15/10 είναι η Παγκόσμια Ημέρα Λευκού Μπαστουνιού Δυστυχώς, καθημερινά διαπιστώνω πως πέρα από την προσπάθεια που έχει γίνει τα τελευταία χρόνια με τους σκύλους-οδηγούς, ο κόσμος αντιμετωπίζει τους τυφλούς και τις τυφλές, εντελώς στερεοτυπικά στα όρια του ρατσισμού και του στιγματισμού με τρόπο που δεν αρμόζει σε πολίτες ευρωπαϊκής χώρας. Πληροφοριακά λοιπόν, σας αφιερώνω τα παρακάτω. {link}

• »Νομικά τυφλή ή τυφλός», χαρακτηρίζεται όποιος ή όποια, έχει λειτουργική, διορθωμένη όραση <1/20. Βλέπει, δηλαδή στα 20μ όταν αντίστοιχα, κάποιος/α με φυσιολογική όραση, μπορεί να δει στα 200μ. Ο όρος, εμφανίζεται κι ως «πρακτικά τυφλή ή τυφλός».
• Άρα δε βλέπουμε μόνο «σκοτάδι» αλλά αυτό δε σημαίνει πως βλέπουμε!
• Το 90% των ανθρώπων που χαρακτηρίζονται «πρακτικά τυφλοί», διακρίνουν φως, σκιές, χρώματα, αντικείμενα, ακόμα και γράμματα σε μεγένθυση.
• Ο σωστός όρος για να χαρακτηρίσουμε την τύφλωση, είναι «βλάβη στην όραση» (vision impairment) κι όχι «οπτική αναπηρία». Διότι η αναπηρία, είναι το αποτέλεσμα του κοινωνικού αποκλεισμού που επιφέρει η σωματική ή η αισθητηριακή βλάβη και συνεπώς σε μια δικαιωματική κοινωνία δε θα έπρεπε να υφίσταται.
• Ίσως να μη μοιάζουμε με τη στερεοτυπική αναπαράσταση που έχετε στο μυαλό σας, για τους ανθρώπους που έχουν βλάβη στην όραση. Κάποιοι από εμάς, έχουν όμορφα μάτια, φορούν γυαλιά οράσεως, εστιάζουν, κινούνται άνετα στο χώρο.
• Κάποιες/οι διαβάζουμε braille, άλλες/οί πάλι όχι. Και ναι, χρησιμοποιούμε υπολογιστές και κινητά τηλέφωνα.
• Και βέβαια, όταν κοιμόμαστε, βλέπουμε όνειρα…
• Μη μας λέτε «από εδώ, από εκεί», πείτε μας «δεξιά, αριστερά».
• Ίσως να είμαστε πολύ λειτουργικοί/ες σε συγκεκριμένα πράγματα και καθόλου λειτουργικός/ή σε άλλα, όπως όλοι. Ομοίως, μπορεί να κινούμαστε αυτόνομα σε οικεία μέρη ενώ να χρειαστούμε βοήθεια σε άλλα μέρη, μη-οικεία.
• Ξέρουμε πότε χρειάζεται να ζητήσουμε βοήθεια και πότε όχι. Προχθές μου έτυχε, ένας καλοβαλμένος τύπος να μου μιλήσει έντονα, επειδή αρνήθηκα τη βοήθειά του. Μην το παίρνετε προσωπικά και μην αμφισβητείτε τη νοητική μας ικανότητα, να κρίνουμε αν χρειαζόμαστε βοήθεια ή όχι.
• Μη μας αρπάζετε, προκειμένου να μας βοηθήσετε δίχως να κάνετε πρώτα αισθητή την παρουσία σας και να μας ρωτάτε αν χρειάζεται βοήθεια. Δε σας βλέπουμε! Μου έτυχε επίσης πρόσφατα, κάποιος να με αρπάξει δυνατά από πίσω την ώρα που περνούσα ένα δρόμο και να τρομάξω πολύ.Τον πέρασα για ληστή.
• Μπορεί όντως να χρειαζόμαστε βοήθεια! Πείτε το ήρεμα κι ευγενικά. Ειδικότερα εάν βλέπετε πως κινδυνεύουμε.
• Οι σκύλοι-οδηγοί επιτρέπονται παντού.
• Οι σκύλοι-οδηγοί δεν είναι τυχαίοι σκύλοι. Κρατούν τη ζωή μας στις πατούσες τους! Κι έχουν χρειαστεί, χρόνια εκπαίδευσης, εθελοντικής προσφοράς και πολλά χρήματα για να έχουμε αυτό το δώρο.
