«Τσίτσο, το λιμάνι φεύγει» . Μια φράση που έμεινε παροιμιώδης – αλλά και ιδιαίτερα αγαπητή στους νεολαίους του τέλους της δεκαετίας του ’60 και των πρώτων ετών του ’70 – προερχόμενη από τον κινηματογράφο.

Όσοι αγάπησαν τις ταινίες με τον Φράνκο Φράνκι και τον Τσίτσο Ινγκρασία θα θυμούνται την περίφημη σκηνή, που όταν οι δυο κωμικοί είχαν κρυφτεί σε κάποιο πλοίο, βλέποντας ο Φράνκο μέσα από το φιλιστρίνι, την ώρα που το πλοίο σαλπάριζε, την θέα του λιμανιού να αλλάζει, είπε απευθυνόμενος στον Τσίτσο την γνωστή φράση.

Ο «Φράνκο κι ο Τσίτσο» ήταν ένα αχτύπητο κωμικό δίδυμο, ένα από τα πιο διασκεδαστικά δίδυμα στην ιστορία του ιταλικού και γενικότερα παγκοσμίου κινηματογράφου, όπως αναφέρει το koinonikieksegersi.blogspot.gr

Πάμφτωχοι και οι δύο, γεννημένοι στο Παλέρμο της Ιταλίας (ο Φράνκο Φράνκι στις 18/9/1928 και ο Τσίτσιο Ινγκράσια στις 5/10/1922) πέρασαν απ΄ όλες τις δουλειές (τσαγκάρης, τσίρκο κλπ) μέχρι να ανακαλύψουν το ταλέντο τους στην κωμωδία και σιγά-σιγά να καταξιωθούν σαν οι μεγαλύτεροι κωμικοί του ιταλικού κινηματογράφου.

Γύρισαν πάνω από 100 ταινίες όπως το «Τελευταίο Ιταλικό Τανγκό» το 1973 και το «Φαρφαλόν (Ο Πεταλούδας), ενώ είχαν συμπράξει και με ορισμένους από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες της παγκόσμιας κινηματογραφικής σκηνής, όπως με τους αδελφούς Ταβιάνι στο «Χάος», στο «Καπρίτσιο α λα Ιταλικά» του Πιέρ Πάολο Παζολίνι-στο πλάι του μεγάλου Τοτό και στη «Δευτέρα Παρουσία» του Βιτόριο ντε Σίκα, ενώ ερμήνευσαν και τους χαρακτήρες της γάτας και της αλεπούς στη ταινία «Πινόκιο, που γύρισε το 1971 ο Λουίτζ Κομεντσίνι, με πρωταγωνιστές, τη Τζίνα Λολομπριτζίτα και τον Ντίνο Μανφρέντι.

Οι σχέσεις τους πάντα δεν ήταν οι καλύτερες, αλλά μαζί μεγαλούργησαν. ΟΙνγκράσια τιμήθηκε με την Ασημένια Ταινία για το δεύτερο ανδρικό ρόλο στη ταινία «Με κάθε τρόπο» του Έλιο Πέτρι.

Το δίδυμο δημιουργήθηκε το 1948 και ο Ινγκράσια πάντα ερμήνευε τον σοβαρό Τσίτσο, ενώ ο Φράνκι ερμήνευε τον αγαθούλη Φράνκο.

Στην Ελλάδα οι παλαιότεροι σίγουρα τους θυμούνται καθώς στο τέλη της δεκαετίας του 1960 και αρχές του 1970, έκαναν «θραύση».

Ο Φράνκο πέθανε στις 9/12/1992 και ο Τσίτο στις 28/4/2003 και οι δύο στη Ρώμη.

http://www.eirinika.gr