Ο βιότοπος της Σκάρφειας κοντά στις εκβολές του Σπερχειού ποταμού στη Λαμία, φιλοξενεί δεκάδες εξωτικά ροζ φλαμίνγκο. Τα φλαμίνγκο συνήθως στέκονται στο ένα πόδι, ενώ το άλλο είναι κρυμμένο κάτω από το σώμα τους. Ο λόγος για αυτή τη συμπεριφορά δεν είναι πλήρως κατανοητός. Πρόσφατη έρευνα δείχνει ότι έτσι μπορούν να διατηρούν περισσότερη θερμότητα του σώματος.

Τρέφονται με γαρίδες άλμης και με γαλαζοπράσινα φύκια στα οποία οφείλεται και το χρώμα τους. Τα αισθητήρια όργανά τους είναι ειδικά προσαρμοσμένα για να διαχωρίζουν τη λάσπης από την τροφή. Το φιλτράρισμα των ειδών διατροφής επικουρείται από ειδικά τριχίδια.

Το ροζ ή κοκκινωπό χρώμα των φλαμίνγκο προέρχεται από τα καροτενοειδή στη διατροφή τους. Αυτά τα καροτενοειδή αναλύονται σε χρωστικές μέσω ηπατικών ενζύμων. Τρώνε με το κεφάλι τους ανάποδα. Είναι τα μοναδικά πουλιά που φιλτράρουν το φαγητό τους όπως οι φάλαινες και τα στρείδια. Το ράμφος τους περιέχει σειρές δίσκων, οι οποίοι κοσκινίζουν τα σωματίδια που είναι διαλυμένα στο νερό.

Είναι επίσης πολύ κοινωνικά πουλιά. Ζουν σε αποικίες των οποίων ο πληθυσμός μπορεί να ανέρχονται σε χιλιάδες. Το όνομα τους: Τα φλαμίνγκο ονομάστηκαν έτσι λόγω του έντονου χρώματός τους. Η λέξη αυτή, όπως και το φλαμέγκο, προέρχεται από τη λατινική “φλόγα” (flamma). Αποτέλεσαν μάλιστα την πηγή έμπνευσης για την κοκκινόλευκη σημαία του Περού.

Τέλος, υπάρχουν τέσσερα είδη φλαμίνγκο, τα οποία έκαναν την εμφάνιση τους τουλάχιστον 10 εκατομμύρια χρόνια πριν. Κάποτε ζούσαν στην Ευρώπη, στην Αμερική και στην Αυστραλία. Σήμερα, ζουν σε κάποιες απομονωμένες περιοχές της Αφρικής, της Ινδίας, της Νότιας Αμερικής και της Νότιας Ευρώπης.