Μπορεί να κάνει τον ασθενή να “ακούει φωνές”, να φαντάζεται πράγματα που δεν υπάρχουν μπροστά του ή να πιστεύει ότι οι άλλοι άνθρωποι ελέγχουν τις σκέψεις του. Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να είναι πολύ σοβαρά και συχνά οδηγούν σε ακανόνιστη συμπεριφορά.

Δεν υπάρχει θεραπεία, αλλά η αντιμετώπιση με κάποια φαρμακευτική ή άλλη αγωγή μπορεί συνήθως να θέσει υπό έλεγχο τα πιο σοβαρά συμπτώματα.

Τι προκαλεί την σχιζοφρένεια;

Η ακριβής αιτία δεν είναι γνωστή, αλλά οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι τόσο τα γονίδια όσο και το περιβάλλον παίζουν συνδυαστικά σημαντικό ρόλο. Στο εσωτερικό του εγκεφάλου, τα επίπεδα της ντοπαμίνης (χημικός αγγελιοφόρος) και του γλουταμικού οξέος μπορεί να είναι εκτός ισορροπίας σε άτομα με σχιζοφρένεια. Και οι δομές του εγκεφάλου μπορεί επίσης να παρουσιάζουν σημαντικές ανωμαλίες.

Για παράδειγμα, μαγνητικές τομογραφίες σε εγκεφάλους από πανομοιότυπα δίδυμα δείχνουν ότι οι γεμάτες υγρό “κοιλίες” είναι μεγαλύτερες στο άτομο με σχιζοφρένεια, σε σύγκριση με τον δίδυμο αδερφό του που δεν έχει την ασθένεια. Τα επίπεδα δραστηριότητας μπορεί επίσης να είναι υψηλότερα ή χαμηλότερα από το κανονικό σε ορισμένες περιοχές ενός εγκεφάλου με σχιζοφρένεια.

Συμπτώματα

Συνήθως, ο εσωτερικός κόσμος και η συμπεριφορά του ατόμου με σχιζοφρένεια παρουσιάζει αξιοσημείωτες αλλαγές. Μερικές αλλαγές στην συμπεριφορά μπορεί να περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

– Κοινωνική απόσυρση
– Αποπροσωποποίηση (αίσθηση ότι όλα είναι εξωπραγματικά, μπερδεμένα, σαν να βρίσκεται το άτομο σε μια ονειρική κατάσταση), που μερικές φορές συνοδεύεται από έντονο άγχος
– Απώλεια της όρεξης
– Έλλειψη προσωπικής υγιεινής
– Αυταπάτες
– Ψευδαισθήσεις (ακούει ή βλέπει πράγματα που δεν υπάρχουν)
– Η αίσθηση ότι οι πράξεις του και οι σκέψεις του ελέγχονται από “εξωτερικές” δυνάμεις
– Αποδιοργανωμένη ομιλία
– Δυσκολία στην εξωτερίκευση συναισθημάτων
– Αδυναμία αίσθησης χαράς/ικανοποίησης
– Δυσκολία στην συγκράτηση πληροφοριών στην εξέλιξη μιας συζήτησης
– Δεν θυμάται ακόμα και απλές, καθημερινές υποχρεώσεις
– Κατάθλιψη και τάση προς αυτοκτονία

Ένα άτομο με σχιζοφρένεια μπορεί να μην παρουσιάζει καμία εξωτερική αλλαγή που να δείχνει ότι είναι άρρωστο.

Η σχιζοφρένεια επηρεάζει τους άνδρες και τις γυναίκες με τον ίδιο ρυθμό και εμφανίζεται σχεδόν εξίσου σε όλες τις δημογραφικές ομάδες σε όλο τον κόσμο.

Τα συμπτώματα αρχίζουν συνήθως μεταξύ των ηλικιών 16 και 30 ετών. Η έναρξη τείνει να είναι νωρίτερα στους άνδρες παρά στις γυναίκες.

Η σχιζοφρένεια σπάνια αρχίζει κατά την παιδική ηλικία ή μετά την ηλικία των 45.

Τα άτομα με ιστορικό σχιζοφρένειας στην οικογένειά τους μπορεί να έχουν υψηλότερο κίνδυνο για την ασθένεια.

πηγή