• Μη μιλάτε στους σκύλους-οδηγούς την ώρα που εργάζονται.Εάν αποσπαστεί η προσοχή τους, μπορεί να γίνει ατύχημα. Επιπλέον δε σας βλέπουμε την ώρα που αποσπάτε την προσοχή τους, κι έτσι δυσχεραίνετε ακόμα περισσότερο την πορεία μας αλλά και την επικοινωνία μας με τον σκύλο.
  Μη μας κάνετε υποδείξεις για τους σκύλους-οδηγούς. Πχ «βάλτον να καθήσει εκεί». Μόνο εμείς, οι χειριστές τους γνωρίζουμε πως να αλληλεπιδράσουμε μαζί τους. Κι έχουμε δουλέψει πολύ για αυτό.
  Μην παρκάρετε επάνω στα πεζοδρόμια. Λέγονται «πεζοδρόμια» για κάποιο λόγο!
• Μην παραβιάζετε τις διαβάσεις πεζών. Δε ξέρετε αν ο άνθρωπος που διασχίζει το δρόμο εκείνη την ώρα, έχει τη φυσική ικανότητα και τα αντανακλαστικά να σας αποφύγει.
• Μη θεωρείτε πως επειδή δεν αντιλαμβάνόμαστε τις εικόνες, τα χρώματα όπως εσείς, υπερτερείτε.Έχουμε το δικό μας τρόπο να αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο και να λειτουργούμε ως μέρος του, ο οποίος είναι καθαρά υποκειμενικός, όπως συμβαίνει σε όλους τους ανθρώπους με όραση ή χωρίς.
• Οι περισσότερες/οι πιστεύουν πως η τυφλότητα είναι μια ενιαία έννοια. Δεν είναι. Ο κάθε τυφλός και η κάθε τυφλή διαφέρουμε κατά πολύ μεταξύ τους αφού η βλάβη μας, καθορίζεται από πολλούς παράγοντες όπως: τύπος βλάβης, ηλικία που επήλθε, μέρος του εγκεφάλου ή του ματιού που έχει επηρεάσει, νοημοσύνη, βιώματα, μορφωτικό επίπεδο…
• Η τυφλότητα είναι κάτι που μας χαρακτηρίζει αλλά δεν είναι το μοναδικό μας χαρακτηριστικό! Δείτε πέρα από αυτό και θα συνειδητοποιήσετε πως εκτός από τις διαφορές, οι άνθρωποι μπορεί να έχουν και πολλά κοινά μεταξύ τους!
• Μόλις εισέλθετε στο χώρο, πείτε το μας!
• Μόλις μας δείτε φωνάξτε μας με το όνομά μας.
• Μην αλλάζετε τη θέση των πραγμάτων στο χώρο, όπου βρισκόμαστε κι εμείς! Μην αφήνετε ψηλά ντουλάπια ανοικτά κλπ.
• Μη φωνάζετε, ακούμε!
• Μπορεί να έχουμε και ψυχικές βλάβες, συναισθηματικές ή / και αγχώδεις διαταραχές, όπως όλοι οι άλλοι άνθρωποι. Μη συγχωνεύετε τα πάντα. Δείτε πέρα από την τύφλωσή μας (τη βλάβη μας). Εάν δείτε πως κάποιος ή κάποια από εμάς, χρειάζεται ψυχολογική υποστήριξη, παροτρύνεται τον / την να τη λάβει.
• Αξίζουμε το σεβασμό σας, όπως κι εσείς τον δικό μας.
• Βλέπουμε ταινίες, έχουμε το δικό μας στυλ ντυσίματος, φωτογραφίζουμε, ζωγραφίζουμε. Κάνουμε καριέρα. Ποτέ μη λέτε ποτέ!
• Μη μας ταυτίζετε μαζικά με θετικές ή αρνητικές  ταμπέλες. Δεν είμαστε ούτε «ήρωες της ζωής» ούτε «ανίκανοι/ες». Κάποιοι και κάποιες από εμάς, έχουν ιδιαίτερα χαρίσματα ή ταλέντα, αλλά αυτό συμβαίνει σε όλους τους ανθρώπους ανεξάρτητα από το αν έχουν μια βλάβη ή όχι.

Στη χώρα μας, οι άνθρωποι με βλάβη στην όραση, δεν έχουν ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση, την πρόσβαση και την εργασία. Μάθετε γιατί. Ενημερωθείτε για τους τρόπους που μπορείτε να συμβάλλετε για να αλλάξει αυτό.