατά τη δημιουργία του, ο πρώτος άνθρωπος «έγινε ζωντανή ψυχή». Ολόκληρος ο άνθρωπος είναι ψυχή. Και τα ζώα είναι ψυχές. (Γένεση 1:20-25) Λογικά, λοιπόν, όταν πεθαίνει ένας άνθρωπος ή ένα ζώο, πεθαίνει η ψυχή. Η Γραφή το επιβεβαιώνει αυτό.—Ιεζεκιήλ 18:4.

Ωστόσο, μερικοί μπορεί να ρωτήσουν: “Πώς εξηγούνται τόσες ιστορίες σχετικά με ανθρώπους που ήρθαν σε επαφή με τους νεκρούς, άκουσαν τη φωνή τους ή, μάλιστα, τους είδαν;” Τέτοιες αφηγήσεις κυκλοφορούν σε πολλά μέρη του κόσμου. Δημιουργούν ελπίδες στους πενθούντες συγγενείς ή στους στενούς φίλους, ωθώντας πολλούς να αναζητήσουν κάποιο μέντιουμ που ισχυρίζεται ότι έχει την ικανότητα να έρχεται σε επαφή με τους νεκρούς.

Αληθεύουν αυτές οι ιστορίες; Αν ναι, δεν θα ερχόταν κάτι τέτοιο σε αντίφαση με τις παραπάνω Βιβλικές δηλώσεις; Ο Χριστός Ιησούς περιέγραψε το Λόγο του Θεού ως αλήθεια. (Ιωάννης 17:17) Η αλήθεια δεν αντιφάσκει με τον εαυτό της. Στην πραγματικότητα, η Γραφή δείχνει ξεκάθαρα πώς πρέπει να θεωρούμε τους ισχυρισμούς ότι οι νεκροί μπορούν να βοηθήσουν τους ζωντανούς. Μας μιλάει για κάποιον που επιχείρησε να λάβει βοήθεια από τους νεκρούς. Μια προσεκτική ανάγνωση της αφήγησης θα αποκαλύψει την αλήθεια.

Ένας Βασιλιάς Ζητάει Βοήθεια από τους Νεκρούς

Σε κάποιο πεδίο μάχης στον βόρειο Ισραήλ, ο Βασιλιάς Σαούλ και οι δυνάμεις του είχαν να αντιμετωπίσουν ένα φοβερό στράτευμα Φιλισταίων. Όταν ο Σαούλ είδε το στρατόπεδο των Φιλισταίων, «η καρδιά του άρχισε να τρέμει πάρα πολύ». Σε αυτό το χρονικό σημείο της βασιλείας του, είχε εγκαταλείψει την αληθινή λατρεία. Ως αποτέλεσμα, ο Ιεχωβά απαντούσε σιωπώντας στις ικεσίες που του απηύθυνε εκείνος. Πού μπορούσε να στραφεί ο Σαούλ για βοήθεια; Ο προφήτης του Θεού, ο Σαμουήλ, ήταν νεκρός.—1 Σαμουήλ 28:3, 5, 6.

Ο Σαούλ επιζήτησε κατεύθυνση από μια πνευματιστική μεσάζουσα στην Εν-δωρ. Την παρακάλεσε να “ανεβάσει τον Σαμουήλ” από τους νεκρούς, και εκείνη κάλεσε μια οπτασία. Αυτός ο «Σαμουήλ» είπε στον Σαούλ ότι οι Φιλισταίοι θα νικούσαν και ότι ο ίδιος και οι γιοι του θα πέθαιναν στη μάχη. (1 Σαμουήλ 28:7-19) Ήταν αυτός όντως ο Σαμουήλ που είχε γυρίσει από τους νεκρούς;

Αναλογιστείτε. Η Γραφή λέει ότι, κατά τη στιγμή του θανάτου, το άτομο «επιστρέφει στη γη του» και ότι «οι σκέψεις του αφανίζονται». (Ψαλμός 146:4) Τόσο ο Σαούλ όσο και ο Σαμουήλ γνώριζαν ότι ο Θεός καταδικάζει την επαφή με πνευματιστικούς μεσάζοντες. Μάλιστα, ο Σαούλ είχε πρωτοστατήσει παλιότερα στο να απαλλαχτεί ο τόπος από τις πνευματιστικές συνήθειες!—Λευιτικό 19:31.

