Όσο έξυπνος κι αν είναι ο άνθρωπος, ή νομίζει πως είναι, χρειάζονται πολλά περισσότερα για να ξεπεράσει την άκρατη επινοητικότητα της Μητέρας Φύσης.
Επίσης, πρόκειται για την κλασική περίπτωση, όπου όσο κι αν μαθαίνουμε για τον κόσμο γύρω μας, εκείνη έχει ακόμα τη δύναμη να μας καταπλήσει.
Ορισμένες από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις προέρχονται από τα πιο μικρότερα πράγματα. Για παράδειγμα, ορισμένοι από τους πιο απίστευτους οργανισμούς στον πλανήτη είναι συχνά μικροσκοπικά έντομα και άλλα μικροβιακά πλάσματα, παρά κάποια άλλα τεράστια, επιφανειακά πιο εκλεπτυσμένα ζώα που ελκύουν τους περισσότερους επισκέπτες στο ζωολογικό κήπο.
Από την άλλη πλευρά πολλά από τα πιο εντυπωσιακά φυσικά φαινόμενα συμβαίνουν στην μεγαλύτερη πλευρά της κλίμακας, όπως όταν ένας σεισμός κυριολεκτικά αλλάζει το σχήμα της γης για πάντα ή -όπως με τη σχετικά πρόσφατη Ισλανδική πανωλεθρία- όταν η στάχτη από ένα και μόνο ηφαίστειο μπορεί να προκαλέσει το χάος σε μία ολόκληρη ήπειρο.
Αλλά τα καλύτερα είναι και τα πιο περίεργα, τα «τέρατα της φύσης» που κάποιοι επιστήμονες μπορούν να εξηγήσουν πολύ εύλογα και λογικά αν και οι περισσότεροι από εμάς (αυτό υποθέτουμε…) δεν πολυνοιάζονται.
H αλήθεια είναι πως μας αρέσει η μαγεία, το μυστήριο, η ατόφια ανεξήγητη φύση της… Φύσης, και προτιμούμε να μείνουμε μόνοι για να την απολαύσουμε. Εξερευνήστε μαζί μας 10 από τα πιο περίεργα φυσικά φαινόμενα.
Old Faithful
Το Yellowstone, ο πιο διάσημος θερμοπίδακας του κόσμου, ονομάζεται έτσι λόγω της εκπληκτικής συνέπειας του να εκρήγνυται εκτοξεύοντας ζεματιστό νερό. Σχεδόν κάθε μία ώρα, πάνω από 38.200 γαλόνια καυτού νερού εκτοξεύονται στον αέρα, ψηλότερα από 30 μέτρα, πριν πέσουν στον ποταμό Firehole.
Ανακαλύφθηκε το 1870 και από τότε έχουν καταγραφεί περισσότερες από 30.000 εκρήξεις. Οι επισκέπτες έχουν καμιά φορά δοκιμάσει να κάνουν την μπουγάδα τους εκεί, με τα λινά και βαμβακερά υλικά να καθαρίζονται αποτελεσματικά από το ζεστό νερό, αν και τα μάλλινα συχνά καταστρέφονται σε σημείο που να μην φτιάχνονται.
Kelimutu
Το βασικό θέαμα της Ινδονησίας αποτελείται από τρεις εκπληκτικές κρατηριακές λίμνες με τα απίθανα ποικίλα χρώματά τους. Βρίσκονται στην κορυφή ενός 1.639 μέτρων ηφαιστείου στο νησί Φλόρες, με τις τρεις λίμνες να αλλάζουν χρώμα συχνά, ανάλογα με την εποχή και τα μεταλλικά τους στοιχεία.
Τυπικά η Tiwu Ata Polo, Η Λίμνη των Μαγεμένων Ανθρώπων και η Tiwu Nuwa Muri, Η Λίμνη των Νέων Αντρών και των Παρθένων, έχουν χρώμα βαθύ κοκκινοκαφέ ή πράσινο. Πιο δυτικά από αυτές βρίσκεται η Tiwu Ata Mbupu, Η Λίμνη των Ηλικιωμένων, που είναι συνήθως πιο μπλε.
