Όχι, δεν το κάνουμε αυτό. Στη Σκοπιά, το κύριο περιοδικό μας, έχουμε δηλώσει: «Η άσκηση πίεσης στους ανθρώπους για να αλλάξουν τη θρησκεία τους είναι κάτι το εσφαλμένο».  Δεν ασκούμε πίεση στους ανθρώπους για τους εξής λόγους:

• Ο Ιησούς δεν πίεσε ποτέ τους ανθρώπους να δεχτούν τις διδασκαλίες του. Γνώριζε ότι σχετικά λίγοι θα ανταποκρίνονταν στο άγγελμά του. (Ματθαίος 7:13, 14) Όταν κάποιοι από τους μαθητές του σκανδαλίστηκαν με κάτι που τους είπε, αντί να τους αναγκάσει να μείνουν, τους άφησε να φύγουν.—Ιωάννης 6:60-62, 66-68.

• Ο Ιησούς δίδαξε τους ακολούθους του να μην πιέζουν τους άλλους να αλλάξουν τα πιστεύω τους. Αντί να εξαναγκάζουν τους ανθρώπους να δεχτούν τα καλά νέα της Βασιλείας παρά τη θέλησή τους, οι μαθητές του έπρεπε να αναζητούν άτομα που ήταν πρόθυμα να τους ακούσουν.—Ματθαίος 10:7, 11-14.

• Η μεταστροφή που γίνεται αναγκαστικά είναι ανούσια, εφόσον ο Θεός αποδέχεται μόνο τη λατρεία που προέρχεται από την καρδιά.—Δευτερονόμιο 6:4, 5· Ματθαίος 22:37, 38.

Είναι αλήθεια ότι μεταδίδουμε το άγγελμα της Αγίας Γραφής «ως το πιο απομακρυσμένο μέρος της γης», κάνοντάς το αυτό «δημόσια και από σπίτι σε σπίτι», σύμφωνα με την εντολή της Γραφής. (Πράξεις 1:8·10:42· 20:20) Και όπως τους πρώτους Χριστιανούς, έτσι και εμάς μας κατηγορούν μερικές φορές για αθέμιτο προσηλυτισμό. (Πράξεις 18:12, 13) Ωστόσο, αυτές οι κατηγορίες είναι ψευδείς. Δεν προσπαθούμε να επιβάλουμε σε κανέναν τις πεποιθήσεις μας. Αντίθετα, πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να κάνουν την επιλογή τους αφού πρώτα ενημερωθούν.

Δεν εξαναγκάζουμε τους ανθρώπους να αλλάξουν θρησκεία, δεν αναπτύσσουμε πολιτική δράση υπό το κάλυμμα της θρησκείας, αλλά ούτε προσφέρουμε υλικά ή κοινωνικά οφέλη για να αποκτήσουμε νέα μέλη. Αυτό βρίσκεται σε αντίθεση με τις ενέργειες ορισμένων που ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανοί, αλλά ατιμάζουν τον Χριστό κάνοντας τέτοια πράγματα. 

Ναι, η Αγία Γραφή δείχνει ότι οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να αλλάξουν θρησκεία. Αναφέρει πολλά άτομα που επέλεξαν να μην ακολουθήσουν τη θρησκεία των συγγενών τους και τα οποία αποφάσισαν, με τη θέλησή τους, να λατρεύουν τον αληθινό Θεό. ΟΑβραάμ, η Ρουθ, μερικοί Αθηναίοι, καθώς και ο απόστολος Παύλοςείναι λίγα μόνο παραδείγματα. (Ιησούς του Ναυή 24:2· Ρουθ 1:14-16· Πράξεις 17:22, 30-34· Γαλάτες 1:14, 23) Επιπλέον, η Αγία Γραφή αναγνωρίζει ότι είναι δικαίωμα ενός ατόμου ακόμα και το να πάρει την άσοφη απόφαση να εγκαταλείψει τη λατρεία που επιδοκιμάζει ο Θεός.—1 Ιωάννη 2:19.

Το δικαίωμα στην αλλαγή θρησκείας υποστηρίζεται από την Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα η οποία, σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, αποτελεί «τη βάση του διεθνούς δικαίου για τα δικαιώματα του ανθρώπου». Αυτό το κείμενο δηλώνει ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα στην «ελευθερία για την αλλαγή της θρησκείας ή πεποιθήσεων», καθώς και «το δικαίωμα να αναζητεί, να παίρνει και να διαδίδει πληροφορίες και ιδέες», περιλαμβανομένων και θρησκευτικών απόψεων.  Ασφαλώς, αυτά τα δικαιώματα συνοδεύονται από την υποχρέωση κάποιου να σέβεται το δικαίωμα που έχουν οι άλλοι τόσο να διατηρούν τις πεποιθήσεις τους όσο και να απορρίπτουν απόψεις με τις οποίες διαφωνούν.

Όχι, δεν υπάρχει κανένας λόγος να συμβεί κάτι τέτοιο. Η Αγία Γραφή προάγει τον σεβασμό προς όλους τους ανθρώπους, ανεξάρτητα από τη θρησκεία τους. (1 Πέτρου 2:17) Επιπλέον, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά υπακούν στη Γραφική εντολή να τιμούν τους γονείς τους, ακόμα και αν έχουν διαφορετικά πιστεύω.—Εφεσίους 6:2, 3.

Εντούτοις, δεν συμφωνούν όλοι με την άποψη της Αγίας Γραφής. Μια γυναίκα που μεγάλωσε στη Ζάμπια αναφέρει: «Στην κοινωνία όπου ζούσα, το να αλλάξει κάποιος τη θρησκεία του . . . λογιζόταν ως εκδήλωση ανοσιότητας, προδοσία της οικογένειας και της κοινότητάς του». Αυτή η γυναίκα αντιμετώπισε το συγκεκριμένο ζήτημα όταν, ως έφηβη, άρχισε να μελετάει την Αγία Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και έπειτα από λίγο αποφάσισε να αλλάξει θρησκεία. Η ίδια λέει: «Οι γονείς μου μού έλεγαν επανειλημμένα ότι ήταν πάρα πολύ δυσαρεστημένοι μαζί μου και ότι τους απογοήτευσα. Αυτό ήταν πολύ δύσκολο, εφόσον η επιδοκιμασία των γονέων μου σημαίνει πολλά για εμένα. . . . Το ότι επέλεξα να είμαι όσια στον Ιεχωβά και όχι στις θρησκευτικές παραδόσεις δεν σημαίνει ότι είμαι ανόσια στην οικογένειά μου». 

πηγή