Κάντε μερικές σκέψεις γύρω από το ζήτημα. Αν ο πιστός Σαμουήλ ζούσε ακόμη ως πνεύμα, υπήρχε άραγε περίπτωση να παραβιάσει το νόμο του Θεού και να συνεργαστεί με ένα μέντιουμ για να συναντήσει τον Σαούλ; Ο Ιεχωβά είχε αρνηθεί να μιλήσει με τον Σαούλ. Θα μπορούσε ένα μέντιουμ, στην ουσία, να αναγκάσει τον Παντοδύναμο Θεό να επικοινωνήσει με τον Σαούλ μέσω του νεκρού Σαμουήλ; Όχι. Είναι σαφές ότι αυτός ο «Σαμουήλ» δεν ήταν ο πιστός προφήτης του Θεού με οποιαδήποτε μορφή. Ήταν ένα πνεύμα—ένας πονηρός δαίμονας προσποιούμενος τον νεκρό Σαμουήλ.

Οι δαίμονες είναι άγγελοι που στασίασαν εναντίον της εξουσίας του Θεού στις αρχές της ανθρώπινης ιστορίας. (Γένεση 6:1-4· Ιούδα 6) Αυτοί οι δαίμονες έχουν τη δυνατότητα να παρατηρούν τους ανθρώπους ενόσω εκείνοι ζουν. Ξέρουν πώς μιλούσε ο καθένας, πώς ήταν η εμφάνισή του και πώς ενεργούσε όταν ζούσε. Επιδιώκουν να προωθήσουν την ιδέα ότι τα όσα λέει η Γραφή είναι αναληθή. Δεν είναι περίεργο το ότι η Γραφή μάς προειδοποιεί να μην έχουμε καμιά επαφή με αυτές τις πνευματικές δυνάμεις! (Δευτερονόμιο 18:10-12) Αυτά τα πονηρά πνεύματα δρουν ακόμη και σήμερα.

Τώρα μπορούμε να καταλάβουμε γιατί πολλοί λένε ότι «άκουσαν» ή «είδαν» τους νεκρούς προσφιλείς τους. Μολονότι αυτές οι οπτασίες μπορεί μερικές φορές να φαίνονται φιλικές, σκοπός των πονηρών πνευματικών δυνάμεων είναι να εξαπατούν τους ανθρώπους. (Εφεσίους 6:12) Σκεφτείτε επίσης το εξής: Ο Ιεχωβά είναι στοργικός Θεός που ενδιαφέρεται για εμάς. Αν οι νεκροί ζούσαν κάπου και μπορούσαν να προστρέξουν σε βοήθεια των φίλων και συγγενών τους, θα απαγόρευε άραγε ο στοργικός Δημιουργός μας αυτή την επαφή χαρακτηρίζοντάς την «απεχθή»; Ασφαλώς όχι! (1 Πέτρου 5:7) Υπάρχει, λοιπόν, κάποια αξιόπιστη πηγή βοήθειας;

Πραγματική Βοήθεια για Ζωντανούς και Νεκρούς

Από τα παραπάνω κατανοούμε ότι οι νεκροί αδυνατούν να βοηθήσουν τους ζωντανούς. Επιπλέον, το να επιζητούμε τη βοήθεια των νεκρών δεν είναι απλώς αναποτελεσματικό, αλλά κάτι χειρότερο. Είναι εξαιρετικά επικίνδυνο, εφόσον, αν κάνουμε κάτι τέτοιο, παραβιάζουμε το νόμο του Θεού και διατρέχουμε τον κίνδυνο να βρεθούμε υπό δαιμονική επιρροή.

Η Γραφή μάς στρέφει στην καλύτερη Πηγή βοήθειας—τον Δημιουργό μας, τον Ιεχωβά. Εκείνος είναι σε θέση να μας ελευθερώσει από τον ίδιο το θάνατο. (Ψαλμός 33:19, 20) Σήμερα, είναι διατεθειμένος να μας βοηθήσει. Επομένως, μας παρέχει πραγματική ελπίδα, και όχι ψεύτικες ελπίδες σαν αυτές που δίνουν τα μέντιουμ.

