Το Ελληνικό χωριουδάκι βυθίζεται στο σκοτάδι όταν σβήσουν ξαφνικά τα φώτα της εκκλησίας. Οι άνθρωποι περιμένουν έτσι μέχρι τα μεσάνυχτα οπότε ένας γενιοφόρος παπάς βγαίνει, με ένα αναμμένο κερί στο χέρι. «Δεύτε», τους φωνάζει, «λάβετε φως από το άσβεστο φως και δοξάστε τον Χριστό, που έχει αναστηθεί από τους νεκρούς». Το εκκλησίασμα συνωθούνται γύρω του για να ανάψουν τα κεριά τους από τη φλόγα και μετά τα πηγαίνουν στα σπίτια τους. Υπάρχει μεγάλη χαρά στο χωριό. Το Πάσχα έχει αρχίσει.

ΑΠ’ ΟΛΕΣ τις άγιες ημέρες του Χριστιανικού κόσμου, καμιά δεν θεωρείται πιο σπουδαία από την ανοιξιάτικη γιορτή που λέγεται Πάσχα. Σε άλλες γλώσσες η γιορτή ονομάζεται πάακ (Γαλλικά), πάσκουα (Ιταλικά), πάσκε (Δανικά), πάας (Ολλανδικά), και πασκ (Ουαλικά). Με οποιοδήποτε όνομα και αν την ονομάζετε, αυτή είναι μια προσφιλής γιορτή για πολλούς. Ο Αγγλικανός Αρχιεπίσκοπος της Αυστραλίας ο Τζων Γκραίντροντ ονομάζει το Πάσχα «άξονα της πίστης του Χριστιανού και ολόκληρου του πολιτισμού που αναπτύχθηκε ολόγυρά μας».

Στην αρχαία πόλη της Ιερουσαλήμ, έχει αρχίσει μια σειρά από παρελάσεις. Τη Μεγάλη Παρασκευή, χιλιάδες προσκυνητές ξαναπερνούν από εκεί που περπάτησε ο Ιησούς για τελευταία φορά. Μια γυναίκα σέρνεται με τα γόνατά της σ’ ένα δρόμο για ένα χιλιόμετρο. Αργότερα οι προσκυνητές επισκέπτονται τον Πανάγιο Τάφο—τον παραδοσιακό τόπο ταφής του Ιησού. Μαυροφορεμένες γυναίκες αλείφουν την πλάκα του τάφου με λάδι και θρηνούν πάνω σ’ αυτή και τη φιλούν. Αλλά δεν είναι όλα ειρηνικά σ’ αυτή την πόλη, το όνομα της οποίας σημαίνει «κατοχή διπλής ειρήνης». Χίλιοι αστυνομικοί έχουν αναλάβει να διατηρούν την τάξη.

Το Πάσχα έχει διαφορετικές όψεις σε διάφορα μέρη του κόσμου. Για πολλούς, το Πάσχα είναι μια πολύ σοβαρή περίσταση, ένας καιρός για προσευχή, μεγάλες συνάξεις, και προσκύνημα στους αγίους τόπους.

Για μερικούς Φιλιππινέζους, η Μεγάλη Εβδομάδα (που ονομάζεται Μαχάλ να Αράου ) είναι ένας καιρός για αυτοπροκαλούμενο πόνο. Αν και η εκκλησία αποδοκιμάζει αυτή τη συνήθεια, η μαστίγωση συνηθίζεται ακόμη από μερικούς οι οποίοι επιθυμούν να κάνουν δημόσιο εξιλασμό των αμαρτιών τους. Μερικές από τις γυναίκες θα κάνουν ένα προσκύνημα σε διάφορα παρεκκλήσια και θα σκουπίσουν τις εικόνες του Χριστού μ’ ένα μαντήλι. Αργότερα θα βάλουν το μαντήλι πάνω τους για να θεραπευθούν.

Στη Γουατεμάλα, ένας Ινδιάνος Κουίτσε γονατίζει και προσεύχεται πάνω από μερικά καλαμπόκια. Το καλαμπόκι είναι η βασική τροφή του λαού του, και οι παραδοσιακές ιεροτελεστίες γονιμότητας συμπίμπτουν με τη Μεγάλη Εβδομάδα του Πάσχα. Αυτός ελπίζει ότι το Πάσχα θα του φέρει άφθονη σοδειά.

Στην Πόλη του Βατικανού, σχεδόν ένα τέταρτο του εκατομμυρίου άνθρωποι συνωστίζονται στην Πλατεία του Αγ. Πέτρου για να δουν τον πάπα να προΐσταται σε μια δημόσια Λειτουργία. Με το χτύπημα της καμπάνας το μεσημέρι, ο πάπας εμφανίζεται στο μπαλκόνι της βασιλικής για να απευθύνει την ετήσια Πασχαλινή προσφώνηση—μια επίκριση για τις παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων και τον ανταγωνισμό των εξοπλισμών.

Σ’ έναν ήσυχο Νότιο-Αφρικανικό λόφο που ονομάζεται Μοριά, λαβαίνει χώρα μια σύναξη που επισκιάζει κατά πολύ τη σύναξη του Βατικανού. Πάνω από ένα εκατομμύριο μέλη της Σιωνιστικής Χριστιανικής Εκκλησίας (μια ανεξάρτητη εκκλησία μαύρων) έχουν έρθει. Αυτή έχει ονομαστεί «πιθανόν η μεγαλύτερη σύναξη πιστών στον Χριστιανικό κόσμο».

