Ο αμερικανός ηθοποιός Λεονάρντο ΝτιΚάπριο αναδύθηκε στο κινηματογραφικό στερέωμα την τελευταία δεκαετία του 20ού αιώνα και σήμερα αναγνωρίζεται παγκοίνως ως αστέρι πρώτου μεγέθους. Είναι γνωστός όχι μόνο για το υποκριτικό του ταλέντο αλλά και για την ακτιβιστική του δράση σε θέματα περιβάλλοντος και τους έρωτες του κυρίως με μοντέλα.

Βιογραφία

Ο Λεονάρντο Γουίλεμ ΝτιΚάπριο γεννήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 1974 στο Λος Άντζελες. Ο ιταλικής καταγωγής πατέρας του Τζόρτζ ΝτιΚάπριο ήταν κομίστας και η ρωσογερμανικής καταγωγής μητέρα του Ίρμελιν Ιντερμπίνκεν, γραμματέας σε δικηγορικά γραφεία. Οι γονείς του χώρισαν όταν ήταν ενός χρόνου και ο νεαρός Λεονάρντο μεγάλωσε με την μητέρα του.

Σε ηλικία πέντε ετών πρωτοεμφανίσθηκε στην μικρή οθόνη στην παιδική σειρά «Romper Room» και αργότερα ως έφηβος συμμετείχε σε πολλές διαφημίσεις και εκπαιδευτικές ταινίες. Στα τέλη της δεκαετίας του ‘ 80 άρχισε να παίζει σε τηλεοπτικές σειρές («New Lassie»,«Roseanne») και στην σαπουνόπερα «Σάντα Μπάρμπαρα». Το 1991 έκανε το ντεμπούτο του στην μεγάλη οθόνη στο «Critters 3», μια ταινία τρόμου χαμηλού προϋπολογισμού.

Οι ταινίες

To 1992 έκανε το μεγάλο άλμα στην καριέρα, όταν επιλέχθηκε ανάμεσα σε 400 υποψηφίους και έπαιξε δίπλα στον Ρόμπερτ Ντε Νίρο στην ταινία του Μάικλ Κέιτον -Τζόουνς «Αγεφύρωτες Σχέσεις» («This Boy’s Life, 1993»). O νεαρός ηθοποιός έλαβε εγκωμιαστικές κριτικές και στην επόμενη ταινία του «Τί βασανίζει τον Γκίλμπερτ Γκρέιπ» («What’s Eating Gilbert Grape», 1993), που σκηνοθέτησε ο Λάσε Χάλστρομ, κέρδισε την πρώτη του οσκαρική υποψηφιότητα για την ρεαλιστική απεικόνιση ενός εφήβου με νοητική καθυστέρηση. Ακολούθησαν αρκετές ανεξάρτητες παραγωγές, όπως «Το Τέλος της Αθωότητας» («The Basketball Diaries», 1995) και «Καταραμένη Σχέση («Total Eclipse, 1995), που σκηνοθέτησε η Ανιέσκα Χόλαντ και επικεντρώνεται στην ερωτική δύο σημαντικών Γάλλων ποιητών, του Αρθούρου Ρεμπό και του Πολ Βερλέν.

«Τιτανικός»

Στα μέσα της δεκαετίας του ’90, άρχισε να προσελκύει το μεγάλο κοινό, παίζοντας σε πιο συμβατικές παραγωγές. Έγινε ίνδαλμα των κοριτσόπουλων ως Ρωμαίος, στην μοντέρνα εκδοχή της σεξπιρικής τραγωδίας «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» («Romeo + Juliet», 1996) που σκηνοθέτησε ο Μπαζ Λούρμαν. Το 1997 έγινε γνωστός και στο πιο απόμερο σημείο του πλανήτη από τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στο επικό δράμα του Τζέιμς Κάμερον «Τιτανικός» («Titanic»). Το ωραίο του παρουσιαστικό και η σπαραχτική απεικόνιση ενός άφραγκου καλλιτέχνη που ερωτεύεται μια επιβάτιδα της ανώτερης τάξης (την ερμηνεύει η Κέιτ Γουίνσλετ), βοήθησε την ταινία να γίνει μια από τις εμπορικότερες όλων των εποχών.

Αν και οι προτάσεις έπεφταν βροχή μετά την τεράστια επιτυχία του «Τιτανικού», ο ΝτιΚάπριο προτίμησε να αφήσει τις μεγάλες εμπορικές παραγωγές και να υποδυθεί αντισυμβατικούς και περίπλοκους χαρακτήρες. Το 2000 πρωταγωνίστησε στο θρίλερ του Ντάνι Μπόιλ «Η Παραλία»(«The Beach»), μια σκοτεινή ταινία για την αναζήτηση ενός παράδεισου από έναν νεαρό περιπλανώμενο τουρίστα. Δύο χρόνια αργότερα συνεργάστηκε για πρώτη φορά με τον Μάρτιν Σκορσέζε στις «Συμμορίες της Νέας Υόρκης», μια συνεργασία που θα πυκνώσει τα επόμενα χρόνια.

Εκείνη την χρονιά υποδύθηκε ένα διάσημο απατεώνα τον Φρανκ Αμπανιάλε στην ταινία του Στίβεν Σπίλμπεργκ «Πιάσε με αν μπορείς» («Catch Me If You Can»). Το 2004 ξανασυνεργάστηκε με τον Μάρτιν Σκορσέζε στην βιογραφική ταινία «Ιπτάμενος Κροίσος» («The Aviator»), στην οποία υποδύεται τον εκκεντρικό δισεκατομμυριούχο Χάουαρντ Χιούζ. Για τον ρόλο του προτάθηκε για δεύτερη φορά για Όσκαρ.