Ο Τάμπα, ο οποίος αναφέρθηκε στην εισαγωγή, έμαθε από πρώτο χέρι τη διαφορά ανάμεσα στις ψεύτικες ελπίδες που δίνουν τα μέντιουμ και στην αλήθεια που μας προσφέρει ο Ιεχωβά. Τα μέντιουμ ισχυρίστηκαν ότι, αν δεν έκανε μια θυσία στους νεκρούς προγόνους του, δεν θα περνούσε στις εξετάσεις του σχολείου. Ο Τάμπα είχε αρχίσει να μελετάει τη Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Είχε μάθει ποια είναι η πραγματική κατάσταση των νεκρών, καθώς επίσης τη σατανική φύση εκείνων που προσποιούνται τους νεκρούς προγόνους. Μολονότι η μητέρα του τον πίεζε πολύ να ζητήσει τη βοήθεια κάποιου μέντιουμ, ο Τάμπα αρνήθηκε, λέγοντάς της: «Αν δεν περάσω, θα προσπαθήσω πιο σκληρά του χρόνου».

Τι έγινε τελικά; Ήρθε πρώτος στις εξετάσεις! Η μητέρα του εξεπλάγη, έπαψε να πιστεύει στα μέντιουμ και δεν ξανάκανε λόγο για θυσίες αυτού του είδους. Ο Τάμπα έμαθε ότι ο Ιεχωβά μάς προειδοποιεί να μην απευθυνόμαστε «στους νεκρούς για χάρη των ζωντανών». (Ησαΐας 8:19) Η Γραφική μελέτη έδωσε στον Τάμπα την πεποίθηση ότι, αν έβρισκε ευχαρίστηση στο νόμο του Θεού, θα είχε επιτυχία.—Ψαλμός 1:1-3.

Τι θα γίνει, όμως, με τους προσφιλείς που έχουμε χάσει; Δεν υπάρχει καμιά ελπίδα για αυτούς; Ο Ιεχωβά έχει υποσχεθεί να βοηθήσει, όχι μόνο εμάς τους ζωντανούς, αλλά και όσους βρίσκονται στον τάφο. Αφού ο προφήτης Ησαΐας περιγράφει πόσο αδύναμοι είναι οι νεκροί, προσέξτε τι αναγγέλλει στο κεφάλαιο 26, εδάφιο 19: «Οι νεκροί σου θα ζήσουν. . . . Ξυπνήστε και κραυγάστε χαρούμενα, εσείς που κατοικείτε στο χώμα!» Η προφητεία αυτή λέει ακόμη ότι «εκείνοι που βρίσκονται ανίσχυροι στο θάνατο» θα ζήσουν και πάλι.

Φανταστείτε! Τα αβοήθητα δισεκατομμύρια άτομα που κοιμούνται στον τάφο θα επανέλθουν στη ζωή! Μάλιστα, η Γραφή αποκαλύπτει ότι ο Ιεχωβά “λαχταράει” να δώσει ζωή στους νεκρούς. (Ιώβ 14:14, 15) Μήπως αυτές οι υποσχέσεις σάς φαίνονται ουτοπικές; Ο Ιησούς Χριστός ήταν τόσο βέβαιος για αυτή την ελπίδα ώστε είπε ότι οι νεκροί είναι ήδη ζωντανοί στα μάτια του Ιεχωβά.—Λουκάς 20:37, 38.

Θα θέλατε να έχετε και εσείς αυτή την ελπίδα; Συνεχίστε να αποκτάτε ακριβή γνώση από τη Γραφή. Καθώς μελετάτε, θα πειστείτε ότι ο Ιεχωβά μπορεί να βοηθήσει ζωντανούς και νεκρούς και ότι οι υποσχέσεις του είναι “πιστές και αληθινές”.—Αποκάλυψη 21:4, 5.

*** w10 1/1 σ. 19-21 Μπορούν να Βοηθήσουν οι Νεκροί τους Ζωντανούς; ***