Πώς πρέπει να θεωρείται η απόδοση ευλάβειας προς τα λείψανα και τις εικόνες «αγίων»;

Η Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαιδεία, ένα σύγγραμμα της Ορθόδοξης θεολογίας, δηλώνει ότι «η επίκλησις των Αγίων και η τιμή των εικόνων και των λειψάνων αυτών» είναι «κατ’ εξοχήν υπό της Ιεράς Παραδόσεως διδασκόμενα δόγματα».—Αθ. Μαρτίνου, Τόμ. 10, (Αθήνα, 1967), στ. 25.

Η Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια παραδέχεται: «Είναι επομένως μάταιο να αναζητούμε στην Παλαιά Διαθήκη κάτι που να δικαιολογεί τη λατρεία των λειψάνων· ούτε στην Καινή Διαθήκη δίνεται πολλή προσοχή στα λείψανα. . . . Ο [εκκλησιαστικός «πατέρας»] Ωριγένης φαίνεται ότι θεωρούσε τη συνήθεια ως ειδωλολατρικό σημάδι σεβασμού σε ένα υλικό αντικείμενο».—(1967), Τόμ. 12, σ. 234, 235.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Θεός έθαψε τον Μωυσή, και κανένας άνθρωπος δεν βρήκε ποτέ τον τάφο του. (Δευτ. 34:5, 6) Αλλά το εδάφιο Ιούδα 9 μας πληροφορεί ότι ο αρχάγγελος Μιχαήλ ήρθε σε αντιλογία με τον Διάβολο για το σώμα του Μωυσή. Γιατί; Ο σκοπός για τον οποίο ο Θεός εξαφάνισε αυτό το σώμα με τέτοιον τρόπο ώστε να μη γνωρίζουν οι άνθρωποι πού να το βρουν αναφέρθηκε σαφώς. Μήπως ο Αντίδικος ήθελε να κατευθύνει τους ανθρώπους σε εκείνο το σώμα ώστε να εκτεθεί αυτό σε δημόσια θέα και πιθανόν να γίνει αντικείμενο ευλάβειας;

πηγή


Discover more from World Reader's Digest

Subscribe to get the latest posts sent to your email.

Recommended For You

Discover more from World Reader's Digest

Subscribe now to keep reading and get access to the full archive.

Continue reading