Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1887. Ο πατέρας ήταν επίσης ηθοποιός κι έτσι ο Χριστόφορος κόλλησε από μικρός τα μικρόβιο του θεατρίνου. Σε ηλικία 20 ετών ανέβηκε στη σκηνή, όντας εντελώς αυτοδίδακτος. Συνεργάστηκε με όλους τους σημαντικούς ηθοποιούς και θιάσους της εποχής του, σε μια καριέρα που ξεπέρασε τα 50 χρόνια.

Από το 1910 ως το 1918 συνεργάστηκε με τον θίασο της Κυβέλης, ενώ το 1921 ίδρυσε με τον Αιμίλιο Βεάκη την Καλλιτεχνική Θεατρική Εταιρεία. Με το σχήμα αυτό έπαιξε πολλούς σημαντικούς ρόλους, όπως τον Αρπαγκόν από τον «Φιλάργυρο» του Μολιέρου, ρόλος που χαρακτήρισε τη θεατρική σταδιοδρομία του.

Ο Χριστόφορος Νέζερ υπήρξε από τους πρώτους ηθοποιούς που εντάχθηκαν το 1931 στο νεοσύστατο τότε Εθνικό Θέατρο. Στην πρώτη περίοδο της συνεργασίας του με την πρώτη σκηνή της χώρας διακρίθηκε στο ρόλο του Ανατολίτη στη «Βαβυλωνία» του Βυζάντιου.

Το 1935 μεταπηδά στο θίασο Αλίκης – Μουσούρη και δημιουργεί δύο ακόμη μεγάλους ρόλους: τον μασαλιώτη «Σεζάρ» του Μαρσέλ Πανιόλ και τον έλληνα μπαμπά στο έργο του Σπύρου Μελά «Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται». Το 1938 επανέρχεται στο Εθνικό Θέατρο, που θα το υπηρετήσει πιστά για τα επόμενα 32 χρόνια, ερμηνεύοντας σπουδαίους ρόλους του παγκόσμιου δραματολογίου.

Από το 1957 ενσαρκώνει τους πρωταγωνιστικούς ρόλους και από τις 11 σωζόμενες κωμωδίες του Αριστοφάνη, συμμετέχοντας στην προσπάθεια του Αλέξη Σολωμού για την αναβίωση της Αττικής κωμωδίας. Αποθεώθηκε στους ρόλους αυτούς, τόσο στην Επίδαυρο, όσο και στο Φεστιβάλ Αθηνών.

Μία από τις κορυφαίες στιγμές της καριέρας του υπήρξε η συμμετοχή του στην Κομεντί Φρανσαίζ στο Παρίσι το 1951, όπου ερμήνευσε τον Αρπαγκόν από τον «Φιλάργυρο» του Μολιέρου.

Ο Χριστόφορος Νέζερ υπήρξε ευρηματικός και ακριβής ηθοποιός χωρίς παραχωρήσεις στην ευκολία και τα εκάστοτε γούστα του κοινού. Πέθανε στην Αθήνα στις 19 Φεβρουαρίου του 1970.

https://www.sansimera.gr