Λίγες μέρες απομένουν για τον ερχομό των Χριστουγέννων και όλες οι επιχειρήσεις προετοιμάζονται πυρετωδώς. Στολισμοί καταστημάτων, έκδοση φυλλαδίων και διαφημιστικά σποτάκια «μονοπωλούν» το ενδιαφέρον των καταναλωτών προσπαθώντας να κεντρίσουν το ενδιαφέρον τους.

Και ξαφνικά, εκεί που όλα κυλούσαν σύμφωνα με το πρόγραμμα, βλέπεις το όνομα της επιχείρησής σου να φιγουράρει σε πρωτοσέλιδο εφημερίδας μα δυστυχώς δεν είναι για καλό, ίσα ίσα το αντίθετο. Καταφέρεται ενάντια στην επιχείρησή σου…και σκέφτεσαι: Ήταν ανάγκη να συμβεί αυτό χρονιάρες μέρες;

Στον χώρο της προσωπικής ανάπτυξης υπάρχει ένα ρητό σύμφωνα με το οποίο «10% έχει σημασία τι σου συμβαίνει και 90% το πως αντιδράς εσύ σε αυτό». Και ένα από αυτά που σίγουρα απεύχεσαι να σου συμβεί χρονιάρες μέρες είναι τα αρνητικά δημοσιεύματα και η αρνητική κριτική γενικότερα. Σε παλιότερο άρθρο μου είχα αναφερθεί στο πως μια αρνητική κριτική μπορεί να μετατραπεί σε εργαλείο ανάπτυξης. Και αυτό το διάστημα δεν υπάρχει καλύτερο παράδειγμα εφαρμογής του παρά αυτό #apotaLIDL.

Κατά καιρούς η LIDL μονοπωλεί το θέμα πολλών φυσικών αλλά κυρίως ψηφιακών συζητήσεων στα social media άλλες φορές με θετικά για αυτήν σχόλια και άλλες με αρνητικά. Επιλογές αντίδρασης και προσπάθειας «ελέγχου» της εμφάνισης αρνητικών κριτικών υπάρχουν, ειδικότερα αν είσαι μεγάλη και πολυεθνική εταιρεία: Δελτία τύπου ως απάντηση, δημοσίευση στατιστικών στοιχείων και μελετών, διαφημιστικές καμπάνιες με τα «επιχειρήματά» σου, προσπάθεια «εκφοβισμού» μέσω μηνύσεων και ασφαλιστικών μέτρων κλπ. Είναι όμως αποτελεσματικοί τρόποι άμυνας οι παραπάνω; Έχουν κάποιο ουσιαστικό και μόνιμο αποτέλεσμα ή μήπως είναι σαν να αντιμετωπίζουμε μια Λερναία Ύδρα; Μήπως κάθε φορά που αντιμετωπίζουμε επιτυχώς τη μια εμφανίζεται αμέσως μια άλλη;

Αντιλαμβανόμενοι στη LIDL ότι η προσπάθεια αποφυγής ή ελέγχου της κριτικής είναι επιεικώς ουτοπική αποφάσισαν ότι από τη στιγμή που δεν μπορούν με κάποιο τρόπο να επηρεάσουν την πηγή, να επικεντρώσουν τις προσπάθειές τους σε κάτι που μπορούν να επηρεάσουν. Και αυτό δεν είναι άλλο από την επίδραση και τον αντίκτυπο που θα έχει η όποια κριτική δεχθούν στο καταναλωτικό κοινό. Έτσι, διοχετεύοντας τη δημιουργικότητα στη σωστή κατεύθυνση «απάντησαν» με ένα ευρηματικό τρόπο, μετέτρεψαν οποιαδήποτε αναφορά της φράσης «από τα LIDL» στα social  σε κοινωνική προσφορά προσφέροντας 10 μερίδες φαγητού στην Οργάνωση “Μπορούμε” για κάθε αναφορά της φράσης «από τα LIDL που γίνεται στα social,  δείχνοντας όχι μόνο ότι δεν έχουν καμιά διάθεση «φίμωσης» αλλά τουναντίον ότι είναι ανοιχτοί στην κριτική την οποία και επικροτούν.

Ως αποτέλεσμα, ένας καταιγισμός μηνυμάτων και αναφορών κατέκλυσαν τα social προβάλλοντας ή σχολιάζοντας τη συγκεκριμένη κίνηση άλλοτε επικροτώντας και άλλοτε κατακρίνοντάς την. Ε και; θα μου πείτε, ποιο ήταν το κέρδος της υπόθεσης, πάλι υπάρχουν αρνητικά σχόλια για την εταιρία. Ναι σύμφωνοι υπάρχουν, μόνο που αυτή τη φορά σε κάθε αρνητικό σχόλιο δεν απαντούσε πλέον η ίδια η εταιρεία αλλά ο ίδιος ο καταναλωτής τον οποίο είχε κερδίσει η LIDL απευθυνόμενη απευθείας στο συναίσθημά του. Κατάφερε έτσι όχι μόνο να απαντήσει αλλά και να δημιουργήσει νέους υποστηρικτές έτοιμους να την υπερασπιστούν.

Επιλέγοντας να μην ασχοληθούμε με την πηγή του προβλήματος και με αυτό που ήδη έχει γίνει αλλά με το δέκτη και με το πως μπορεί να αντιδράσει αυτός σε αυτό, έχουμε την ικανότητα να αποστασιοποιηθούμε προσωρινά από το πρόβλημα, να λειτουργήσουμε με ψυχραιμία και να δώσουμε την ευκαιρία στη δημιουργική μας σκέψη να μας οδηγήσει στη λύση.

http://www.epixeiro.gr/article/72346