Σύμφωνα με έρευνα, υπαίτια για τον πόνο που μας προκαλεί ο χωρισμός ή ο αποχωρισμός αγαπημένου μας προσώπου είναι η οξυτοκίνη ή αλλιώς η «ορμόνη της αγάπης».

Πρόκειται για την ορμόνη που «δένει» τις μητέρες με τα μωρά τους, τους ερωτικούς συντρόφους μεταξύ τους και γενικότερα αποτελεί την χημική αιτία των κοινωνικών δεσμών και τελικά της αγάπης.

Όπως διαπιστώθηκε στις έρευνες, τις οποίες πραγματοποίησαν επιστήμονες της Ιατρικής Σχολής Feinberg του Πανεπιστημίου Northwestern στο Σικάγο, η ορμόνη είναι υπεύθυνη για τον φόβο και το άγχος του αποχωρισμού και κυρίως για τον πόνο της αγάπης. Μία από τις λειτουργίες της οξυτοκίνης είναι να ενισχύει τις κοινωνικές αναμνήσεις σε μία συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου.

Όταν μία εμπειρία είναι επώδυνη ψυχικά και σωματικά, η ορμόνη αυτή ενεργοποιεί ένα τμήμα του εγκεφάλου που εντείνει την ανάμνησή της. Με άλλα λόγια είναι η ίδια ορμόνη, που μας δημιουργεί το συναίσθημα της ευτυχίας όταν αγαπάμε. Η ανάμνηση της αγάπης γίνεται επώδυνη μετά το τέλος μιας σχέσης και έτσι… πονάμε!

http://www.newsbomb.gr