Όλοι έχουμε ακούσει ατάκες του τύπου «τα άκρα μεγαλώνουν όσο γερνάει ο άνθρωπος», «κράτα την αναπνοή σου για να σταματήσει ο λόξυγκας» ακόμα και «με πονάει το πόδι μου, άρα θα βρέξει».

Έχει έρθει η ώρα, να απαντηθούν όλα, όσα μέχρι σήμερα μας απασχολούσαν.

Σύμφωνα με το Reader’s Digest, αυτό είναι πολύ πιθανό να συμβαίνει. Εξάλλου, με τα χρόνια, οι τένοντες φθείρονται και οι σύνδεσμοι στα πόδια μπορεί να εξασθενήσουν. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, να προκαλούνται καμάρες στα πόδια και έτσι να αυξάνεται το πλάτος και το μήκος τους (των πελμάτων κυρίως).

Αυτό ωστόσο δε συμβαίνει σε όλους, αν και πιο επιρρεπείς είναι οι υπέρβαροι άνθρωποι, που έχουν πρησμένα πόδια ή αστραγάλους ή όσοι πάσχουν από συγκεκριμένες παθήσεις, όπως ο διαβήτης. Αν βέβαια αυτό δε συμβεί, η μέση αύξηση είναι περίπου ένα νούμερο παπουτσιού μέχρι την ηλικία των 70 ή των 80 ετών.

Ναι, αλλά σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη κάθε ηλικία έχει τη μυρωδιά της. Έτσι υπάρχει επίσης μία χαρακτηριστική μυρωδιά για τα μεσήλικα άτομα και μία άλλη για τα νεαρά.

Η συγκεκριμένη έρευνα μάλιστα διαπίστωσε, ότι οι ηλικιωμένοι έχουν λιγότερο έντονη και περισσότερη ευχάριστη μυρωδιά από τους μεσήλικες και τους νέους. Περίεργο κι όμως αληθινό.

Το γνωστό «με πονάει το πόδι μου άρα…θα βρέξει» ενδέχεται να είναι κάτι παραπάνω από λαϊκός μύθος και ο λόγος ίσως βρίσκεται στην ατμοσφαιρική πίεση, η οποία συχνά «πέφτει» πριν από κακές καιρικές συνθήκες. Αυτή η πτώση θα μπορούσε να προκαλέσει μία «επέκταση» στους ιστούς του σώματος, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε οίδημα ή πόνο. Η επίδραση είναι μικρή, αλλά οι άνθρωποι που έχουν αρθρίτιδα ή φλεγμονή των αρθρώσεων μπορούν να καταλάβουν τη διαφορά.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποκαλύπτει η έρευνα του Πανεπιστημίου του Tufts το 2007, η οποία διαπίστωσε, ότι κάθε πτώση της θερμοκρασίας (10 βαθμούς κελσίου) αντιστοιχεί με μια μικρή αύξηση στον πόνο, που έχει προκληθεί από οστεοαρθρίτιδα του γόνατος.

Η αλήθεια είναι, ότι οι γυναίκες έχουν υψηλότερο ποσοστό λίπους του σώματος και διατηρούν περισσότερη θερμότητα γύρω από τον πυρήνα τους. Ωστόσο αυτό, αν και βοηθά στη διατήρηση μιας κάποιας θαλπωρής στα ζωτικά όργανα, δε συμβαίνει το ίδιο και με τα άκρα, άρα και το υπόλοιπο κορμί.

Έρευνα μάλιστα δείχνει, όταν μια γυναίκα εκτεθεί στην ίδια ψυχρή θερμοκρασία με έναν άνδρα, τα αιμοφόρα αγγεία στα δάχτυλά της σφίγγουν περισσότερο από ό, τι του άνδρα και αυτός είναι και ο λόγος που ασπρίζουν πιο γρήγορα.

