Ρωσία Θρησκεία και Πολιτική—Μια Διαρκής Συμμαχία. Ο Ρώσος κυβερνήτης Βλαδίμηρος Α΄ αποφάσισε μια μέρα ότι ο ειδωλολατρικός του λαός έπρεπε να γίνουν «Χριστιανοί». Ο ίδιος είχε μεταστραφεί το 987 μ.Χ. όταν παντρεύτηκε μια Ελληνο-Ορθόδοξη πριγκίπισσα, και τώρα διέταξε μαζικό βάφτισμα για τους υπηκόους του—με την απειλή του σπαθιού αν αυτό χρειαζόταν. Βαθμιαία η Ρωσική Εκκλησία απέκτησε ανεξαρτησία από τη «μητέρα» της, την Ελληνική Εκκλησία, και έγινε μάλιστα τελικά τμήμα της Πολιτείας. Και μολονότι οι Σοβιετικοί κυβερνήτες σήμερα αρνούνται επίσημα την ύπαρξη του Θεού, η Εκκλησία και η Πολιτεία στη Ρωσία εξακολουθούν να διατηρούν μια ανήσυχη συμμαχία.

Αιώνες αργότερα, και ο Βασιλιάς Ερρίκος Η΄ της Αγγλίας κατόρθωσε να σχηματίσει μια στενή συμμαχία μεταξύ Εκκλησίας και Πολιτείας, μολονότι το έκανε αυτό με διαφορετικές μεθόδους. Το 1532 ανησύχησε που η σύζυγος του, η Αικατερίνη της Αραγωνίας, δεν γέννησε άρρενα κληρονόμο για το θρόνο. Για να λύσει το πρόβλημα, ο Ερρίκος παντρεύτηκε κρυφά την ερωμένη του, την Άννα Μπόλεϋν. Αυτό έγινε κατ’ ανοχή του Αρχιεπισκόπου του Καντέρμπουρυ, ο οποίος ακύρωσε τον πρώτο γάμο του Ερρίκου. Το 1534, ο μοιχός αυτός και τύραννος ανακήρυξε τον εαυτό του αρχηγό της Αγγλικανικής Εκκλησίας, τίτλος που απολαμβάνει ο μονάρχης της Αγγλίας μέχρι σήμερα. Οι αποφάσεις των Εκκλησιαστικών Συνόδων υποβάλλονται για έγκριση στη βουλή, και οι επίσκοποι, συμμετέχουν στη διακυβέρνηση της Βρετανίας σαν μέλη της Βουλής των Λόρδων. Έτσι στην Αγγλία έχει γίνει γάμος μεταξύ Εκκλησίας και Πολιτείας για παραπάνω από 450 χρόνια.

*** w85 1/12 σ. 3 ***

«Κομμουνιστική Χριστιανοσύνη»

Μια είδησις που δημοσιεύθηκε από τον Ηνωμένο Τύπο έλεγε: «Η Ρωσική Ορθόδοξος Εκκλησία βρήκε νέα εύνοια [στη Ρωσία] με την ανάπτυξι ‘Κομμουνιστικής Χριστιανοσύνης’. Αυτή η φιλοσοφία παραδέχεται το Κομμουνιστικό σοσιαλιστικό σύστημα ως δίκαιο και καλό και υποστηρίζει την πολιτική του Κρεμλίνου. Η ένδειξις μιας αλλαγής στάσεως προς την εκκλησία ανεφάνη στο περιοδικό «Επιστήμη και Θρησκεία,» το μεγαλύτερο Σοβιετικό περιοδικό σε θρησκευτικά ζητήματα. Το περιοδικό επαινούσε τη Ρωσική Ορθόδοξο Εκκλησία για τη μεταστροφή της προς την «Κομμουνιστική Χριστιανοσύνη,» παραθέτοντας δηλώσεις Ορθοδόξων ηγετών και θεολόγων για να δείξη ότι αυτοί συνδέουν το Σοβιετικό σύστημα με τη ‘Βασιλεία του Θεού στη γη.’ Το περιοδικό Νάουκα Ι Ρελιγκίγια παρέθεσε από το Τζουρνάλ Μοσκόβσκι Πατριάρκι, Περιοδικό του Μοσχοβιτικού Πατριαρχείου, για να καταδείξη πώς ο εκκλησιαστικός τύπος μεταχειρίστηκε τη νέα προοπτική: «Η ίδρυσις της βασιλείας του Χριστού στη γη συνδέεται ολοένα περισσότερο με την κομμουνιστική ανοικοδόμησι του κόσμου,» έλεγε το θρησκευτικό περιοδικό. Το περιοδικό Νάουκα Ι Ρελιγκίγια εσχολίασε επιδοκιμαστικά: «Οι ηγέται της συγχρόνου Ορθοδόξου Εκκλησίας διακηρύττουν ότι η αθεϊστική Σοβιετική εξουσία εκτελεί το θέλημα του Θεού εγκαθιδρύοντας μια νέα ζωή σε μια δίκαιη κοινωνία.»—Τάιμς του Λος Άντζελες.

*** w70 15/6 σ. 363 «Κομμουνιστική Χριστιανοσύνη» ***

Η Θρησκεία στη Ρωσία

«Η Χριστιανοσύνη δεν είναι καθόλου νεκρή στη Σοβιετική Ένωσι, και προσφάτως δείχνει αξιοσημείωτη ζωτικότητα,» αναφέρει η εφημερίς Νιούζγουηκ. Μεταξύ άλλων ενδείξεων αυτού του γεγονότος, το περιοδικό παρατηρεί ότι «ακόμη και στη φυλακή, οι αρνούμενοι τη στρατολογία Μάρτυρες του Ιεχωβά συναθροίζονται κρυφά για να προσευχηθούν και να διαβάσουν μικρού σχήματος αντίτυπα της [Βιβλικής εφημερίδος] Σκοπιάς.» Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν είναι ‘ανυπότακτοι’ και δεν αναμιγνύονται στις προσπάθειες κανενός έθνους να στρατολογήση ανθρώπινες δυνάμεις για στρατιωτικούς σκοπούς. Αλλ’ ακολουθούν την αρχή που βρίσκεται στον Ησαΐα 2:4 και σε πολλές χώρες φυλακίζονται λόγω της προσκολλήσεώς των στην Αγία Γραφή και λόγω της αυστηράς Χριστιανικής των ουδετερότητος. (Ιωάν. 15:19) Εν τούτοις, όταν φυλακίζονται γι’ αυτό τον λόγο στη Ρωσία ή αλλού, δεν παύουν να μελετούν την Αγία Γραφή.

*** g77 22/2 σ. 19 Η Θρησκεία στη Ρωσία ***

Σοβιετική Ένωσις και Θρησκεία

Πρόσφατα δημοσιεύθηκε στη Σοβιετική Ένωσι ένα νέο σχέδιο συντάγματος. Στο Άρθρο 52 λέγει: «Όλοι οι πολίτες θ’ αναγνωρίζουν την ελευθερία της συνειδήσεως, δηλαδή, το δικαίωμα να ομολογή κανείς οποιαδήποτε θρησκεία και να τελή θρησκευτικές τελετές, ή να μην ομολογή καμμιά θρησκεία και να προάγη την προπαγάνδα του αθεϊσμού. Η διέγερσις εχθρότητος και μίσους για θρησκευτικούς λόγους θα απαγορεύεται.» Το προσφάτως δημοσιευθέν σχέδιο συντάγματος υπεβλήθη στο Ανώτατο Σοβιέτ για μελέτη αυτό το φθινόπωρο.

*** g78 8/1 σ. 29 Ματιές στον Κόσμο ***