ΤΙ ΤΡΑΓΙΚΗ ειρωνεία! Ακόμα και όταν κινδυνεύουν να χάσουν τη δουλειά τους, το σπίτι τους, ως και τη σύνταξή τους, πολλοί άνθρωποι διακατέχονται ακόμα από την εμμονή να αγοράσουν ό,τι χωράει ο νους.

Τέτοια άτομα είναι εύκολα θύματα των διαφημιστών, που με τις δελεαστικές τους εκστρατείες μάρκετινγκ μας λένε ότι πρέπει οπωσδήποτε να αποκτήσουμε μεγαλύτερο σπίτι, καλύτερο αυτοκίνητο και επώνυμα ρούχα. Δεν έχετε μετρητά; Δεν πειράζει—έχετε κάρτα! Για πολλούς, το ζητούμενο είναι να φαίνονται ευκατάστατοι, ακόμα και αν είναι χρεωμένοι μέχρι το λαιμό.

Βέβαια, αργά ή γρήγορα το όνειρο τελειώνει. «Το να αγοράζετε φανταχτερά πράγματα με πίστωση για να συντηρείτε την εικόνα και την αίσθηση του επιτυχημένου μοιάζει με το να καπνίζετε κρακ για να σας φτιάξει το κέφι», λέει το βιβλίο Επιδημία Ναρκισσισμού (The Narcissism Epidemic). «Και τα δύο σε πρώτη φάση είναι φτηνά και φέρνουν αποτελέσματα—αλλά μόνο για λίγο. Μακροπρόθεσμα, και τα δύο σάς αφήνουν άφραγκους και καταρρακωμένους».

Η Αγία Γραφή καταδεικνύει πόσο ανόητη είναι «η αλαζονική επίδειξη των μέσων διαβίωσης κάποιου». (1 Ιωάννη 2:16) Η αλήθεια είναι ότι η ψύχωση με τα αποκτήματα αποσπά την προσοχή μας από εκείνα ακριβώς τα πράγματα που μετράνε περισσότερο στη ζωή—και που δεν αγοράζονται με χρήματα. Προσέξτε τρία παραδείγματα.

1. ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ

Η Μπριάν, μια έφηβη από τις Ηνωμένες Πολιτείες, νιώθει ότι ο πατέρας της ρίχνει όλο το βάρος στη δουλειά του και στα χρήματα που βγάζει. «Έχουμε ό,τι χρειαζόμαστε και με το παραπάνω», λέει, «αλλά ο μπαμπάς μου δεν είναι ποτέ σπίτι γιατί όλη την ώρα ταξιδεύει. Καταλαβαίνω ότι λείπει λόγω της δουλειάς του, αλλά δεν παύει να έχει και μια οικογένεια πίσω του!»

Σκεφτείτε: Για ποια πράγματα μπορεί να μετανιώσει κάποια μέρα ο πατέρας της Μπριάν; Δίνοντας υπερβολική έμφαση στα υλικά πράγματα, πώς επηρεάζει τη σχέση του με την κόρη του; Τι χρειάζεται η οικογένειά του περισσότερο από τα χρήματα;

Γραφικές αρχές για σκέψη:

• «Η ρίζα όλων των κακών είναι η φιλαργυρία. Το χρήμα μερικοί το επιθύμησαν τόσο πολύ, ώστε . . . πλήγωσαν τον εαυτό τους με βάσανα πολλά».—1 Τιμόθεο 6:10, Η Αγία Γραφή, Μετάφραση από τα Πρωτότυπα Κείμενα.
• «Καλύτερα ένα πιάτο λαχανικά όπου υπάρχει αγάπη παρά ένας ταύρος θρεμμένος στο παχνί και συνάμα μίσος».—Παροιμίες 15:17.

Συμπέρασμα: Η οικογενειακή ενότητα δεν αγοράζεται με χρήματα. Αυτή έρχεται μόνο αν περνάτε χρόνο με την οικογένειά σας και τους δίνετε απλόχερα αγάπη και προσοχή.—Κολοσσαείς 3:18-21.

2. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ

«Η μαμά μου μού λέει συνέχεια ότι πρέπει να παντρευτώ έναν άντρα με λεφτά αλλά να μάθω και ένα επάγγελμα ώστε να είμαι εξασφαλισμένη για κάθε ενδεχόμενο», λέει η 17χρονη Σάρα. «Μου φαίνεται ότι το μόνο πράγμα που έχει στο μυαλό της είναι από πού θα της έρθουν τα επόμενα λεφτά».

Σκεφτείτε: Όταν συλλογίζεστε το μέλλον, ποιες δικαιολογημένες έγνοιες έχετε; Πότε μια δικαιολογημένη έγνοια περνάει τα όρια και γίνεται υπερβολική ανησυχία; Πώς θα μπορούσε η μητέρα της Σάρας να δίνει πιο ισορροπημένο παράδειγμα όσον αφορά την άποψή της για την οικονομική εξασφάλιση;

Γραφικές αρχές για σκέψη:

• «Μη συσσωρεύετε για τον εαυτό σας θησαυρούς πάνω στη γη, όπου ο σκόρος και η σκουριά καταστρέφουν και όπου κλέφτες κάνουν διαρρήξεις και κλέβουν».—Ματθαίος 6:19.
• «Δεν γνωρίζετε ποια θα είναι η ζωή σας αύριο».—Ιακώβου 4:14.

