Λίγα τρόφιμα λατρεύονται όσο το τυρί. Υπάρχουν τόσα είδη που είναι σχεδόν αδύνατον κάποιος να μην έχει κάποιο αγαπημένο, μέσα στις άπειρες ποικιλίες όμως υπάρχουν και κάποια είδη που ίσως να μη γνωρίζετε και ήρθε η ώρα να μάθετε.

Casu Marzu (Ιταλία)

Το Casu Marzu απολαμβάνεται μόνο από ένα συγκεκριμένο πληθυσμό και αυτό γιατί σερβίρεται με ζωντανά σκουλήκια. Έχει μια βάση οπαδών στη Σαρδηνία, όπου οι εκτροφείς προβάτων έφτιαχναν επί αιώνες τυρί πεκορίνο και το άφηναν να σαπίσει και να προσελκύσει μύγες. Όταν τα αυγά τους εκκολαφθούν η μετατροπή λαμβάνει χώρα και το τυρί γίνεται το Casu Marzu το οποίο αφού καταναλωθεί αφήνει μια επίγευση που διαρκεί για ώρες.

Milbenkase (Γερμανία)

Και ενώ οι Ιταλοί νόμιζαν ότι ήταν μοναδικοί με το Casu Marzu, έρχονται οι Γερμανοί με το Milbenkase στο οποίο συνεισφέρει μια ποικιλία ακάρεων. Παράγεται στο Wurchwitz από κουάρκ που βρίσκεται ανάμεσα σε ακάρεα σκόνης, με λίγη σίκαλη για επικάλυψη. Τα ακάρεα εκκρίνουν ένα ένζυμο για να ωριμάσει το τυρί το οποίο σταδιακά από κίτρινο γίνεται κόκκινο-καφέ και μαύρο, οπότε και καταναλώνεται μαζί με τα ακάρεα. Πικρό και πικάντικο, θεωρείται ότι αυτό το τυρί έχει θεραπευτικές ιδιότητες για την αλλεργία στη σκόνη.

Τυρί από γιακ (Θιβέτ)

Πρόκειται για ένα τόσο σκληρό τυρί που μπορεί μέχρι και να σπάσει τα δόντια σας, αν και συναντάται και σε πιο μαλακές ποικιλίες. Φτιάχνεται τυλίγοντας το πηγμένο γάλα γιακ σε πανί και πιέζοντάς το για να απαλλαγούμε από το νερό. Όταν στεγνώσει κόβεται σε κομμάτια και αφήνεται να ξεραθεί πάνω από μια φωτιά με ξύλα.

Τυρί airag (Κεντρική Ασία)

Το τυρί airag ή τυρί από γάλα αλόγου είναι αρκετά συνηθισμένο στην Κεντρική Ασία όπου τα άλογα είναι ακόμη αναπόσπαστο μέρος ζωής σε πολλά μέρη. Για την παραγωγή του μια φοράδα αρμέγεται κατά τη διάρκεια του τοκετού και το γάλα αφήνεται να ζυμωθεί. Μπορεί να καταναλωθεί φρέσκο ή αποξηραμένο.

Τυρί από γάλα καμήλας (Αιθιοπία, Μαυριτανία, Σουδάν και κοινότητες των Βεδουίνων)

Οι κτηνοτρόφοι των νομαδικών κοινοτήτων σε όλη την Αφρική αρμέγουν τις καμήλες τους για αιώνες. Δεν είναι μόνο μια εναλλακτική βιώσιμη λύση για τις αγελάδες σε ξηρά κλίματα αλλά το γάλα τους περιέχει περισσότερο λίπος και πρωτεΐνες. Ωστόσο η παρασκευή τυριού από γάλα καμήλας είναι μια δύσκολη διαδικασία ώστε οι βοσκοί χρησιμοποιούν κομμάτια από το στομάχι του ζώου για να πήξει το γάλα και να δημιουργήσει τυρόπηγμα.

