Μπορεί να φαντάζει απλό και εύκολο, αλλά τους αρχαιολόγους τους απασχολεί εδώ και χρόνια…Το ερώτημα που δεν μπορούν να απαντήσουν – ή μάλλον ένα ακόμη από τα ερωτήματα που δεν μπορούν να απαντήσουν- αφορά τα μονολιθικά αγάλματα Μοάι που έχουν βρεθεί στο Νησί Πάσχα και το πως οι αρχαίοι σμιλευτές τους κατάφεραν να ισορροπήσουν στα κεφάλια αυτών ένα ξεχωριστό κομμάτι που μοιάζει με καπέλο και ονομάζεται «πουκάο».

Μια ομάδα ερευνητών πάντως υποστήριξε πως ίσως να βρίσκεται πολύ κοντά στη λύση του αινίγματος, χωρίς όμως να μπορεί να απολύσει καμία άλλη θεωρία που έχει διατυπωθεί.

Τα ιδιαίτερα αγάλματα Μοάι

Το Νησί Πάσχα ή Rapa Nui, στα πολυνησιακά, βρίσκεται μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα δυτικά της Νοτίου Αφρικής και το πιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του, είναι τα 887 μονολιθικά αγάλματα, τα Μοάι. Τα αγάλματα αναπαριστούν ανδρικές φιγούρες ύψους 10μ και έχουν βάρος έως και 80 τόνων. Είναι φτιαγμένα από ηφαιστειακή στάχτη και δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν πως εξυπηρετούσαν κάποιον ιερό σκοπό για τους πρώτους κατοίκους του νησιού. Εκτιμάται μάλιστα πως ίσως να ήταν το «μέσο» για την επαφή τους με τους θεούς.

Κάποια εκ των αγαλμάτων φέρουν στην κορυφή τους το πουκάο- καπέλο- το οποίο δεν είναι ενιαίο με το κεφάλι που αναπαρίσταται στο άγαλμα αλλά μια ξεχωριστή δημιουργία.

Το ερωτήματα λοιπόν, τα οποία προβληματίζουν τους αρχαιολόγους αφορούν τόσο τη μέθοδο που χρησιμοποιήθηκε για να γίνει η τοποθέτηση- δεδομένου του ύψους των αγαλμάτων και του βάρους του πουκάο- και φυσικά το πως κατάφεραν να το ισορροπήσουν δεδομένων των αντικειμενικών δυσκολιών.

Μια ακόμη θεωρία αλλά καμία απάντηση

Μια νέα θεωρία θέλει τα πουκάο να έχουν τοποθετηθεί στα κεφάλια των αγαλμάτων με τη χρήση ράμπας. Όπως ανέφερε το Live Science, η ερευνητική ομάδα που ασχολήθηκε με το θέμα, χρησιμοποίησε απλά μοντέλα της φυσικής επιστήμης προκειμένου να υπολογίσει τη δύναμη και τη ροπή που απαιτείται για την τοποθέτηση των «καπέλων» και εφάρμοσαν διαφορετικά τεχνικές μέχρι να φθάσουν στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Μια από αυτές ήταν να κυλήσουν του πουκάο στη θέση τους με τη βοήθεια ράμπας η οποία ξεκινούσε από το έδαφος και έφτανε μέχρι την κορυφή του αγάλματος, ενώ χρησιμοποίησαν και έναν τροχαλία για να διευκολύνουν την κύλιση.

Ο ένας εκ των συγγραφών της μελέτης, ο Σιν Χίξον -προπτυχιακός φοιτητής στην αρχαιολογία και τη γεωλογία στο Πανεπιστήμιο του Όρεγκον- παρουσίασε τα ευρήματα της ερευνητικής ομάδας στο 80ο Ετήσιο Συνέδριο της Αρχαιολογικής Εταιρείας της Αμερικής ενώ όπως υποστήριξε η συγκεκριμένη μέθοδος είναι εύκολη, δεν απαιτεί περίτεχνα εργαλεία και υλικά και μπορούσε να εφαρμοστεί με μόλις δέκα άτομα.

Όπως συμπλήρωσε δε, κάποια εκ των χαρακτηριστικών των αγαλμάτων υποστηρίζουν τη θεωρία της κύλισης για την τοποθέτηση των πουκάο άλλα χαρακτηριστικά των αγαλμάτων και των πουκάο, «υποστηρίζουν» τη θεωρία.

Παρ ‘όλα αυτά, Hixton παραδέχθηκε ότι η έρευνα δεν είναι απολύτως πειστική και φυσικά δεν μπορεί να αποκλείσει άλλες θεωρίες που έχουν διατυπωθεί σχετικά με την πιθανή μέθοδο τοποθέτησης των «καπέλων» στα αγάλματα.

Έτσι οι έρευνες, συνεχίζονται και για αυτό και για όλα τα άλλα μυστικά που κρύβουν τα συγκεκριμένα αγάλματα

www.huffingtonpost.gr