Ρέγγα, βακαλάος, κυπρίνος, κοκκινόψαρο και σολομός είναι μεταξύ αυτών

Πόσο σημαντική είναι η διατροφή μας… Μια νέα μελέτη από το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Chalmers στη Σουηδία έρχεται να ρίξει φως στη σχέση μεταξύ ψαριών και καλύτερης μακροπρόθεσμης νευρολογικής υγείας. Η πρωτεΐνη μικραλβουμίνη που εμπεριέχεται σε μεγάλες ποσότητες σε αρκετά ψάρια, έχει διαπιστωθεί ότι συντελεί στην πρόληψη του σχηματισμού συγκεκριμένων πρωτεϊνικών δομών που σχετίζονται άμεσα με τη νόσο Πάρκινσον. Τα ψάρια είναι γνωστό ότι συντελούν σε βελτίωση των γνωστικών λειτουργιών του ανθρώπου. Τα ω-3 και ω-6 λιπαρά οξέα που εμπεριέχουν, πιστεύεται ότι ευθύνονται για τις ευεργετικές ιδιότητες των ψαριών. Ωστόσο, τα μέχρι σήμερα διαθέσιμα επιστημονικά δεδομένα δεν είναι ξεκάθαρα. Έτσι οι Σουηδοί ερευνητές κατάφεραν να αποδείξουν ότι η μικραλβουμίνη παίζει ρόλο στον συσχετισμό.

Σε άρθρο του Scientific Reports, οι επιστήμονες εξηγούν ότι ένα από τα χαρακτηριστικά της νόσου Πάρκινσον είναι ο σχηματισμός της πρωτεΐνης α-συνουκλεΐνης, γνωστής και ως «πρωτεΐνη της νόσου Πάρκινσον». Η μικραλβουμίνη μπορεί να σχηματίσει αμυλοειδείς δομές που προσδένονται στην α-συνουκλεΐνη. Έτσι, η μικραλβουμίνη «καθαρίζει» την α-συνουκλεΐνη και τη χρησιμοποιεί για τους δικούς της σκοπούς, προλαμβάνοντας έτσι τον σχηματισμό πιθανός επιβλαβών αμυλοειδών πρωτεϊνών μετέπειτα.

«Η μικραλβουμίνη εν ολίγοις συλλέγει την πρωτεΐνη της νόσου Πάρκινσον και εμποδίζει έτσι τη συσσώρευση της», εξηγεί η Περνίλλα Βιττουγκ-Σταφσεντ, καθηγήτρια και επικεφαλής του Τμήματος Βιολογίας στο σουηδικό πανεπιστήμιο. Με την μικραλβουμίνη να είναι εν αφθονία σε συγκεκριμένα είδη ψαριών, και την αύξηση των ψαριών στη διατροφή μας, ενδεχομένως να είναι ένας απλός τρόπος πρόληψης της νόσου Πάρκινσον. Ρέγγα, βακαλάος, κυπρίνος, κοκκινόψαρο και σολομός, είναι μεταξύ των ειδών που βρίθουν σε μικραλβουμίνη. Ωστόσο, η περιεκτικότητά τους στη συγκεκριμένη πρωτεΐνη παρουσιάζει διακυμάνσεις κατά τη διάρκεια του έτους. «Τα ψάρια είναι συνήθως πιο θρεπτικά στο τέλος του καλοκαιριού, λόγω της αυξημένης μεταβολικής δραστηριότητας. Τα επίπεδα της μικραλβουμίνης είναι υψηλότερα στα ψάρια μετά το καλοκαίρι, άρα μπορεί να έχει λογική η αύξηση της κατανάλωση ψαριών το φθινόπωρο», συμπληρώνει η Ναταλι Σιρς, επίκουρη καθηγήτρια στο Τμημα Βιολογίας και Βιολογικής Μηχανικής του Πανεπιστημίου Chalmers.