Surtsey
Στις 10:00 η ώρα, ένα Αυγουστιάτικο πρωινό του 1883, το Ιαπωνέζικο νησί του Κρακατόα εξαφανίστηκε για πάντα από μία και μόνο βίαιη έκρηξη. Ακριβώς 80 χρόνια αργότερα, μετά από μία σειρά λιγότερων τρομακτικών ηφαιστειακών εκρήξεων κάτω από τη θάλασσα νότια της Ισλανδίας, αναδύθηκε από το πουθενά το νησί Surtsey.
Μέσα σε δύο ημέρες μεγάλες ποσότητες λάβας είχαν βγει στην επιφάνεια του νέου νησιού, φτάνοντας το ένα τρίτο του μιλίου από τη μία άκρη στην άλλη. Πλέον ένα μοναδικό Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Unesco, η ευαίσθητη νέα οικολογία του είναι λογικό πως απαγορεύεται να δεχθεί επισκέπτες, εκτός από τους εξουσιοδοτημένους επιστημονικούς ερευνητές.
Νεκρά Θάλασσα
Οι φωτογραφίες δείχνουν τουρίστες που ξαπλώνουν στο νερό διαβάζοντας μία μεγάλου σχήματος εφημερίδα και το τρικ είναι ευχάριστα απλό έτσι και θελήσετε να το δοκιμάσετε οι ίδιοι. Με 25% αλάτι, το κανονικό θαλασσινό νερό περιέχει μόλις 4-6, κανένα ψάρι δεν μπορεί να ζήσει σ’ αυτή, ενώ η αυξημένη πυκνότητά της το κάνει πανεύκολο να επιπλεύσει κανείς.
Η εξάτμιση του νερού κρατάει την αλμυρότητα υψηλά, με την Νεκρά Θάλασσα να μην είναι μόνο το χαμηλότερο μέρος στον πλανήτη, αλλά και ένα από τα πιο ζεστά. Αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς, αποτελεί μέρος του Great Rift Valley, το οποίο υπάρχει περίπου εδώ και 70 εκατομμύρια χρόνια, και η ηλικίας περίπου 12 χιλιάδων ετών Νεκρά Θάλασσα είναι νεαρή μπροστά του.
Απολιθωμένο Δάσος
To θέαμα αποτελείται από μία από τις μεγαλύτερες συλλογές από απολιθωμένα δέντρα, κυρίως Araucarioxylon arizonicum, ένα αρχαίο είδος κωνοφόρου, που έχουν μεταλλοποιηθεί σε χαλκηδόνιο και χαλαζία. Μόριο με μόριο το ξύλο αντικαθίσταται από την πέτρα, κυρίως πυριτία, αλλά τα ίχνη στοιχείων όπως το σίδηρο και το θειάφι, προσφέρουν το χαρακτηριστικό ιρίδισμα και χρώμα.
Giant’s Causeway
Το μοναδικό Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ιρλανδίας είναι ένα γιγαντιαίο βασάλτινο πλέγμα που εξαπλώνεται μέσα στη θάλασσα και από αποτελείται από 38.000 πέτρινους κίονες που έχουν δημιουργηθεί από το γρήγορο πάγωμα της λάβας από μία ηφαιστειακή έκρηξη που συνέβη πριν από περισσότερα από 60 εκατομμύρια χρόνια. Δεν χρειάζεται να σας πούμε, πως δεν είναι αυτό που θα σας πουν οι ντόπιοι. Προτιμούν μία ιστορία για ένα μύθο.
Σ’ αυτή την περίπτωση είναι εκείνος του περίφημου Φιον ΜακΚαμχέιλ (επίσης γνωστός ως Φιν ΜακΚούλ). Όπως λέγεται το δημιούργησε αυτό πετώντας μεγάλα κομμάτια μίας βουνοπλαγιάς με σκοπό να δημιουργήσει ένα πέτρινο μονοπάτι για να φτάσει στην αγαπημένη του στο νησί των Hebrides, Στάφα, ή να περπατήσει μέχρι τη Σκωτία και να παλέψει με τον Σκωτσέζο κολοσσό, Μπέναντονερ.
Pitch Lake
Μία από τις μεγαλύτερες ατραξιόν του Τρινιντάντ είναι πιθανότατα και η πιο άσχημή της, μία ζοφερή, «απειλητική» λίμνη που είναι γεμάτη όχι με φρέσκο νερό, αλλά αντίθετα με ένα μείγμα από βιτούμιο, άργιλο και αλατόνερο.