Η θεωρία λέει, ότι όταν κάποιος «συγκρατήσει» το διοξείδιο του άνθρακα στο σώμα του (με το να μην το εκπνέει δηλαδή), αυτό θα βοηθήσει να σταματήσει το διάφραγμα από τους μικρούς σπασμούς που κάνει, δηλαδή από το λόξυγκα. Όταν το διάφραγμα συσπαστεί χωρίς τη θέλησή τους, αναγκάζεται να εισπνεύσει μια γρήγορη και απότομη ανάσα, η οποία διακόπτεται από την επιγλωττίδα, ένα πτερύγιο του χόνδρου που βρίσκεται στο λαιμό πίσω από τη γλώσσα. Αυτό το απότομο κλείσιμο είναι εκείνο που προκαλεί τον ήχο του λόξυγκα.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, το στομάχι γουργουρίζει καθώς το πεπτικό σύστημα αναδεύει τους πεπτικούς χυμούς και προετοιμάζει τους μυς του για τα τρόφιμα. Η λύση σε ένα στομάχι που γουργουρίζει είναι τα μικρά και συχνά γεύματα.

Το σώμα έχει δύο είδη ιδρωτοποιών αδένων. Οι περισσότεροι από αυτούς, οι οποίοι βρίσκονται στα χέρια και τα πόδια, εκκρίνουν ένα μείγμα από νερό και αλάτι. Ωστόσο, οι αδένες στις μασχάλες (καθώς και στη βουβωνική χώρα) απελευθερώνουν μια λιπαρή ουσία, που αγαπά τα βακτήρια. Στην ουσία, δηλαδή, τα βακτήρια «τρώνε» τη λιπαρή αυτή ουσία, που απελευθερώνει αυτή τη δυσωδία.

Η απάντηση βρίσκεται στους «έξυπνους» και «εκλεπτυσμένους» νευρώνες του εντέρου, που ελέγχουν τις συσπάσεις του παχέος εντέρου και οι οποίοι επηρεάζονται ιδιαίτερα από τον κιρκαδικό ρυθμό του σώματός (δηλαδή το εσωτερικό ρολόι, που μας ξυπνάει όταν βγαίνει ο ήλιος και μας προκαλεί υπνηλία όταν υπάρχει σκοτάδι).

Επιπλέον, η ουροδόχος κύστη, η οποία δρα ως μία δεξαμενή για τη συνεχή ροή των ούρων, που παράγονται στα νεφρά, μπορεί να τεντώσει μόνο έως ένα ορισμένο σημείο. Κανονικά, ο μέσος άνθρωπος μπορεί να κοιμηθεί 6 με 8 ώρες χωρίς να χρειάζεται να ουρήσει, αλλά σε ορισμένες ιατρικές παθήσεις ή όταν κάποιος έχει καταναλώσει αρκετά υγρά, η κίνηση του να ξυπνήσει μέσα στη νύχτα είναι απολύτως φυσιολογική.

Γενικότερα, η θερμοκρασία επηρεάζει τη γεύση. Ερευνητές στο Βέλγιο διαπίστωσαν, ότι ορισμένοι γευστικοί κάλυκες είναι πιο ευαίσθητοι στα μόρια ορισμένων τροφών, οι οποίες έχουν ακριβώς ή λίγο πιο αυξημένη θερμοκρασία από εκείνη του δωματίου.

Έτσι, ο ζεστός καφές ενδεχομένως να φαίνεται λιγότερο πικρός (και στη συνέχεια να γίνεται μάλιστα καλύτερος) καθώς οι συγκεκριμένοι γευστικοί κάλυκες δεν είναι ευαίσθητοι, όταν η τροφή είναι ζεστή. Ωστόσο και οι οσμές επηρεάζουν τη γεύση, άρα είναι πολύ πιθανό ένας αρωματικός ζεστός καφές να αισθάνεστε, ότι έχει εκπληκτική γεύση.

Ακόμα και εάν είχατε φορέσει σιδεράκια ως έφηβος, μπορεί να παρατηρήσετε κάποια στιγμή, ότι το χαμόγελό σας δεν ήταν αυτό, που ήταν. Ένας βασικός λόγος είναι, ότι με την ηλικία, ο άνθρωπος χάνει μέρος του οστού, που βρίσκεται πίσω από τα ούλα. Αν κάποιος χάσει αρκετό, κάτι που επιδεινώνεται από παράγοντες όπως είναι το κάπνισμα, η ουλίτιδα κλπ, τότε είναι πολύ πιθανό το σχήμα του χαμόγελου να αλλάξει.