Είτε θέλετε κεφάτα beach bars είτε την ησυχία σας, είτε ψάχνετε ρηχά νερά για να πλατσουρίσουν τα πιτσιρίκια είτε τα καλύτερα σημεία για βουτιά… στα βαθιά από ψηλά, οι παραλίες της Αττικής και εμείς τα έχουμε όλα. Και τα έχουμε και χωρισμένα ανά περιοχή, για να προσανατολιστείτε ευκολότερα.

Η αθηναϊκή ριβιέρα: Από τη Βουλιαγμένη ως το Σούνιο

Το ΚΑΠΕ, κοντά στο Σούνιο, έχει μάλλον τα καλύτερα νερά ολόκληρης της Αττικής –η τιρκουάζ απόχρωσή τους κάνει ωραία αντίθεση με την αμμουδιά και το ψιλό βοτσαλάκι στο οποίο καταλήγουν. Αν ανήκετε στην αθηναϊκή μειοψηφία που δεν το έχει εντοπίσει ακόμα, αναλυτικές οδηγίες για να το βρείτε έχουμε εδώ.

Η μεγάλη αμμουδιά της Σαρωνίδας είναι η αγαπημένη μας λύση κάθε φορά που θέλουμε μεν καθαρά νερά και την καλύτερη δυνατή παραλία, βαριόμαστε δε να οδηγήσουμε τα εξτρά χιλιόμετρα ως τα Λεγραινά ή το ΚΑΠΕ. Προμηθευόμαστε τα απαραίτητα σε σνακ και καφεδάκια από το περίπτερο-υπερπαραγωγή απέναντι και στρώνουμε πετσέτες στην αφράτη άμμο της.

Στον Άγιο Νικόλαο της Αναβύσσου, πίσω από το πέτρινο εκκλησάκι πάνω στο λόφο, ξεκινά ένα μονοπάτι που καταλήγει σε μια μυστική, μικρή παραλιούλα με κρυστάλλινα νερά, απαλλαγμένη από την κοσμοσυρροή που επικρατεί στην «μπροστά» αμμουδιά του.

Στη μεγάλη παραλία των Λεγραινών τα βραχάκια μέσα στο νερό θέλουν λίγη προσοχή –και κάνουν την παραλία ακατάλληλη για βραδινές βουτιές. Κατά τα λοιπά, τεράστια έκταση, σκουρόχρωμη άμμος, μικρά αμμολοφάκια στο πίσω μέρος και πεντακάθαρα νερά συνθέτουν το εξωτικό τοπίο της. Θα τη βρείτε λίγο μετά το 60ο χιλιόμετρο της λεωφόρου Αθηνών-Σουνίου, στα όρια του δήμου Λαυρίου.

Ο Χάρακας έχει ένα κομμάτι με ξαπλώστρες και ένα χωρίς, κι είναι αρκετά μεγάλος για να χωράμε στην αμμουδιά του όλοι –ξαπλοστρωμάχοι και ξαπλωστρολάτρες. Θα τον βρείτε στην κατεύθυνση προς Σούνιο, πλησιάζοντας τα όρια των Δήμων Λαυρίου και Κερατέας, και θα τον αναγνωρίσετε από την πινακίδα στο αριστερό σας χέρι που γράφει «παραδοσιακός οικισμός Χάρακα». Αφήνετε το αυτοκίνητο στο πλάτωμα που θα συναντήσετε ελάχιστα μέτρα παρακάτω, στα δεξιά του δρόμου, και διαλέγετε ένα σημείο χωρίς βραχάκια μέσα στο νερό για να βουτήξετε.

Ο Κορινθιακός είναι αλλιώς

Η Ψάθα είναι μια από τις καλύτερες μονοήμερες εκδρομές που μπορείτε να οργανώσετε, όπως λέγαμε και πρόσφατα. Απέχει 66 χιλιόμετρα από την Αθήνα, είναι βοτσαλωτή, μέσα κι έξω από το νερό, και τεράστια (εκτείνεται σε μήκος δύο χιλιομέτρων), έχει υπέροχα, κρυστάλλινα νερά, θέα σε ένα φανταστικό ηλιοβασίλεμα, και μερικά εξαιρετικά ταβερνάκια και ουζερί που απλώνουν τραπεζάκια πλάι στο κύμα, στην άκρη της.

Το δε Πόρτο Γερμενό δεν είναι μία, ούτε δύο, αλλά πέντε παραλίες στη σειρά. Και μπορούν και οι πέντε να καυχιούνται για τα κρυστάλλινα ανοιχτογάλαζα νερά τους και την απουσία του χαμού που επικρατεί σε άλλες αττικές παραλίες. Η πιο πολυσύχναστη από τις πέντε είναι αυτή που αποκαλείται για ευνόητους λόγους «μεσαία παραλία»: Βοτσαλωτή και με άφθονη σκιά από τα αρμυρίκια, δεν ενδείκνυται για πιτσιρίκια, καθότι βαθαίνει πολύ απότομα. Αυτό ισχύει και για την εξίσου όμορφη παραλία του Αγίου Νικολάου, όπως και για την παραλία κάτω από την κεντρική πλατεία του οικισμού. Οι οικογένειες προτιμούν κατά κανόνα την μικρή καταπράσινη παραλία δίπλα στο λιμανάκι, και το Σκάλωμα στο Προσήλι.