Καλύπτοντας περισσότερο από 40 εκτάρια, έχει εξορυχθεί για άσφαλτο από τον 16ο αιώνα και τον εξερευνητή Σερ Γουόλτερ Ράλεϊ που πρώτος πήρε δείγματα για να στεγανοποιήσει το καράβι του.
Όπως μία κανονική λίμνη, η επιφάνεια της κυματίζει, όμως δεν υπάρχει καμία ένδειξη ζωής εκεί κάτω στη λάσπη, εκτός από το είδος των περίεργων μικροοργανισμών που ειδικεύονται να επιβιώνουν σε γεωχημικά απαιτητικές συνθήκες που είναι επιζήμιες στην πλειοψηφία των ειδών.
General Sherman
Εξαιρώντας τους μύκητες και τους οργανισμούς που δημιουργούν αποικίες όπως οι κοραλλιογενείς ύφαλοι, η περίφημη Γιγάντια Σεκόγια («sequoiadendron giganteum» ή αλλιώς «Wellingtonia») είναι το γηραιότερο πράγμα που υπάρχει σ’ αυτό τον πλανήτη.
Υπολογίζεται πως είναι ηλικίας μεταξύ 23 και 27 αιώνων, με τον κόρμό του μόνο να υπολογίζεται πως περιέχει 1.472 κυβικά μέτρα ξύλου. Σχεδόν 84 μέτρα ψηλό, έχει 11 μέτρα διάμετρο στη βάση του, ενώ η κορώνα του εκτείνεται σε μεγαλύτερη από 32 μέτρα απ’ άκρη σ’ άκρη. Το 2006 έχασε ένα κλαδί και όταν αυτό έπεσε στο έδαφος, μετρήθηκε πως είχε διάμετρο δύο μέτρα ενώ το μήκος του ήταν 30 μέτρα.
Σπήλαια Dachstein
Κομμάτι ενός δικτύου 240 χιλιομέτρων από τούνελ και σπήλαια, οι περίφημες παγωμένες σπηλιές της Αυστρίας βρίσκονται στην περιοχή κοντά στη λίμνη Χάλστατ. Βαθιά κάτω από γη, παγωμένες κολώνες που λάμπουν ενώνονται για να συνθέσουν ένα τεράστιο παγωμένο καθεδρικό, που οι κοιλότητες και οι αψίδες του δημιουργούνται από τον αέρα που λιώνει κομμάτια του πάγου. Ακόμα πιο βαθιά μέσα στο σύμπλεγμα υπάρχει ένας τεράστιος παγετώνας.
Πολλά από τα διακοσμητικά χαρακτηριστικά είναι τα ίδια με τους συμβατικούς σταλακτίτες και σταλαγμίτες, μολονότι είναι λιγότερο ανθεκτικοί ειδικά όταν ο αριθμός των επισκεπτών είναι μεγάλος, κάτι που ανεβάζει την θερμοκρασία του περιβάλλοντος.
Aurorae
Ορατό συνήθως σε «extreme» νότια και βόρεια γεωγραφικά πλάτη, και μόνο περιστασιακά, το Νότιο και Βόρειο Σέλας είναι ανάμεσα στα πιο όμορφα και μυστηριώδη από τα ουράνια φαινόμενα.
Σπάνια το έχουν μαγνητοσκοπήσει ικανοποιητικά με κάμερα, και έτσι η εμπειρία να το δείτε οι ίδιοι είναι μία ανεκτίμητη εμπειρία. Η Aurora Borealis είναι το αποτέλεσμα της έκλυσης των φωτονίων της Γης ψηλά στην ατμόσφαιρα, που αυτά με τη σειρά τους… ενθουσιάζονται από την σύγκρουσή τους με τους ηλιακούς ανέμους που κινούνται στο μαγνητικό πεδίο της Γης. Οι εκλύσεις φωτονίων συνήθως παράγουν πράσινες ή κόκκινες εκλάμψεις, ενώ αυτά του αζώτου παράγουν μπλε ή κόκκινες.
Πηγή: otherside.gr
