Τέλη δεκαετίας του ’60 και στην “Κυβέρνηση” ο Παπαδόπουλος και η παλιοπαρέα του. Οι Αθηναίοι την επόμενη χρονιά κιόλας από το ντου των συνταγματαρχών ξαναβρήκαν την σειρά τους.
Τα απαγορευτικά δεν υπάρχουν και η νυκτερινή ζωή ξαναβρίσκει τον ρυθμό της με τους νεολαίους αλλά και με τους μεγαλύτερους να πηγαίνουν στα στέκια τους.
Με τις νεαρές να φορούν τα μίνι προσπαθώντας να δείξουν όλο και περισσότερο το εσώρουχό τους δήθεν και τάχαμου καταλάθος (εξεπίτηδες).
Και τους νεαρούς με τις μαλούρες τις φαβορίτες τα φραμπαλωτά πουκάμισα και παντελόνια
Όλοι μαζί χωρίς απαραίτητα να γνωρίζονται τα έδιναν όλα στις πίστες στον ρυθμό του shake
Στην ντισκοτέκ Στην παλιά ντισκοτέκ. Η λογοκρισία στο θέατρο καλά κρατεί και στην Ασφάλεια στην Μεσογείων τότε μπαινοβγαίνουν γνωστά ονόματα του θεάτρου όπου πηγαίνουν να πάρουν άδεια προκειμένου να ανεβάσουν τα έργα τους.
Αποφεύγουν να ανακατευτούν με τα πίτουρα οι περισσότεροι οπότε παίρνουν τις άδειες.
Ο Ζαμπέτας με την Μανταλένα κάνουν τζίρο στους κατασκευαστές πιάτων χαμός από σπασίματα εκεί στα πρώτα βήματα και ο Δημήτρης Μητροπάνος ξεσηκώνει και τον τελευταίο θαμώνα…και τραπέζια πετάνε στην πίστα.
Σίγουρα και τρείς τους θα τα συζητάνε όλα αυτά εκεί που είναι
Έτσι θέλω να νομίζω γιατί απεχθάνομαι τα συγχωρεμένος αείμνηστος κ.λ.π.
Στην Αθήνα τότε και ξένοι καλλιτέχνες.το χρήμα να έπεφτε και σκασίλα τους για τον Παττακό.
Στην Πλάκα και στο κυριλέ Πλακιώτικο σαλόνι Μεταξόπουλος-Φοντάνα πηγαίνοντας στην μπουάτ έκανες μια στάση και εκεί να χαζέψεις από τις μεγάλες κούρσες να κατεβαίνουν κυρίες και κύριοι διαφορετικής ένδυσης.
Στα μικρά κουτούκια με τους τσιλιαδόρους μαζευότανε η άλλη νεολαία που δεν μπορούσε να συμβιβαστεί με το αποφασίζουμε και διατάζουμε.
Και ο κάπελας στο κόλπο αλλά με την παράκληση “σιγά ρε παιδιά μη μας τσουβαλιάσουνε “
Το ηλεκτρόφωνο έμπαινε στην πρίζα με δίσκο του Μίκη .
Αφήνω για το τέλος τους ηθοποιούς τραγουδιστές κονφερασιέ που παρεξηγήθηκαν και θεωρήθηκαν μετά την μεταπολίτευση ως οπαδοί της Χούντας γιατί φωτογραφήθηκαν σε πρεμιέρες με Χουντικούς ή πήραν μέρος σε εκδηλώσεις τους κατόπιν προσκλήσεων.
Ήταν γνωστό τότε το αποτέλεσμα μιας τέτοιας άρνησης και όλοι δεν μπορούν να γίνουν ήρωες.