Ο «Χριστιανός» Αυτοκράτορας Θεοδόσιος Β΄, με την έκδοση διαταγμάτων που αφορούσαν την πόλη της Αθήνας (438 Κ.Χ.), κατάργησε τις ειδωλολατρικές τελετουργίες και μυστήρια, και έκλεισε τους ειδωλολατρικούς ναούς. Στη συνέχεια, αυτοί οι ναοί μπορούσαν να μετατραπούν σε Χριστιανικές εκκλησίες. Το μόνο που απαιτούνταν για την επιτυχή μετατροπή κάποιου ναού ήταν να τον εξαγνίσουν τοποθετώντας σε αυτόν ένα σταυρό!

Ένας από τους πρώτους ναούς που μετατράπηκαν ήταν ο Παρθενώνας. Η ανακαίνιση που έλαβε χώρα προκειμένου να γίνει ο Παρθενώνας κατάλληλος για χρήση ως «Χριστιανικός» ναός ήταν μεγάλης έκτασης. Από το 869 Κ.Χ., χρησίμευε ως η μητρόπολη της Αθήνας. Αρχικά, ο Παρθενώνας τιμούνταν ως ο ναός της «Αγίας Σοφίας». Αυτό θα μπορούσε να αποτελεί σκόπιμη υπενθύμιση του ότι ο αρχικός «ιδιοκτήτης» του ναού, η Αθηνά, ήταν η θεά της σοφίας. Αργότερα, αφιερώθηκε στην «Παναγία την Αθηνιώτισσα». Έπειτα από οχτώ αιώνες χρήσης από τους Ορθοδόξους, ο ναός μετατράπηκε σε Καθολική εκκλησία. Αυτή η θρησκευτική «ανακύκλωση» του Παρθενώνα συνεχίστηκε όταν, το 15ο αιώνα, οι Οθωμανοί Τούρκοι τον μετέτρεψαν σε τζαμί.

Σήμερα, ο Παρθενώνας, ο αρχαίος δωρικός ναός της Αθηνάς Παρθένου, της θεάς της σοφίας, δεν είναι παρά ένα αριστούργημα της ελληνικής αρχιτεκτονικής που το επισκέπτονται χιλιάδες τουρίστες.