Η 3η υποψηφιότητα για Οσκαρ

Το 2006 ξανασυνεργάστηκε με τον Σκορσέζε στην ταινία «Ο πληροφοριοδότης» («The Departed») και πρωταγωνίστησε στην ταινία του Έντουαρντ Ζούικ «Ματωμένο Διαμάντι» («Blood Diamond»). Oi ερμηνείες και στις δυο ταινίες απέσπασαν κολακευτικές κριτικές με αποτέλεσμα να κερδίσει μια τρίτη υποψηφιότητα για Όσκαρ για την απεικόνιση ενός λαθρέμπορου διαμαντιών. Το 2008, υποδύθηκε ένα πράκτορα της CIA που κυνηγάει έναν τρομοκράτη στο κατασκοπικό θρίλερ του Ρίντλεϊ Σκοτ «Η πλεκτάνη» («Body of Lies»).

Τον ίδιο χρόνο ξανασυνάντησε την Κέιτ Γουίνσλετ στην ταινία εποχής του Σαμ Μέντες «Ο Δρόμος της Επανάστασης» («Revolutionary Road»), μια προσαρμογή του μυθιστορήματος του Ρίτσαρντ Γέιτς με πρωταγωνιστές ένα νεαρό ζευγάρι που αγωνίζεται να συμβιβάσει τις ασυνήθιστες φιλοδοξίες του με την οδυνηρή πραγματικότητα. Δύο χρόνια αργότερα, στο ψυχολογικό θρίλερ του Μάρτιν Σκορσέζε «Το νησί των καταραμένων» («Shutter Island») θα εμφανισθεί ως αστυνόμος που προσπαθεί να εξιχνιάσει την μυστηριώδη εξαφάνιση ενός τρόφιμου ψυχιατρείου

Το 2010, υποδύθηκε έναν εταιρικό κατάσκοπο που προσπαθεί να διεισδύσει στα όνειρα των ανθρώπων στην ταινία επιστημονικής φαντασίας του Κρίστοφερ Νόλαν «Inception» και τον επόμενο χρόνο τον μακροβιότερο διευθυντή του FBI, τον περιβόητο Έντγκαρ Χούβερ στην ταινία «J.Edgar» που σκηνοθέτησε ο Κλιντ Ίστγουντ. Από την φιλμογραφία του δεν θα μπορούσε να λείψει και ο Κουέντιν Ταραντίνο. Θα παίξει σε δύο ταινίες του,το 2012 έπαιξε στο «Τζάνγκο ο Τιμωρός»(«Django Unchained») και το 2019 στο «Κάποτε …στο Χόλιγουντ («Once Upon a Time…Hollywood»).

Το πολυπόθητο Οσκαρ

Ενδιάμεσα θα δώσει σπουδαίες ερμηνείες στις ταινίες «Ο Μεγάλος Γκάτσμπι» («The Great Gatsby» (2013) του Μπαζ Λούρμαν, «Ο Λύκος της Γουόλ Στριτ» («The Wolf of Wall Street», 2013) του Μάρτιν Σκορσέζε, που συνοδεύτηκε από μια τέταρτη υποψηφιότητα για Όσκαρ και «Η Επιστροφή» («The Revenant», 2015), που του χάρισε το πρώτο του Όσκαρ.

Η προσωπική ζωή και οι σχέσεις

Η προσωπική του ζωή βρίσκεται διαρκώς στο στόχαστρο του κουτσομπολίστικου Τύπου. Ο ίδιος φροντίζει να την κρατάει όσο μπορεί κρυφή και στις συνεντεύξεις του επικεντρώνεται στο καλλιτεχνικό του έργο και τις ακτιβιστικές του δράσεις. Είναι γνωστό ότι λατρεύει τα μοντέλα και μάλιστα τα σούπερμοντελς. Κατά καιρούς έχει συνάψει σχέσεις με την Ζιζέλ Μπούντσεν, την Μπαρ Ραφαέλι και την Τόνι Γκαρν.

Πλούσια δραση σε περιβαλλοντικά ζητήματα

O Λεονάρντο ΝτιΚάπριο έχει αναπτύξει πλούσια δράση για τα περιβαλλοντικά ζητήματα. Το 2000 ήταν ο παρουσιαστής των εορταστικών εκδηλώσεων για την Ημέρα της Γης και πήρε συνέντευξη από τον τότε αμερικανό πρόεδρο Μπιλ Κλίντον ειδικά για την υπερθέρμανση του πλανήτη. Από το 2004 μετέχει στα διοικητικά συμβούλια των οικολογικών οργανώσεων «Natural Resources Defence Council» και «Global Green USA». Το 2007 ήταν ο παραγωγός, συν-σεναριογράφος και αφηγητής του οικολογικού ντοκιμαντέρ «Η 11η ώρα» («The 11th Hour»), που προβλήθηκε στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ των Καννών. To 2019 συμμετείχε στην παραγωγή και ήταν ο αφηγητής του ντοκιμαντέρ «Ice on Fire», που εξετάζει τη δυνατότητα αντιστροφής της κλιματικής αλλαγής.

Πηγή: https://www.sansimera.gr