Τυρί από ανθρώπινο γάλα (Νέα Υόρκη)

Όταν η κατάψυξη του σεφ της Νέας Υόρκης Daniel Angerer γέμισε από το μητρικό γάλα της συζύγου του, αποφάσισε να πειραματιστεί με αυτό αντί να το πετάξει. Δημοσίευσε τη διαδικασία με φωτογραφίες του γάλακτος με τεύτλα, αφυδατωμένα μανιτάρια πορτσίνι και κρεμμύδι chutney. Και αν νιώθετε ήδη μια ναυτία, να σας διαβεβαιώσουμε ότι δεν πουλήθηκε ποτέ σε εστιατόριο.

Αμερικανικό τυρί

Τεχνικά, το αμερικανικό τυρί δεν είναι καν πραγματικό τυρί. Περιλαμβάνει γάλα, ορό γάλακτος, λιπαρές ουσίες του γάλακτος, αλάτι, ζελατίνη, γάλα σε σκόνη, αποξηραμένο πορτοκάλι, τεχνητές γεύσεις και λάδι. Το περίεργο κατασκεύασμα είναι αναμεμειγμένο με ένα επεξεργασμένο τυρί για να σχηματίσει λείες και κρεμώδεις φέτες που λιώνουν εύκολα και λατρεύονται στις ΗΠΑ.

Τυρί από λειχήνες (Καναδάς)

Όταν μια μικρή εταιρεία στο Κεμπέκ ανακάλυψε ότι κάποτε οι Ινουίτ έτρωγαν λειχήνες που έχουν υποστεί ζύμωση στο στομάχι των καριμπού και που είχαν γεύση μπλε τυριού, αποφάσισαν να το δοκιμάσουν και οι ίδιοι. Χρησιμοποιώντας κατσικίσιο γάλα και λειχήνες, δημιούργησαν ένα καλούπι από το ψήσιμο και το βράσιμο των λειχήνων και το άφησαν να ζυμωθεί. Αυτό το τυρί βρίσκεται ακόμη σε πειραματικό στάδιο.

Τυρί από γάλα ελαφιού (Νέα Ζηλανδία)

Το γάλα ταράνδου παράγεται σε κοινότητες στη Φινλανδία εδώ και χρόνια και τώρα ήρθε η ώρα το τυρί από το ταπεινό κόκκινο ελάφι να γίνει σήμα κατατεθέν της Νέας Ζηλανδίας. Πρόκειται για το αποτέλεσμα συνδυασμένης δουλειάς επιστημόνων και τυροκόμων και είναι το πρώτο τυρί που βγάζει η χώρα.

Τυρί από Αλπακά και Λάμα (κοινότητες των Άνδεων)

Η ζωή στο Altiplano είναι σκληρή και θα ήταν ακόμη πιο δύσκολη χωρίς τα αλπακά και τα λάμα που παρέχουν κοπριά, δέρμα, μαλλί και γάλα. Είναι λίγο δύσκολο να αρμεχτούν, αλλά το γάλα τους μπορεί να γίνει ένα μακράς διάρκειας τυρί που είναι αλμυρό, πλούσιο και βαρύ στην υφή.

Τυρί γαϊδάρου (Σερβία)

Στο Πάρκο Ζασαβίτσα 50 χιλιόμετρα έξω από το Βελιγράδι μπορείτε να δοκιμάσετε αυθεντικό γάλα γαϊδάρου. Αν και υγιές (περιέχει 60 φορές περισσότερη βιταμίνη C από το αγελαδινό γάλα) τα γαϊδούρια παράγουν μόνο 200 ml την ημέρα, ενώ για τη δημιουργία ενός κιλού τυρί χρειάζονται περίπου 25 λίτρα. Αυτό σημαίνει ότι αυτό το τυρί είναι περιορισμένο και δαπανηρό.