Συμπέρασμα: Η συσσώρευση χρημάτων δεν σημαίνει εξασφαλισμένο μέλλον. Άλλωστε τα χρήματα είναι δυνατόν να κλαπούν—και δεν μπορούν να θεραπεύσουν τις ασθένειες ή να αποτρέψουν το θάνατο. (Εκκλησιαστής 7:12) Η Γραφή διδάσκει ότι η πραγματική ασφάλεια πηγάζει από τη γνώση για τον Θεό και το σκοπό του.—Ιωάννης 17:3.

3. ΑΙΣΘΗΜΑ ΠΛΗΡΟΤΗΤΑΣ

«Οι γονείς μου με έμαθαν να ζω απλά», λέει η 24χρονη Τάνια. «Η δίδυμη αδελφή μου και εγώ περάσαμε ευτυχισμένα παιδικά χρόνια, αν και τον περισσότερο καιρό είχαμε μόνο τα απολύτως απαραίτητα».

Σκεφτείτε: Γιατί ίσως είναι δύσκολο να μένετε ικανοποιημένοι με τα απολύτως απαραίτητα; Τι παράδειγμα δίνετε εσείς στα παιδιά σας όσον αφορά τη στάση σας απέναντι στα χρήματα;

Γραφικές αρχές για σκέψη:

• «Έχοντας διατροφή, ενδύματα και στέγη, θα είμαστε ικανοποιημένοι με αυτά».—1 Τιμόθεο 6:8.
• «Ευτυχισμένοι είναι εκείνοι που έχουν συναίσθηση της πνευματικής τους ανάγκης».—Ματθαίος 5:3.

Συμπέρασμα: Στη ζωή υπάρχουν σημαντικότερα πράγματα από τα χρήματα και από ό,τι μπορούν αυτά να αγοράσουν. Άλλωστε, αληθεύει αυτό που λέει η Γραφή: «Ακόμη και όταν έχει κανείς αφθονία, η ζωή του δεν είναι αποτέλεσμα των υπαρχόντων του». (Λουκάς 12:15) Η αλήθεια είναι ότι τη μεγαλύτερη ικανοποίηση στη ζωή τη νιώθουμε όταν βρίσκουμε τις απαντήσεις σε σημαντικά ερωτήματα όπως τα εξής:

• Γιατί βρισκόμαστε εδώ;
• Τι επιφυλάσσει το μέλλον;
• Πώς μπορώ να καλύψω τις πνευματικές μου ανάγκες;

Το Κλειδί της Ευτυχίας;
Το βιβλίο Επιδημία Ναρκισσισμού λέει: «Συνήθως, οι άνθρωποι που έχουν υλιστική νοοτροπία είναι πιο δυστυχισμένοι και καταρρακώνονται πιο εύκολα. Ακόμα και εκείνοι που απλώς φιλοδοξούν να αποκτήσουν περισσότερα χρήματα ταλαιπωρούνται από ψυχολογικά προβλήματα. Αλλά και η σωματική τους υγεία είναι πιο επιβαρημένη, καθώς παραπονιούνται συχνότερα για πονόλαιμο, πόνους στη μέση και πονοκεφάλους, ενώ έχουν και μεγαλύτερες πιθανότητες να πέσουν στο ποτό ή στα ναρκωτικά. Από ό,τι φαίνεται, το ανελέητο κυνήγι της οικονομικής εξασφάλισης φέρνει τους ανθρώπους σε θλιβερή κατάσταση».

«Μετατόπιση Αξιών»
«Τη δεκαετία του 1960 και στις αρχές της δεκαετίας του 1970, όταν ρωτούσαν τους φοιτητές για ποιους λόγους σπούδαζαν, οι περισσότεροι όριζαν ως πρώτιστη αξία το “να γίνουν μορφωμένοι άνθρωποι” ή το “να αναπτύξουν φιλοσοφία ζωής”. Ελάχιστοι μόνο δήλωναν ως κίνητρο το “να βγάλουν πολλά χρήματα”. Αρχίζοντας, όμως, από τη δεκαετία του 1990, οι περισσότεροι φοιτητές λένε ότι ο κυριότερος λόγος για την ακαδημαϊκή τους πορεία είναι “το να βγάλουν πολλά χρήματα” . . . Αυτή η μετατόπιση αξιών ανάμεσα στους φοιτητές παρατηρείται παράλληλα με μια κατακόρυφη αύξηση της κατάθλιψης, των αυτοκτονιών και άλλων ψυχολογικών προβλημάτων στην ίδια ομάδα».—Το Τίμημα του Προνομίου (The Price of Privilege), της Δρ Μάντλιν Λιβάιν.

«Αγοραθεραπεία»
Σύμφωνα με τη Δρ Μάντλιν Λιβάιν, τα ψώνια μπορούν να αποτελέσουν «αγοραθεραπεία», ένα γιατρικό που δίνει στους ανθρώπους μια κάποια παρηγοριά μέσα σε έναν κόσμο όπου η οικογένεια, η κοινωνία και η εκκλησία τούς έχουν απογοητεύσει. «Τα ψώνια είναι ένας τρόπος για να ελέγξουμε το περιβάλλον μας», γράφει η ίδια στο βιβλίο Το Τίμημα του Προνομίου. «Μας δίνουν τον έλεγχο στις συναλλαγές και μεταδίδουν στον αγοραστή ένα αίσθημα δύναμης. Πρόκειται όμως για απατηλή δύναμη . . . Την πραγματική δύναμη την έχουν οι μεγάλες εταιρίες και οι διαφημιστές τους, οι οποίοι πληρώνονται για να περνούν το μήνυμα ότι τα καταναλωτικά αγαθά μεταδίδουν μαγικές και προστατευτικές δυνάμεις στους αγοραστές».

*** g 10/13 σ. 8-11 Τρία Πράγματα που Δεν Αγοράζονται ***