Εκεί, εκεί στην Ανατολή: Από το Πόρτο Ράφτη ως το Σέσι

Η μικρούλα Ερωτοσπηλιά, στο Πόρτο Ράφτη, είναι μεν πανέμορφη με τις εξωτικές σπηλιές της και τα διάφανα νερά, αλλά και κοσμοπλημμυρισμένη, ειδικά τα Σαββατοκύριακα. Είναι αυτή που έχει το πιο νεανικό vibe από όλες τις ανατολικές παραλίες, που είναι ως επί το πλείστον «οικογενειακές», και έχει και άφθονη σκιά από το μεσημέρι και μετά.

Η Κακιά Θάλασσα είναι, όταν δεν φυσάει Βοριάς, μία από τις πιο καθαρές παραλίες της Αττικής. Στρωμένη με ψιλό βοτσαλάκι έξω, και άμμο μέσα στο νερό, διαθέτει μια σχετική οργάνωση με ξαπλώστρες, ομπρέλες και κούνιες για τα πιτσιρίκια. Δεν θα πληρώσετε όμως εισιτήριο για να μπείτε, ούτε θα υποχρεωθείτε να νοικιάσετε ξαπλώστρα αν δεν θέλετε. Απέχει 52 χιλιόμετρα, ή μία περίπου ώρα οδήγησης, από το κέντρο της Αθήνας.

Τα Πευκάκια του Μαραθώνα είναι η χαρά των οικογενειών με πιτσιρίκια, χάρη στα ρηχά νερά της –τόσο ρηχά που θα βαρεθείτε κάποια στιγμή και θα εγκαταλείψετε την προσπάθεια να φτάσετε σε ένα σημείο όπου δεν θα πατώνετε. Η άμμος της είναι ψιλή και χρυσαφένια, ιδανική για να απλώσετε πετσέτες και κουβαδάκια, και η σκιά από το πευκοδάσος του Εθνικού Πάρκου Σχινιά-Μαραθώνα που την πλαισιώνει σωτήρια αν αποφασίσετε να… ξεμεσημεριάσετε εδώ.

Το Μάτι έχει στην κεντρική του παραλία τη μερίδα του λέοντος σε beach bars, café, και αυτοσχέδια γήπεδα ρακέτας και beach volley. Αν προτιμάτε… την ησυχία σας, προτιμήστε να κινηθείτε στην περιοχή ανάμεσα στο Μάτι και τον Άγιο Ανδρέα. Θα αποζημιωθείτε με τους μικρούς κολπίσκους που θα ανακαλύψετε εκεί: πολύ πιο ήσυχοι και με ψιλό βότσαλο να φιλοξενεί τις απομονωμένες σας βουτιές. Δική μας αγαπημένη γωνιά, ο κολπίσκος ακριβώς κάτω από την Αμπελούπολη, με τα πεύκα και τις μικρές σπηλιές που σχηματίζουν τα βράχια της περιοχής.

Το Κόκκινο Λιμανάκι της Ραφήνας είναι μία από τις δημοφιλέστερες ανατολικές παραλίες της Αττικής. Τα κόκκινα βράχια της χαρίζουν εκτός από το όνομά της, και την προστασία από τους βοριάδες που ταλαιπωρούν την περιοχή. Κρυστάλλινα ανοιχτογάλαζα νερά, άμμος και ψιλό βοτσαλάκι κι ένα τέλειο ημικυκλικό σχήμα που εγγυάται φανταστικές φωτογραφίες από ψηλά είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της.

Φωτό: Grussos | Panoramio

Το Σέσι έχει τη μεγαλύτερη συγκέντρωση… αλμυρικιών ανά τετραγωνικό μέτρο από κάθε άλλη παραλία της αττικής ακτογραμμής. Έχει, επίσης, κρυστάλλινα νερά, ψιλό βοτσαλάκι και άμμο σε ορισμένα σημεία. Είναι η βορειότερη των «βόρειων» παραλιών, 22 χιλιόμετρα μετά τον τύμβο του Μαραθώνα, τα τελευταία οκτώ εκ των οποίων είναι βατός χωματόδρομος. Μην πάει το μυαλό σας σε ροβινσωνικές εικόνες πλήρους απομόνωσης, όμως –τα Σαββατοκύριακα η παραλία μαζεύει πολύ κόσμο.