Ελληνίδα επιχειρηματίας και επίλεκτο μέλος του διεθνούς τζετ-σετ. Ήταν μοναχοκόρη του έλληνα κροίσου Αριστοτέλη Ωνάση.

Η Χριστίνα Ωνάση γεννήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 1950 στη Νέα Υόρκη και ήταν το δεύτερο παιδί του Αριστοτέλη Ωνάση (1906-1975) και της πρώτης συζύγου του Τίνας Λιβανού (1929 – 1974), γόνου της γνωστής εφοπλιστικής οικογένειας. Είχε ένα μεγαλύτερο αδελφό, τον Αλέξανδρο, που σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα το 1973, σε ηλικία 25 ετών. Μεγάλωσε και σπούδασε στη Γαλλία, την Ελλάδα και την Αγγλία.

Έζησε μια ξένοιαστη ζωή μέχρι σχεδόν τα μέσα της δεκαετίας του ‘70, όταν η μοίρα τη χτύπησε αδυσώπητα, καθώς μέσα σε διάστημα 29 μηνών έχασε όλη της την οικογένεια. Το 1973 σκοτώθηκε ο αδελφός της Αλέξανδρος, ένα χρόνο αργότερα πέθανε η πολυαγαπημένη της μητέρα από υπερβολική δόση ναρκωτικών (είχε χωρίσει με τον Ωνάση το 1960 και ήταν παντρεμένη με τον μεγάλο του αντίπαλο Σταύρο Νιάρχο) και το 1975 ο πατέρας της από μία σπάνια αρρώστια.

Η Χριστίνα μπήκε στον κόσμο των επιχειρήσεων αμέσως μετά το θάνατο του αδελφού της και ο πατέρας της την προετοίμαζε μεθοδικά για να της παραδώσει τα ηνία του ομίλου. Μετά το θάνατό του κληρονόμησε το 55% της περιουσίας του, αξίας 408 εκατομμυρίων δολαρίων. Το υπόλοιπο 45% διατέθηκε για τη δημιουργία του κοινωφελούς ιδρύματος «Αλέξανδρος Ωνάσης».

Η Χριστίνα στη σύντομη ζωή της απασχόλησε τα πρωτοσέλιδα των μεγαλύτερων εφημερίδων του κόσμου, όχι τόσο για τις επιχειρηματικές της δραστηριότητες, αλλά για την περιπετειώδη προσωπική της ζωή. Παρά τη μεγάλη οικονομική της επιφάνεια, ήταν κατά βάθος μία δυστυχισμένη γυναίκα, που πάλευε με τα κιλά της και τον άστατο συναισθηματικό της κόσμο. Ήθελε να είναι ωραία και να αρέσει στους άνδρες, αλλά δεν τα κατάφερνε. Έκανε συχνά εξαντλητικές δίαιτες κι έχανε πολλά κιλά, για να τα ξαναπαίρνει εύκολα, εξαιτίας της κατάθλιψης, από την οποία έπασχε. Οι γιατροί της έγραφαν σωρηδόν βαρβιτουρικά, αμφεταμίνες και ηρεμιστικά χάπια, που παρ’ ολίγο να τις στοιχίσουν τη ζωή, όταν στα μέσα της δεκαετίας του ‘70 νοσηλεύτηκε σε νοσοκομείο από υπερκατανάλωση ηρεμιστικών.

Η Χριστίνα Ωνάση τέλεσε τέσσερις γάμους, που όλοι τους κατέληξαν σε διαζύγιο. Το 1971 παντρεύτηκε τον κατά 27 χρόνια μεγαλύτερό της Αμερικανό κτηματομεσίτη Τζόζεφ Μπόλκερ. Ο πατέρα της δεν είδε με καλό μάτι τον γάμο και την πίεζε να χωρίσει, πράγμα που συνέβη μετά από εννέα μήνες.

Το 1975 παντρεύτηκε με τον εφοπλιστή Αλέξανδρο Ανδρεάδη, γιο του καθηγητή και τραπεζίτη Στρατή Ανδρεάδη, με τον οποίο χώρισε μετά από 14 μήνες. Τρία χρόνια αργότερα παντρεύτηκε για τρίτη φορά με τον Ρώσο Σεργκέι Καούζοφ, στέλεχος σε κρατική εταιρεία της Σοβιετικής Ένωσης. Ένας γάμος αταίριαστος, που κράτησε ένα χρόνο.

Το 1984 στην καρδιά της μπήκε ο κατά τρία χρόνια μικρότερός της Γάλλος επιχειρηματίας Τιερί Ρουσέλ, κληρονόμος της ομώνυμης γαλλικής φαρμακοβιομηχανίας, με τον οποίο απέκτησε το μοναδικό της παιδί, την Αθηνά Ωνάση, που ήρθε στον κόσμο στις 29 Ιανουαρίου 1985. Το ζευγάρι θα χωρίσει τρία χρόνια αργότερα, όταν η Χριστίνα θα ανακαλύψει ότι ο Τιερί την απατούσε και είχε αποκτήσει παιδί με τη σουηδέζα μοντέλα Γκάμπι Λάντχαγκε.

Μετά το διαζύγιό της από τον Ρουσέλ εγκαταστάθηκε στο Μπουένος Άιρες (διατηρούσε και την αργεντινή υπηκοότητα, εκτός από την ελληνική) και ετοιμαζόταν για τον πέμπτο γάμο της με τον Χόρχε Τσολμεκτσόγλου, πρόεδρο της ελληνικής παροικίας του Μπουένος Άιρες. Όμως, η μοίρα τής έπαιξε ένα ακόμη άσχημο παιγνίδι. Στις 19 Νοεμβρίου 1988 βρέθηκε νεκρή στο μπάνιο της πολυτελούς κατοικίας της στη συνοικία Τορτουγκίτας του Μπουένος Άιρες. Η νεκροψία έδειξε ότι πέθανε από καρδιακή προσβολή, που προκλήθηκε από οξύ πνευμονικό οίδημα. Η σορός της μεταφέρθηκε και τάφηκε στο Σκορπιό, το ιδιόκτητο νησί της οικογένειας Ωνάση, δίπλα στον αδελφό της και τον πατέρα της.