«Εννέα μύθοι για την ελληνική κρίση» είναι ο τίτλος άρθρου του γνωστού οικονομολόγου Τζειμς Γκαλμπρέιθ στην Politico.

Συγκεκριμένα αναφέρει τα εξής:

(1) Το δημοψήφισμα αφορά το ευρώ: αν και αμέσως μετά την ανακοίνωση του δημοψηφίσματος οι Ολάντ, Κάμερον, Ρέντζι και Γκάμπριελ δήλωσαν ότι το ΟΧΙ θα σημάνει την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη και ο Γιούνκερ –πηγαίνοντας ένα βήμα παρακάτω- δήλωσε ότι το ΟΧΙ θα σημάνει την αποχώρηση από την ΕΕ, η ελληνική κυβέρνηση έχει δηλώσει πολλάκις ότι είναι αφοσιωμένη στην ΕΕ και στο ευρώ. Νομικά, σύμφωνα με τις Συνθήκες, η Ελλάδα δεν μπορεί να εκδιωχθεί ούτε από το ευρώ ούτε από την ΕΕ.

(2) Το ΔΝΤ έχει δείξει ευελιξία: στην πραγματικότητα, το ΔΝΤ δεν έχει υποχωρήσει σε τίποτα τους τελευταίους τέσσερις μήνες (φόρους, συντάξεις, μισθούς, συλλογικές διαπραγματεύσεις, ελληνικό χρέος) παρά τις αντίθετες δηλώσεις της επικεφαλής του Κριστιν Λαγκάρντ.

(3) Οι πιστωτές έχουν δείξει γενναιοδωρία: οι πιστωτές έχουν επιμείνει σε ένα συντριπτικό πρόγραμμα λιτότητας με στόχο την επίτευξη ενός πρωτογενούς πλεονάσματος που η Ελλάδα δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να ικανοποιήσει. Έχουν επίσης επιμείνει στις δρακόντειες πολιτικές που έχουν ήδη κοστίσει στους Έλληνες περισσότερο από το 25% του εισοδήματός τους και έχουν βυθίσει τη χώρα στην ύφεση. Επίσης, έχουν αρνηθεί την προφανέστατα αναγκαία αναδιάρθρωση χρέους.

(4) Η ΕΚΤ έχει προστατεύσει τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα στην Ελλάδα: ήδη από το Φεβρουάριο, η ΕΚΤ έχει «κόψει» τη χρηματοδότηση των ελληνικών τραπεζών, παρέχοντας με το σταγονόμετρο «ακριβή ρευστότητα» με ειδικούς όρους «έκτακτης ανάγκης». Το γεγονός παρέλυσε την οικονομική δραστηριότητα και επιβράδυνε τη λειτουργία των τραπεζών. Όταν διεκόπησαν οι διαπραγματεύσεις, η ΕΚΤ έθεσε ανώτατο όριο στην παρεχόμενη βοήθεια, προκαλώντας ταχεία φυγή κεφαλαίων και δικαιολογώνταςτην επιβολή ελέγχου κεφαλαίων και κλείσιμο των τραπεζών.

(5) Η ελληνική κυβέρνηση θέτει σε κίνδυνο την αμερικανική συμμαχία: πρόκειται για την ανησυχία ορισμένων συντηρητικών Αμερικανών που θεωρούν πως μια αριστερή κυβέρνηση που βρίσκεται στην εξουσία είναι φιλορωσική και αντινατοϊκή. Είναι αλήθεια πως η ελληνική αριστερά έχει κατηγορήσει ιστορικά τις ΗΠΑ, ιδίως για τη στήριξη από τη CIA του δικτατορικού καθεστώτος κατά την περίοδο 1967-1974. Στην πραγματικότητα, η ελληνική αριστερά έχει αλλάξει, εν μέρει κυρίως λόγω της εμπειρίας με τους Γερμανούς. Η κυβέρνηση αυτή είναι φιλοαμερικανική και σταθερό μέλος του ΝΑΤΟ.

(6) Ο Αλέξης Τσίπρας αποκάλεσε «εγκληματική» οργάνωση το ΔΝΤ: πρόκειται για ένα υπερβολικό τίτλο που έβαλε το Bloomberg σε μια εξαιρετικά μετριοπαθή ομιλία του ενώπιον του ελληνικού Κοινοβουλίου, όπου επεσήμανε ορθά ότι οι οικονομικές προβολές και οι προβολές για το χρέος του ΔΝΤ όταν πρωτοεπιβλήθηκε η λιτότητα το 2010 ήταν καταστροφικά αισιόδοξες. Στην πραγματικότητα, κάθε επιστολή του Τσίπρα προς τους πιστωτές είναι τυπική και γεμάτη σεβασμό.

(7) Η ελληνική κυβέρνηση παίζει παιχνίδια: πολλοί «τεμπέληδες» ειδικοί εκφράζουν εδώ και μήνες την άποψη ότι ο Βαρουφάκης παίζει πόκερ μόνο και μόνο γιατί είναι ειδικός στη θεωρία παιγνίων. Ο ίδιος έχει επανειλημμένως δηλώσει ότι «δεν μπλοφάρουμε, ούτε μετα-μπλοφάρουμε». Πράγματι, δεν υπάρχουν κρυμμένα χαρτιά. Οι ελληνικές κόκκινες γραμμές για τα εργασιακά δικαιώματα, τις περικοπές συντάξεων στα όρια της φτώχειας και των φτηνών ιδιωτικοποιήσεων είναι γνωστές από την πρώτη μέρα.

(8) Το ΝΑΙ θα σώσει την Ευρώπη: το ΝΑΙ σημαίνει περισσότερη λιτότητα και κοινωνική καταστροφή ενώ η κυβέρνηση που θα την εφαρμόσει δεν θα αντέξει για πολύ. Η επόμενη κυβέρνηση δεν θα είναι υπό τον Τσίπρα και το Βαρουφάκη, πιθανότατα τους τελευταίους αυθεντικούς φιλοευρωπαίους αριστερούς ηγέτες στην Ευρώπη. Αν πέσουν, θα ακολουθήσουν οι αντιευρωπαίοι και θα περιλαμβάνουν πιθανότατα ακροδεξιά στοιχείαόπως η ναζιστική Χρυσή Αυγή. Ο αντιευρωπαϊσμός θα μεταδοθεί στη Γαλλία, στο ΗΒ, στην Ισπανία και αλλού.

(9) Το ΟΧΙ θα καταστρέψει την Ευρώπη: στην πραγματικότητα, μόνο το ΟΧΙ μπορεί να σώσει την Ελλάδα, και σώζοντας την Ελλάδα, θα σώσει την Ευρώπη. Το ΟΧΙ σημαίνει ότι ο ελληνικός λαός δεν θα λυγίσει, ότι η κυβέρνησή τους δεν θα πέσει, και ότι οι πιστωτές θα πρέπει, τελικά, να παραδεχτούν την αποτυχία της μέχρι τώρα ευρωπαϊκής πολιτικής. Οι διαπραγματεύσεις θα επανεκκινήσουν – ή πιο ορθά, οι σωστές διαπραγματεύσεις θα μπορέσουν να ξεκινήσουν. Αυτό είναι ζωτικής σημασίας, αν πρόκειται να σωθεί η Ευρώπη. Αν υπάρχει μια σωστή στιγμή να μιλήσουν οι ΗΠΑ για αξιοπρέπεια και δημοκρατικές αξίες- καθώς και για το εθνικό μας συμφέρον, αυτή είναι τώρα.

πηγή