Το «περιστατικό» ήταν ένας γεράκος, που ήρθε στα επείγοντα νωρίς το πρωί, υποβασταζόμενος από δύο γείτονες. Έπεσε μέσα στο σπίτι του και μάλλον είχε σπάσει το πόδι του. Σημείωση : ο γεράκος ήταν διαβητικός. Και είχε και μια μικρή καρδιακή ανεπάρκεια.

Οι ακτινογραφίες έδειξαν το προφανές. Συντριπτικό κάταγμα στην κνήμη. Έπρεπε να μπεί το συντομότερο χειρουργείο.

Μα, ήταν γέρος, διαβητικός, ελαφρά καρδιοπαθής. Ήτανε καλοκαίρι, θα ξεκινούσανε σύντομα οι άδειες, απαιτούνταν για την επέμβαση πολλά και ακριβά υλικά και ένας άριστος χειρουργός.

Συν τοις άλλοις ο γεράκος υπήρξε κακός και οχληρός γείτονας όπως κατέθεσαν οι συνοδοί του. Και σκληρόκαρδος άνθρωπος.

Έτσι, με συνοπτικές διαδικασίες, αποφασίστηκε ότι για το δικό του το καλό, καλύτερο ήταν να του κόψουν το πόδι. Για να μην κάνει στο μέλλον γάγγραινα. Για να να μην επιβαρυνθεί το ΕΣΥ. Για να μην υπάρξουν τυχόν επιπλοκές. Για να ξεμπερδεύουν μ’ αυτόν μια ώρα αρχύτερα. Δεν τον έβαλαν καν στο χειρουργείο. Στα Εξωτερικά Ιατρεία και με δίχως νάρκωση έκοψαν το σπασμένο μέλος. Αντιβίωση χρειάστηκε. Ευτυχώς υπήρχε πληθώρα από γενόσημα. Που ήταν φθηνά.

Κι ας αναγράφανε στο συνοδευτικό σημείωμα άπειρες παρενέργειες. Άλλωστε, εάν συνέβαινε κάτι, ποιος θα το μάθαινε; Και ποιος θα μπορούσε να συσχετίσει την επιπλοκή με τη θεραπεία; Σας είπα ήταν κακός άνθρωπος. Υπήρχε αξιόμαχο άλλοθι για τη συνέχεια που θα ακολουθούσε.

Ο γεράκος την ίδια μέρα κιόλας επέστρεψε στο σπίτι του. Αυτό σημαίνει «έξυπνη» πολιτική. Ελάχιστο κόστος, μεγάλο κέρδος.

Διάβασα πολλά εμπαθή status και σχόλια για την ΕΡΤ. Για τα λαμόγια με τους παχυλούς μισθούς. Για τα ρουσφέτια. Για τους υπαλλήλους που τα «έξυναν». Για τον υποχρεωτικό λογαριασμό στη ΔΕΗ.

Το παραπάνω παράδειγμα – που ευτυχώς ακόμα – λειτουργεί σαν μια σκληρή αλληγορία ίσως μας βάλει να σκεφτούμε :

Γιατί όχι εξυγίανση αλλά κόψιμο; Γιατί τώρα; Γιατί με τον συγκεκριμένο τρόπο; Τι κρύβεται πίσω από αυτό; Σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες παθήσεις της χώρας, τι συνέπειες μπορεί να έχει;

Ποιος ωφελείται; Ποιος «φιμώνεται» ουσιαστικά; Τι καταλύεται στη χώρα; Κι αν τώρα είναι η ΕΡΤ αύριο τι έχει σειρά;

Κι εξάλλου εάν σε σπρώξουν μία και δεν αντιδράσεις, αν σε σπρώξοουν δύο και δεν αντιδράσεις, αν σε σπρώξουν τρεις…πόσο μακριά θαρρείς πως είναι ο γκρεμός από τα πόδια σου;

Οι διαφωνούντες φίλοι που εμμένουν στα ποδοσφαιρικού τύπου σχόλια και στο διαχωρισμό καλών και κακών υπαλλήλων θα χαρώ να με διαγράψουν. Επικίνδυνοι άνθρωποι δεν είναι μόνο οι φασίστες αλλά και οι μη σκεπτόμενοι. Δεν περισσεύει καιρός για τίποτα άλλο. Παρά μόνο για δράση.

Μαρία Στριγκου