Σε πολλές χώρες, όμως, το Πάσχα σημαίνει φαγοπότι, ευθυμία, και διασκέδαση!

Στις Ηνωμένες Πολιτείες και στη Γερμανία, τα παιδιά πηγαίνουν στο κρεβάτι ανήσυχα, ελπίζοντας να δουν έστω και φευγαλέα τον Πασχαλινό λαγό. Το πρωί θα ψάχνουν να βρουν τα όμορφα βαμμένα αυγά που υποτίθεται ότι άφησε το μυστηριώδες λαγουδάκι. Στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι δημοφιλές τη Δευτέρα του Πάσχα το Κύλισμα του Αυγού στον Λευκό Οίκο. Χιλιάδες παιδιά κυλάνε αυγά στο όμορφο γρασίδι που στολίζει το σπίτι του προέδρου. Το κύλισμα αυτό υποτίθεται ότι συμβολίζει το κύλισμα του λίθου από τον τάφο του Χριστού. Αλλά τα παιδιά φαίνεται πώς δεν γνωρίζουν τίποτα γι’ αυτό. Το μόνο που ξέρουν είναι ότι το κύλισμα των αυγών είναι πολύ διασκεδαστικό.

Σε άλλες χώρες, το Πάσχα παρουσιάζει μια άλλη όψη—μια περίσταση για δεισιδαιμονικές δραστηριότητες.

Η Παραμονή του Πάσχα στη Φιλανδία είναι μια νύχτα για τους αγροκτήμονες να προσέχουν για τα τρολς—πλάσματα όμοια με μάγισσες που προκαλούν ζημιές στα ποίμνιά τους και στην περιουσία τους. Αν και στην πραγματικότητα, πιστεύεται ότι τα τρολς είναι ζηλόφθονες γριές που χαιρεκακούν στο να φέρνουν ατυχίες στους εύπορους γείτονες. Η εβδομάδα του Πάσχα είναι η πιο κατάλληλη ευκαιρία για τους βανδαλισμούς τους. Οι δεισιδαίμονες Φιλανδοί πιστεύουν ότι τα κακά πνεύματα οργιάζουν τη Μεγάλη Παρασκευή και την Παραμονή του Πάσχα.

Στα ανδρόγυνα των Αυστριακών έχει ειπωθεί ότι το τρεχούμενο νερό είναι ιδιαίτερα ευλογημένο την ημέρα του Πάσχα. Γι’ αυτό κρατούν αυτό το νερό για την ημέρα του γάμου τους. Προτού ξεκινήσουν για την εκκλησία, ραντίζουν ο ένας τον άλλον μ’ αυτό. Ελπίζουν ότι θα τους φέρει καλή τύχη στο γάμο.

Όταν χτυπήσουν οι καμπάνες το πρωί του Πάσχα, οι Φιλιππινέζοι γονείς πιάνουν τα μικρά τους παιδιά από το κεφάλι και τα σηκώνουν ψηλά. Πιστεύουν ότι αυτό θα τα κάνει να ψηλώσουν.

Ναι, το Πάσχα σημαίνει πολλά διάφορα πράγματα για τους ανθρώπους. Ένας διευθυντής σε μια Νοτιο-Αφρικανική εταιρία σοκολατοποιίας. λέει: «Το Πάσχα μάς δίνει την ευκαιρία να κερδίσουμε περισσότερα». (Στη διάρκεια των ημερών του Πάσχα του 1985, η εταιρία μας παρήγαγε πάνω από πέντε εκατομμύρια σοκολατένια αυγά!) Ακόμη και οι Εβραίοι, οι Μουσουλμάνοι, και οι Ινδουιστές επιχειρηματίες μπαίνουν στο πνεύμα του Πάσχα. Ένας Ινδός επιχειρηματίας που ζει στη Νότια Αφρική εξήγησε: «Οι Μουσουλμάνοι και οι Ινδουιστές δεν πιστεύουν στον Ιησού, και όμως μερικοί από αυτούς προάγουν το Πάσχα και θα πουλήσουν ζεστά Πασχαλινά ψωμάκια και αυγά». Πράγματι, ένας Ινδουιστής καταστηματάρχης ομολόγησε: «Και οι Μουσουλμάνοι και οι Ινδουιστές αγοράζουν επίσης Πασχαλινά αυγά».

Πρόσφατα, το Πάσχα πήρε και μια πολιτική όψη, σαν ευκαιρία για πολιτική διαμαρτυρία.

Οι Βραζιλιάνοι βρήκαν ένα νέο Πασχαλινό θύμα για να χτυπήσουν. Ενώ σε περασμένους καιρούς, χτυπούσαν το ομοίωμα του Ιούδα του Ισκαριώτη, του προδότη του Χριστού, οι νέοι τώρα χτυπούν ομοιώματα αυτού που ονομάζουν «Κο Πληθωρισμό».

Αν και φαίνεται απίστευτο, όλα αυτά τα ποικίλα έθιμα, οι παραδόσεις, και οι συνήθειες πιστεύεται ότι εξυπηρετούν έναν κοινό σκοπό—δηλαδή το να δοξάζεται ο αναστημένος Χριστός Ιησούς. Αλλά το κάνουν αυτό; Και από πού κατάγονται αυτά τα έθιμα;

*** g86 22/5 σ. 10-11 Οι Πολλές Όψεις του Πάσχα ***